olm nereden buldun aq bunu

var mı arayan

upupupupupupupup

lannnnnnnnnnnnnnnnnnn

upupupupup

ys bi taşak geçmeyin aq

upupupupupup

upupupupup

upupupupu

upupupupupupup

upupupupup

upupupupup

upupupup

o ne amk

yolla panpa

anadolu yakasında pekekent nosu arıyorm, 2 hatun lazım, güvenilir kaynak istiyorum , netten escortlara güvenmiyorum.

yardım edin şu kardeşinize, sizi seviyorum

bir saniye esat diyor ahahahah

yaraağımı içine alacakssnız ne dersiniz beyler

orta yaş bunalımına girmek

Neden?

7 yaşındasın, alarm çaldı, annenin yaptığı yumurtanın kokusu burnunu okşuyor, hadi kalk diyor, okula geç kalacaksın. Kalktın, yüzünü yıkadın, önlüğünü giydin, annen sandviçini ve bisküvilerini çantana koydu, öperek seni okula yolladı. Ne yaptığından, kim olduğundan, ne olacağından bihaber okulun yolunu tuttun. Sana birçok şey anlattılar, orada rekabeti gördün, çok çalışırsan derslerinden iyi not alacağını öğrettiler sana. iyi notlarla, iyi bir üniversiteye gireceğini, ordan da mezun olup iyi bir iş bulacağını söylediler ve sana çok çalışmanı, rekabet etmeni söylediler. Ama sen 7 yaşında bir çocuk olarak bunları anlamadın, o an aklında sadece okuldan sonra arkadaşlarınla bahçede top oynamak veya eve gitmeden atari salonuna takılıp tek jetonla bütün günü harcamak vardı.

30 yaşına geldin, büyüdün kocaman adam oldun, ama alarm hala çalıyor. Büyükler hep derlerdi zamanın nasıl geçtiğini anlamıyorsun diye. Artık anlamaya başlıyorsun, bir anda bu noktaya gelmedin, ama bundan önceki hayatın artık sadece bir an ve bir nokta, dönülmesi imkansız bir nokta. Artık annenin yaptığı yumurta kokusu değil, alarmın acı sesi seni uyandırıyor. Kalktın, yüzünü yıkadın, traşını oldun, takım elbiseni giydin, geceden hazırladığın sandviçi çantana attın ve kapıyı kapatarak buz gibi sokaklara attın kendini. Ne yaptığından, kim olduğundan, ne olacağından bihaber işinin yolunu tuttun. iş yerinde rekabeti gördün, çok çalışırsan terfi alabileceğini söylediler sana. Terfi aldığında, daha çok para kazanacağını, kazandığın paraları normalde alamayacağın daha pahalı şeylere harcayabileceğini söylediler. Ama sen 30 yaşında bir adam olarak bunları anlamadın, o an aklında sadece işten sonra eve gidip kafayı dinlemek ve hayaller kurmak vardı.

Aklındaki tek korkuyu benimle paylaş, haydi korkma söyle bir 23 sene sonra da aynı şeyleri yaşamaktan korkuyorsun değil mi?

okuyan yok mu betler

yaşadığım hayattan memnun değilim, çünkü çalışmak istemiyorum, çalışmaktan kastım bir ofiste fare gibi kafeslerinde çalışmak, başka şansım var mı bilmiyorum, birşeyler yapmam lazım, birşeyi sarsmak dağıtmak ve yeniden yaratmanın gerektiğini biliyorum. hayatımı konumlandırmaya çalışıyorum, uykusuz geçiyor geceler, neden çalışmalıyız, neden kazanmalıyız, neden pahalı yerlere gitmeliyiz, neden, neden, neden???

galiba bunu yazarken şunu düşünüyorum, neden??? bu dünyadaki en gerekli kelimedir. neden diye sormazsak etrafta dolaşan hayvan ve bitkilerden bir farkımız kalmaz, ama bizim beynimizi öyle boş şeylerle dolduruyorlarki neden diye soracak yer kalmıyor beynimizde. insanlığın en ilk en önemli keşfi tekerleği ve ateşi bulmasıydı, buna da içinden dürtü olarak gelen merak duygusu sebep oldu. Merak duygusu olmadan biz bir hiçiz. eğer birşeyi merak edip sebepini araştır mıyorsanız, elveda güzel hayat, lütfen boşa oksijen tüketmeyin

sonu -izm le biten hiç bir kelimeden hoşlanmam, hepsi insan ürünüdür ve hepsi de insan gibi hatalı ve ekgibtir. al birini vur ötekine, suç sistemlerde değil, onu yaratan insanlarda, insan çürük bir varlıktır, kendi kendine yarattığı kurallar ve modern dünyada kendini hapseden bir zavallıdır. etrafınızda gördüğünüz herşey insan eseri, şu yaşadığımız şehirlere bakın, o kadar taktanlarki insanın ormana kaçası geliyor. bundan 10.000 yıl önce ormanda yaşıyorduk ve eminim daha mutluyduk, belki daha az yaşıyorduk, belki üşüyorduk veya yiyecek yemek bulamıyorduk. şimdi konforu sağladık ama hepimiz kafayı yemek üzereyiz, çünkü toplum denilen şey önce kendisini oluşturan insanı daha sonra da kendini yoketmeye ayarlanmış saatli bir bombadır.

etrafındaki insanlara bak, herkes birşeyden şikayetçi kimi okulundan kimi işinden kimi kız arkadaşında. ama bunu değiştirmek ne yapıyorlar hiçbirşey? sadece ve sadece hiçbirşey. ben bu tip insanlardan olmak istemiyorum. şikayet eden değil, talep eden ve düzelten birisi olmak istiyorum. eğer ki bunu yapamıyorsanız benim gibi, suçlu biziz, ama arkadaki büyük güçü unutmamak lazım. annenizi babanızı düşünün, ekstrem örnekler dışında buradaki çoğu kişi hemen hemen aynı tip aile ortamlarında, aynı aile baskısı altında yetişti, bize neyi yapıp neyi yapmamamız söylendi, okula her sabah gitmemiz söylendi, okulu bitirince askere gitmemiz söylendi, askerden sonra hemen iş bulmamız söylendi, iş bulduktan sonra sana bulunan hayırlı bir kısmetle evlenip bol bol çocuk yapıp, borç batağına saplanmamız söylendi ve sonra da huzur içinde ölmemiz. aklımız başımıza gelinceye kadar bu yolda devam ettik, ama artık büyüdük ve dünyayı kendi hislerimizle algılayabiliyoruz, gibtir edin bütün anlatılanları herşey kolpaymış , tünelin ucu bomtak bir yere çıkıyor beyler