/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 34.
    +1
    rez okurum
    ···
  2. 33.
    +1
    Okurum bunu
    ···
  3. 32.
    +1
    Rez devam
    ···
  4. 31.
    +1
    okucam lan
    ···
  5. 30.
    +1
    Rezzzzz
    ···
  6. 29.
    +1
    Rezzzzzzzzzz
    ···
  7. 28.
    +3
    panpa stokla oyle at
    ···
  8. 27.
    +15
    Ağlamaktan hiç bir şeye cevap veremiyordum, o kargaşaya uyanan ve beni o halde gören kardeşimde ağlıyordu hatta annemle anneanneminde gözlerindeki yaşı farketmiştim ama neler olduğunu ve olayların aslında ne kadar ciddi bir boyutta olduğunu yeni anlıyorum. Ağlamamın bitmesi sabahı görmüştü zaten ve babam benim giyinmemi bile beklemeden üstüme montumu giydirip çıkardı dışarı. Apartmanın hemen önünde taksi bekliyorduk ki 10 dk olmadan falan gelmişti taksi babam çağırmış olmalıydı. Yanlış hatırlamıyorsam devlet hastanesine gittik çünkü sabahın körü olmasına rağmen çok kalabalıktı.Önce kan verdim ve sonra idrar testi. Bunların hiç bir önemi yoktu halbuki. Sonra 1 saatlik bir bekleyişin ardından daha adını bile okuyamadığım bir odaya girdik babamla(pgibiyatr).Kısa sarışın saçlı bir bayan güler yüzle karşıladı bizi.Önce bana oyalanmam için oyuncak araba verdiğini hatırlıyorum. kırmızı bir vosvostu.Ben bir yandan arabayla duvarları gezerken babama o ablaya heyecanlı bir şekilde bir şeyler anlattığını hatırlıyorum sonra sıra bana gelmişti. Ufak tefek sorular sorduğunu hatırlıyorum ve oradan ayrıldığımızda babamın bana puzzl, resim defteri vb. şeyler aldığını hatırlıyorum. pgibiyatr ın benim sorunumu çözmesini beklediği şeylere bakın, komik.O gün eve döndük e tabi her ne kadar bir çocuk için çok heyecan verici olmasada yeni alınmasının verdiği heyecanla başladık kardeşimle puzzle yapmaya.o sırada babamın bağırdığını duyuyorduk. sanırsam ananemin söylediklerine karşı geliyordu. halbuki bilmiyordu derdimin dermanı anneannemdeydi.o günleri çok uzatmadan geçeyim 1 ay a yakın bir süre her gece ağlayarak uyanmaya başlamıştım ve bu okula da gitmemi engelliyordu.en sonunda babam ısrarcı olmayı bırakmıştı herhalde ki bir sabah ananem ve annem benim kahvaltı edip birlikte bir yere gitmemiz gerektiğini söylemişlerdi...
    ···
    1. 1.
      +1
      Rezzz..
      ···
  9. 26.
    +2
    rezervasyon
    ···
  10. 25.
    +2
    sayfa 2 rezerve
    ···
  11. 24.
    +2
    Rezervasyon
    ···
  12. 23.
    +15
    Birden uyanıverdim. Saatin kaç olduğundan haberim yoktu tabi ama havanın yavaşça aydınlanmaya başladığını gördüm camdan. gece hafifçe kırılıyor ve gri beyaz arası bir renge dönüyordu dışarısı. Seher vaktinin sonları gibi hatırlıyorum. Tuvaletim vardı ve yataktan çıkıp gittim. Odamdan çıkınca ilk soldaydı tuvalet ve içimde hiç korku olmadan girdiğimi hatırlıyorum. Tuvaletimi yaptım ve ses çıkmaması için sifonu çekmedim tabiki yavaşça kapısını kapayıp odama doğru ilerlerledim. Odama girdim ve direk zıpladım yatağıma yorganı da çektim fakat farkettim ki terasın kapısı açıktı. Direk yataktan fırladım, terasın kapısını kapattım ve biraz etrafa baktıktan sonra sonra yatağıma geri döndüm. Dakikalar sonra terasın kapısı sertçe açıldı ve birden doğruldum. Kardeşime döndüm ve onun hala uyuduğunu fark ettim. Halbuki kapı çok sert bir şekilde duvara vurmuştu ve bunu babamlar ve dedemler bile duymadı. Kapıyı tam olarak kapatamadığımı düşünüp gidip kendimden emin bir şekilde ve sertçe tekrar kapadım ve yatağıma geri döndüm. Sırtım kardeşime dönük bir şekilde uyumaya çalışırken tam arkamdan birinin bana seslendiğini duydum ve irkilerek döndüm fakat kimse yoktu. Yine başlamıştı o taşikardi, kalbim yerinden fırlayacaktı ama bu sefer evde kalabalık olduğumuz düşüncesi hakim bir çocuk cesaretiyle hafif bir ses tonuyla kimsin dedim ve saniyesinde üstüme simsiyah bir şeyin atladığını hatırlıyorum. beni boğuyordu ve ben gözlerimi sımsıkı kapatmış bir şekilde dona kalmıştım. yine bir kaç saniye içinde üstümden atladığını ve tuhaf iğrenç bir ses tonuyla ahaalaaa diye bağırdığını o kadar iyi hatırlıyorum ki o ses tonu hala kulaklarımda. gözlerimi açtığımda hiç bir şey yoktu fakat çalışma masamızda duran her şeyin yerde olduğunu farkettim. Birden odama annem babam da dahil herkesin geldiğini gördüm babam direk sordum oğlum ne oldu ne yaptın diye.Yere düşten defterlerin ve kitapların sesiyle uyanmışlardı...
