0
Böyle nasıl başlasam bilmiyorum. Aslında sıradan platonik aşk meselesi gibi bir şey. Çok sevdim. ilk defa sevdim birisini. Ne ondan öncesi oldu ne ondan sonrası. Böyle insanın hayatında dönüm noktası gibi bir şey. Öncelikle kızım. Liseli gerizekalı hikayesi ergenler aşık olmuş gibi gözükse de değişik hisler. Ve kesinlikle böyle şeyleri yaşı yokmuş. 2 sene boyunca sevdim. Bu uzun bir süre değil ama o 2 senede iflahim gibildi. Öncelikle sevdiğim çocuk beni sevmiyordu. Sevdiğim çocuğun hiçbir vasfı da yoktu. Hani insan der ya şuyuna aşık oldum buyuna aşık oldum falan diye, yok abi yok. Bana soruyorlardı sen bunun neyini seviyorsun diye. Cevap bulamıyordum ama deli gibi seviyordum. Hani böyle eskiden biri 'kalbin ritmi değişir' dediğinde gerizekalı bu der geçerdim dalga geçtiğim yerden vuruldum. Aptal aşık rolündeydim bir deftere yazıyordum her gün ve bu çocukla da konuşuyordum. Utangaç biriydim ama nasıl olmuşsa tüm okulun önünde ilk aylarda senden hoşlanıyorum diye çocuğun yüzüne bağırmıştım. Bir kız olarak da çekinmeden utanmadan söylüyorum tüm ilk adımları ben attım. Ben sarıldım, ben mesaj attım, ben öptüm hatta sevgili olma olayımızda bile pek sayılmasa da ben şey yaptım gibi. Hep ben çabaladım. Troll bir konuşmamız vardı flört eder gibi değildik ama benim de istediğim tam böyle bir şeydi. Sonra bu ergen 3g diye grupta azıcık giblenme almak için konuşmamızı kullanmaya , beni trollemeye çalıştı. Göz yumdum. Lafımı esirgemem lafımı koydum ama meseleleri abartmadım. Hani kaçan kovalanır olayı var ya heh işte o doğru abi. Çaba sarfetmeyip durduğum anda benden hoşlanmaya başladı. Sonra sevgililik dönemimiz oldu tam bir ay sürdü ilk haftalar güzeldi öyle çok sıkma olayım da yoktu. Aynı okuldaydık falan sonrasında mesajlaşırdık bir giderdi gecenin bir yarısında yazardı sürekli gezerdi ben de gece yarısına kadar onun çevrimiçi olmasını beklerdim. Gözlerim kapanırdı her saat başına alarm kurar uyanır bakardım. Sonra bizim sevgililik dönemimizde bir olay daha olmuştu. Aynı ortamdaydık bir yere gitti arkadaşı ve bir kızla. Kız da tam ortam kızı, sigara ortamlarına hoop diye damlar. Gittikleri yeri gördüm. Benimkini aradım dedim sen nerdesin söyledi işte kim var dedim erkek arkadaşının adını söyledi. Ona karşılık kızın adını söyleyip orda olup olmadığını sordum yok burda dedi doğru söyle dedim yineledim sorumu yok dedi sonra kız arkadan güldü. Telefonu kapattım. Yarım saat sonra falan yanıma geldi açıklama yapmıyor etmiyor benim de gözlerim dolmuş da yine de affettim. 1 aylık sürecin son haftalarında iyice uzaklaşmıştı benden. Hoşlantısı bitmiş beyefendinin. Çocuğun zaten ilişkiye dair hiçbir vasfı yoktu. Vasıfsız. Neyse işte yanına gidiyordum istemiyordu falan dedim konuşalım. Oturduk konuşuyoruz. Ne yapabiliriz aramızı nasıl düzeltebiliriz sorun ne bilmem ne gibisinden bin ton laf söylüyorum çocuk ya bilmiyorum diyor ya da ne alaka diyor hatta bazen bir şey bile demiyor. Çıldırmama ramak vardı ama sabrediyordum. Hala çabalıyordum belki olur diye. En son anladım işte olmuyordu ve bazı şeyler olmuyorsa olmuyordu bunu böyle bilip devam etmek gerekiyordu. Cevabını bildiğim bir soru sordum ona. 