0
Beyler hayatımda çok ekgib birşey var diyemeceğim.
Benim hayatimin özeti aşağıdaki beyler bayanlar
ben 19 yaşında konyada yaşayan bir öğrenci olarak tak var gibi gittim izmirde bi kızla tanıştım onu çok sevdim tanıştığımda yaşım 15-16 yaşlarımda felan herneyse tanıştım 6 7 ay konuştuktan sonra kızın bağımlısı oldum resmen her cuma aksamları burdan izmire trene biniyorum c.tesi sabah 10.45 de varıyordum ve geziyorduk gün boyu aksam geri konyaya dönüyordum en sonunda yaz aylarında iyi hatırlıyorum ağustos 15 di yolculuk gene izmire elimde bir buket, amacım varınca teklif etmek sevgimi göstermekti gittim teklif ettim çok güzel bir şekilde ben onun yanında resmen kendimi unutuyordum her konyaya dönüşümde göz yaşlarımı tutamayan biri oldum çıktım o kıvırcık saçlarına kurban olduğum insan seni hala seviyorum be. herneyse aradan 2 sene geçti yaş 17 18 izmire gide gele bilet almaya giderken herkes yinemi demeye başlardı bende yine derdim girerdim gara abi biliyosun derdim bilmemmi kardeşim derdi tek kisilik bi izmir bileti verirdi. Aldım bileti eve geldim aradım sevgilimi canım yarın Allah kaza bela vermezse buluşuyoruz dimi dedim inşallah dedi akşam saat 8 de bindim tramvaya sonunda varmıştım güzel sevgilim alsancak metrosundan inişini gördüm kalbim çok fena atmaya başladı koşarak yanıma geldi sarıldım hiç bırakmayacakmış gibi sonra kahvaltı etmeye kordona geçtik. kahvaltımızı ettik gezmeye başladık. bi çarşı vardı adını unuttum o günden beri izmirden nefret ediyorum herneyse çarşıya doğru gidicez türk kahvesi içmek için karşıdan karşıya geçicez bu izmirin kodumun minibüscüleri ikimize çarptı ikimizde yaralıydık sonrasını hatırlamıyorum hastanede açtım gozumu benim ayak topuğum 6 yerinden çatlamış bacağım kırılmış bende birşey yoktu ama sevgilim kafasını hızlı yere çarptığı için beyin kanaması gerçekleşmiş güya doktorlar öyle söylüyor. Konyadan ailem geldi yanıma polisler ulaşmış aileme ve sevgilimin ailesinede sevgilimin babası vefat etmişti küçükken annesi geldi ben tabi gide gele annesini tanımıştım oda beni tanımıştı. herneyse hastaneye kaldırıldıktan 4gün sonra beyin ölümü gerçekleşti ve o an benim bacak alçıda hareket edemiyorum bağrıyordum büşramı son bir kez göreyim diye ama nafile çoktan defnetmişler ben 15 gün sonra hastaneden çıktıktan sonra yanına gittim nolduğunu anlamamıştım bile hala şoktaydım annesi mezarın başında ağlıyordu beni gördü bana ve aileme saldırdı hepsi sizin yüzünüzden diyerek daha mezarın başına gelmeden kovulduk annesi tarafından sonra konyaya geldik ayağım 3 ay sonra anca iyileşmeye başlamıştı bende dayanamadım izmire bilet aldım gittim mezarının başına ne yapcağımı bilmiyorum göz yaşlarımı tutamıyorum nerdeyse sonunda tutamadım ağlamaya başladım ve bir yemin ettim sen varsın hala içimde eğer başkasına bakarsam bu gözler kör olsun dedim ve aradan 1.5 sene geçti kimselere bakmadım her sigara yakışımda her gece rüyama izmirdeki anılarımız geliyor unutamıyorum.