    ···
  13. 22.
    +2
    Rezervatuar
    ···
  14. 21.
    +13
    7 yaşımda olduğum için korkmaktan başka hiç bir şey düşünemiyordum. Ailemin telaşını ve korkusunu anlayamamıştım o zamanlar. Babam çaresizce bakıyordu bana elinden hiç bir şey gelmiyordu fakat o akşam eve geldiğinde beni yarın hastaneye zütüreceğini söyledi. O akşam dedem kardeşimle beni alıp Molla Arap Camii'ne akşam namazına zütürdü. Namaz kılmayı bildiğimizden değil tabi dedem ne yapıyorsa bizde taklit ettik. Dedem cami hocasına tanıyormuş meğer çağırdı bizi başladılar bir şeyler konuşmaya.Biz de o sırada cami avlusunda bir aşağı bir yukarı oyalanıyorduk. Hocayla dedemin konuşurken beni izlemelerinin sebebini şuan anlıyorum tabi. Hocanın beni ve kardeşimi yanına çağırdığını hatırlıyorum ve bize adakikalarca dua okuduğunu. Tabi o dualara ihtiyacı olan sadece benmişim ya.Neyse eve döndük ve ananem ve annemin bana 1 kaşık pasiflora verdiğini hatırlarım uyuyabilmem için.O yaşta bir çocuk için sakıncalı olabilirdi bu fakat buna gerçekten ihtiyacım olduğunu düşündüren bir şeyler vardı ortada. işe yaramadı değil tabiki kafamı yastığa koyduğum gibi uyumuştum o gece ama..
    ···
  15. 20.
    +2
    Rez₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺
    ···
  16. 19.
    +1 -1
    Rezerve amk
    ···
  17. 18.
    +2 -1
    hızlı yaz boşalamıyorum
    ···
  18. 17.
    +12
    Sesimi duyan annemle babam hemen yanıma geldi ve bana ne olduğunu sordu fakat o sırada beni daha da korkutan şey babamın benim yanı başımda ağzımdan çıkacak sözleri beklerken annem sanki bir şeyler görür ya da duyar gibi odamızın kapısından içeriye bakıyordu. Sonra o da yanıma geldi ve ben gördüğüm şeyi anlattım oydu o kadındı yüzde yüz emindim bundan.O gün okulda camdan dışarıya bakarken bana dakikalarca bana bakıp sırıtan kadın bu gece odamın kapısında dikilmiş yine aynı yüzle bana bakıyordu. Annem ve babam kardeşimin de olaylardan etkilenmemesi için beni oturma odasına zütürmüşlerdi ve onun uyuması için babam başında bekliyordu.O gece annem ve ben beraber uyuduk babam da benim yatağımda kardeşimle beraber yatmıştı. Ertesi sabah kalktığımda anneannemin ve dedemin geldiğini gördüm. Benim kalktığımı görünce dedem hemen koşup sarılmıştı başlamıştı öpmeye bizi. Yüzünden gülümseme ekgib olmazdı fakat anneannemde bir şeyler farklıydı sanki çok yorgun ve üzgün gözüküyordu. Kardeşime sarıldı öptü fakat bana aynen şöyle seslenmişti gel bakayım sen yanıma.Şimdilerde anlıyorum o bakışları ve ses tonunu. Sanki birisi derdinizi anlamış ve ona paylaşmasını beklermiş gibiydi. Bende başımdan geçen her şeyi anneanneme bir bir anlattım.Ben anlattıkça anneannemin de korktuğunu sanki bir şeyleri biliyor gibi baktığını hatırlarım. Gözlerinde resmen eyvahlar olsun bakışı vardı tabi ben o zamanlar bunu böyle anlamıyordum aksine o yaşta birinin de korkabileceğini düşünüp rahatlıyordum. Fakat hiç de öyle değildi. Anneannem herşeyi anlamıştı...
