0
Beyler bir tek sizi yakın görüyorum. 22 yaşındayım. Canımdan çok sevdiğim biri var ama durum kötü. Gelelim konuya.. Kardeşim dediğim insanlar bir bir gitti, yalnızım diyebilirim. Otelde çalışırken bir arkadaş vardı, adı bende kalsın. Kız çok güzel çok tatlı fakat benden 3 yaş büyük. Yaş önemli değil biliyorum. Kızın 4 yıllık bir ilişkisi var ama çocuk p*çin teki. Kızı bir şehirde bırakıp gitmeler. Eve gidiyorum diyip eski sevgilisiyle görüşmeler, bacağında sigara söndürmeler ne ararsanız var. Kız buna rağmen ayrılamıyor. Bana ondan nefret ettiğini fakat onun yapabilceklerinden korktuğu için ayrılamadığını anlatıp duruyor. Kızla bir takım şeyler yaşadık. Bir sarılması var ömre bedel. Omuzumda uyuduğu zaman hiç kıpırdamadan saatlerce boş boş durduğumu biliyorum sırf o rahatsız olmasın diye. Kokusunu anlatamayacak derecede güzel ve çekici. Ama yeniden söylüyorum kız ayrılamıyor, ayrılamadığı içinde benden uzaklaşmaya başladı. Ben onun için herşeyi yapmaya hazırdım. Onun için gecenin bir yarısı hastaneye zütürdüm onu, sırf başı ağrıyor diye. Ertesi gün hiç uyumadan başka bir hastaneye. Kısacası herşeyi yapmaya hazırdım. Kız mutlu olsun diye, kendi mutlu olup yaptığım şeylerden uzaklaştım. Fedakarlık en üst sırada anlayacağınız. Size sorum. Ne yapmalıyım. Onun için biraz daha mı bekliyim. Yoksa çekip gideyim mi. Aklımdan çıkmıyor onu gülerken gördüğüm kareler