'Bana karşı bir şey hissediyor musun?' Susmuştu. Ben hiçbir zaman beni sevmediğini biliyordum zaten. Benim olayım onun beni sevmesi değildi. Ben tek taraflı sevgiyle başa çıkarım sanıyordum da çıkamadım işte, olmadı. Tekrar sordum soruyu bilmiyorum dedi 'ben biliyorum.' Dedim sarıldım. ilk kez bir erkeğe sarılışımdı. ilk ona sarılışımdı. Sarılıp ayrıldık. Ayrılışımız kötü değildi. Gözlerim yaşlı bir şekilde konuşmaya çalışıyordum. Gidiyordum arkamı dönüp gitme dedi tuttu kolumdan ağlama dedi. Ee hak yemeyelim vicdanlı bir abimizdi. Dedim ' seni anlıyorum birini zorla sevemezsin elinde değil tırıvırı bla bla'. Anlıyorsun da söz geçiremiyorsun işte kalbine. Yoksa bir tak bilmediğimden değildi hiçbir şey. Her şeyi görebiliyordum. Ama benim sevdiğim çocuk dengesiz biriydi. Ne hissettiğini ve ne istediğini asla bilmezdi bir iyiydi bir kötüydü. Hatta şöyle bir anımız daha var ayrıldıktan sonra ona yazdığım defteri verdim. Gecesinde aradı beni. Ağlıyor. Ama nasıl ağlıyor. Hayvan gibi ağlıyor. ilk defa bir erkeği ağlarken duyuyorum yani bana karşı. O ağlarken canım yanıyor istemsizce ben de ağlamaya başlıyorum. Öyle bir ağlıyor ki ne dediğini anlamıyorum bile. 'Ben sevmek nasıl bir şey sevgi nasıl bir şey bilmiyorum' dedi. Klişe bir şekilde ' ben sana öğretirdim.' Falan dedim. işte bunu düzeltmeme izin ver gibisinden bir şeyler söyledi ertesi gün için sözleştik. Yanyanayız, canı yanan, bırakılan ve seven taraf benim. Karşısına bakıyor direk ben de ona bakıyordum. Böyle aramız düzelsin diye, sanki gecenin bir yarısı bir kere daha denemek için ağlayarak ben aramışım gibi saçma sapan şeyler anlatıp gülüyorum ortamı yumuşatmaya çalışıyorum. Beni dinlemiyor bile. Telefonu çalıyor telefona bakıyor. Ben yokmuşum gibi diyaloğa giriyor sonra telefonda biriyle planlaşıyor. Ayağa kalkıyor giderken ben kalkıyorum diyor ve gidiyor ben de arkasından saf saf bakıyorum. Böyle böyle derken yaz tatilinde bunun beni aldattığını öğreniyorum yakın bir arkadaşından. 3 ayı bu şekilde düşünerek geçiriyorum. Keşke bir kızla olsa 3-4 kızla birden. Birini eve atmış diğerleriyle de konuşmuş işte. Okul açılıyor yalanlıyor falan. Doğru olduğunu biliyorum yine de affediyorum ama arkadaş kalıyoruz. Zaten o istemiyor, sevmiyor beni sadece arkadaşlığımız için aldattığını inkar ediyor. Sonra aramız iyi olmaya başlıyor. Eskisinden de iyi. Arkadaşız ama sarılıyoruz, arkadaşız ama birlikte geziyoruz, yürüyoruz. Farkettim ki ben yakınlaşıyorum. Ama şöyle bir şey var ben sarılsam dahi öyle sıkı ve güzel sarılıyor ki. Beni sevmiyor öyle 'belki seviyordur ya'lık bir durum falan da yok ama bana karşı davranışları güzel. Saçımı koklayıp öpüyor sarılırken. insanın içine işlemez mi allah için bu davranış. işliyor valla. Bu durum böyle ilerledi sene başında sonra dedim ki salak gibisin kızım sen. Bıraktım. Birlikte geziyorduk o yanımda sigarasını içerdi ben de onu izlerdim. Gözlerine falan bakardım. Bir gün bu durum değişti. Karşıma baktım ağaçları izledim. Hiç konuşmadım. Sohbet kurmaya çalışmadım. 