    ···
    1. 1.
      +5
      Kardeş sen ne kadar zekiymişsin amk herkesin bakışlarından ne anlatmak istediğini anlıyosun maşallah sana
      ···
  19. 16.
    +14
    Göz bebeklerim on katı büyümüş bir şekilde kapıya bakıyordum ve ayak seslerinin odamıza doğru geldiğini fark ettiğim an yorganı başımı kapatacak şekilde çektim ve cama döndüm. Kalbim o kadar hızlı atıyorduki sanki nefesim kesilip boğulacak gibi hissediyordum.Ve gelmişti, odama giren ışığı farkettim.Bi süre o şekilde kala kaldığımı hatırlarım. Kafamda bir sürü düşünce vardı işte o an aylar önce yaşadığım olay ve o sabah okulda yaşadığım şeyler beynimi kemiriyordu. Hani o yaşlarda korkunç bir film izledikten sonra etkisinde kalıp uyuyamamak var ya bu ondan çok daha kötüsüydü. Gözlerimi sımsıkı kapamış bir şekilde odamıza gelenin annemin ya da babamın olabileceğini düşünüp kendimi rahatlatmaya çalışıyordum ve bir süre sonra gözlerimi açtığımda ışığın orda olmadığını fakrettim ve yavaşça yorganı üzerimden atmaya başladım. Işığı görmediğim için biraz rahatlamıştım fakat hala korkuyordum ve göz ucuyla kapının oraya bakmak istedim ve gördüğüm şeyle başımdan kaynar sular dökülmüştü. işte o an korkunun dışındaydı hissettiğim şey tamamen donmuştum hareket edemiyordum bağıramıyor ya da ağlayamıyordum. Büyüklerimizin bize anlattığı şu karabasan muhabbeti gibiydi. Kapıda duran oydu.O gün okul penceresinden dışarı baktığımda bana bakıp gülümseyen kara çarşaflı teyzeydi kapımızda duran. Yüzünden yine o acı gülümsemesi vardı ve gözlerim gözlerine kitlenmiş bir şekilde kalmıştım.Bir kaç saniye sonra kadın odadan çıktı ve ayak sesleri yok oldu. Anında kendime gelmiştim ve kafamda tek bir şey vardı annemlerin odasına koşmak ama o kadının hala evimde olabileceği de aklımdaydı ve bağırmaya başladım...
    ···
    1. 1.
      +3
      Ulan bu partı wcdeyken okudum okurken otomatik sıçmaya başladım amk
      ···
  20. 15.
    +10
    Eve vardığımızda içimdeki korkuyu atmış ve rahatlamış bir şekilde televizyon başına geçtiğimi hatırlıyorum. Kardeşim ve ben beraber çizgi film izlerken anahtar seslerini duyduk ve babam gelmişti. Fakat tuhaf olan eve geldiğinde çok telaşlı gözüküyordu direk oturma odasına girip bana baktığını hatırlıyorum. Bizi orda öylece tv izlerken görünce gülümsedi ve hızla annemin yanına mutfağa gitti. Nedendir bilmem bir iç güdüyle kalktım ve yavaşça mutfak kapısının arkasına geçtim. Annemin babama aynen şunu söylediğini net hatırlıyorum bir iki gün içerisinde annemler gelecek onun bir kaç tanıdığı varmış bi zütürür gösteririz diyorum.o an bunun benimle alakalı olduğunu anlayamadım fakat birilerine gözükmesi gereken bendim.Ve yine uyku vakti gelmişti yine annem bizi yatırmış başımızı okşamış ve çıkmıştı odadan. Yorganı çekmiş cam kenarına dönmüş bir şekilde yatıyordum ve tam o an ayak sesleri duymaya başladım. Hızlıca yorganı üstümden atıp kafamı kapımıza çevirdiğimi hatırlarım ve ayak sesleri çok keskindi. Annem babam ya da birisi evde geziyordu...
    ···