çocukken yaptıgınız ve şimdi yapmaya

ayak topuğumu iğneyle deliyodom hatta iğneyle dikiş atmışlığım bile var. öyle bi çocukluk işte

BARDAĞA SIÇAR üstüne işer güneşe koyardım sonra onu koklayıp kusardım

koltuğun üzerine çıkıp cam sehpanın üzerine atlamıştım.

bir daha yapmak istiyorum.

Bu anlatacağım şeyi şimdi yapmaya çalışmıyorum.Ama çocukken yaptığım bi mallık *

ben romanların içinde büyüdüm. Onlar nereye bulurlarsa sıçarlardı.ben sokaktayım binanın kenarına oturdum şöyle bi gerineyim dedim. Sonra elimi arka tarafa bi koydum. Vıcık vıcık çocuk taku dıbına koyayım. Elim full tak oldu.Çocuğum daha eve gitmeye de üşendim. Orda köşeye bi yere sildim. Toprakla falan kuruladım öyle daha kolay çıkıyodu * Hiç eve falan girmedim.

Bizim orda haydar amca vardı 65 yaşındaydı heralde o zamanlar. Bakkaldan bisküvi aldı.Ben de kenardaydım.Çocuktur canı çeker diye düşündü heralde banada bi 2-3 tane verdi. Tabi ben elimin taka bulandığını unutmuşum. Bisküviyi yemeye başladım diyorum kendi kendime "ulan bu bisküvide bi şey var."Halbuki elimden bulaşan tak dıbına koyayım."Senin aldığın bisküvi'ye.Bozuk almış dıbına koduğum" dedim. Attım geri kalanını.

Al sana yaptığım en kötü mallık.

Üst kattan , balkon yada camlrdan , sokaktan gećenlerin kafasına boncuklu tabancayla sıkıyorduk amk.
Sonra yukarıya bakıyorlardı , saklanıyorduk ,
Simdi o cesareti bulamıyorum kendimde , yakalanırsak ite çalar gibi döverler bizi

erik ağacına dalamıyorum aq gidip pazardan erik alıyorum

yastık koltuk ne varsa sürtürüyordm amk

sivilcelerim kuruyunca ucundaki kurumuş kabukları çıtır çıtır yerdim buda ikinci bi anımdır

çalıştıgınız mallıkları birer birer anlatın panpalar ben başlıyorum
-küçükken esnek oldugumuzdan dolayı ayaklarımı çıplak koklamayı severdim çorapla koklayınca pek bi tat vermezdi şimdi en fazla 2 saniye dayanıyorum bacaklarım ağrıyor

için işine iğrençlikte katın panpalar

hadi beyler uplatmayın vardır kesin mallıklarınız

@10 güldüm panpa la