'Niye bakmıyorsun bana' 'niye konuşmuyorsun' dedi 'sana mı bakayım.' Dedim baktım gözlerinin içine. Gitmeden önce her seferinde sarılırdım önce ona o da olayı bilir gibi beklerdi. Bu sefer sarılmadım. Sen git ben geliyorum dedim. Gitmedi bekledi. Tam ben ilerleyecekken 'sarılmayacak mısın?' Dedi. Sarıldım. Sonra yürürken kolunu omzuma attı. O günden sonra yine konuştuk ettik hayatımızda bir şey değişmedi. Sonra birden bu yine dengesizleşti. Uzaklaştı. Büyül ihtimalle bir kızdan hoşlanmıştı. genelde öyle oluyordu. Ben onun için sadece bir durak oluyordum. Bunu bile bile kendimi teslim ediyordum da çok da umrumda değildi. Birden uzaklaştı konuşmadık soğudu falan. Sonra konuşmamız iyice arkadaşçaya döndü bana hoşlandığı kızı anlattı benim onu sevdiğimi bile bile. Anlatmadan önce 'canın yanacak diye korkuyorum ama sana bir şey anlatmak istiyorum' dedi. Anlat yanmaz demiştim. 'Bunu yazarken bile yanmıştır.' Demişti. Haklıydı da kamufle etmeye çalışıyordum hislerimi. Anlattı kızı bana, imkansızlaştırdı. Ben de sevdiğim çocuğa sevgisinin peşinden gitmesi için tavsiye verdim, yüreklendirmeye çalıştım. Bunu yaparken canım yanmadı aslında. Çünkü cidden mutlu olabileceğini düşündüm. Onu birine karşı ilk defa böyle görüyordum. 'Sen hani bana diyordun ya gülünce içime bir şeyler oluyor diye he işte ben de ona bakınca öyle oluyor aşk değildir ya.' Dedi. Bunu dedikten sonra zaten olay bitmişti. Okulumu değiştirdim bir daha göremezdim çünkü evlerimiz baya uzaktı. Farklı semtlerdeydik. Pek ortak mekanımız da yoktu. Yani kısacası belki yolumuz hiç kesişmezdi. Veda etmek istedim. Buluştuk ben yine ayağına gittim falan neyse işte bir şey demek istiyor musun diyoeum susuyor. Anlıyorum ki çocuğun cidden ilişki vasfı yok yani benimle ilgili bir mesele değil. Çok güzel bir kız değilim benden güzelleriyle muhattap olduğuna eminim fiziğim de öyle güzel değil. Sıradan bir kızım ama ben eminim ki onu kimse benden çok sevemez. Bunu kendisi de bildiği için sürekli hayatındaydım aslında. ' biz seninle denedik olmadı ama sensiz de olmuyor.' Demişti. Bla bla. Yalanları da ünlüdür zaten. Doğrusunu bildiğim yalanlarının her bir tanesi için 5 tl biriktirseydim takıma yabancı takımdan transfer bile alırdım. Neyse ne işte fotoğraf çekilmek istedim. Hala bir albümüm var gizli. Şifre koydum. Fotoğrafımızı o da attı ben de. Hala da duruyor. Hayatımda kimseyi istemiyorum zaten pek bir sıkıntı olmuyor . Olsa dahi benim ilk sevdiğim , yeri bende hep başka olacak. Sarıldım 'kalbin çok hızlı atıyor.' Dedi. Kontrol edemiyordum. Defalarca sarılmamıza rağmen her seferinde ilkmiş gibi heyecanlanıyordum. Yanağından öptüm sonra da ayrıldık. Şu an ne hissediyorum bilmiyorum görmeyeli aylar oluyor. irtibatımız kesildi arkadaş bile değiliz, konuşmuyoruz. Sevmiyorum, özlüyorum ama yine de içimde ukte kalan şeyler var. Uzun yazdım belki kimse okumayacak başına bakıp liseli ergen aq işte diyip geçecek ama döktüm içimi. 02:45
