meltem kimdi amk karısını unuttum

bi kız var, uzun süredir birlikteyiz bi ilişkimiz var. adına ilişki diyebiliyorum ne olduğu belli değil. kız bana güvenme dedi başkalarıyla da görüşüyorum dedi çapkın bi kızım dedi. bilmem ne yapayım devam mı edeyim bırakayım mı? Onun yanında mutsuz olacağımı biliyordum. Ama renksiz ve kısır bir hayat yaşamaktansa, acılı bir mutluluk daha iyidir. demiş ya andrei tarkovsky o noktadayım hem camus da demiş "Aşkla, ahlakla tanışmadan önce karşılaşmak gerek. yoksa, büyük bir acı.." neyse çok aralıklı oluyor da yazmak... benim eski dostum.

çok uzun oldu yazmayalı, yazalım. hayat garip, insan kendini sevmezse yannanı yer. kendine acırsa yannanı yer ve çalışmazsa yannanı yer.

Gözlerinden, burnunun, üst dudağına düşen fark edilmez incecik gölgesinden öperim canım.

Bu yaşa erdirdin beni, gençtim almadın canımı
ölmedim genç olarak,
ölmedim
beni leylak büklümlerinin içten ve dışardan sarmaladığı günlerde
bir zamandı
heves ettim gölgemi enginde yatan o berrak sayfada gezindirsem diye
ölmedim, bir gençlik ölümü saklı kaldı bende.
Vakti vardıysa aşkın,onu beklemeliydi
genç olmak yetmiyordu fayrap sevişmek için
halbuki aşk, başka ne olsundu hayatın mazereti
demedim dilimin ucuna gelen her ne ise
vay ki gençtim
ölümle paslanmış buldum sesimi.
hep izledik olan biten çocukluk, gençlik filan trolledik, şaka yaptık, komiklik yaptık bin hissettik. amk hiç önemli olmadık. şaşırdık, sevindik, sevdik amma lakin hiç önemsenmedi bunlar. neyse ne amk. neyin önemi var sanki

bakın insan ırkı daha çok genç ileride insanlar da hayvanlar gibi isimlendirilecek. yani bugün ayı, köpek, kurt filan hepsine hayvan diyoruz ama içeride kategorize ediyoruz. aynı bunun gibi insanlar da kategorize olacak, olması gerek. herkes insan da nasıl insan? kategorize olalım ve herkes kendi cinsiyle muhattap olsun. türler arası geçiş olmasın. bıktım ilkel insan görmekten. (olacak bunlar kerkenezler)

la amk ben özel üni de okudum, beni bi kedinin doğum gününe çağırdılardı. allah affetsin gittim. kediye pasta kestik mal mal yüzümüze baktı gitti hayvancağız. rızkına koştu zaar. peki biz daha mal değil miydik.

sevgilinize göndereceğiniz bi şeyler olsun atın şunu cebe

-"leylim. mektubun gecikti gene. belki de ne yazacağını kestiremiyorsun! oysa adını yazman yeter. görünce içim aydınlanıyor."

Canım benim
Bilir misin?
Canım dediğimde içimden canımın çıkıp
Sana koştuğunu duyarım hep.

-“ şunu da bir iyi belle: benim için çok mühim olan, sana aşık olmak veya aşık olmadığımı bağırıp yırtınmak değildir. aslolan, seni kırmamak, üzmemek, kaybetmemektir. anladın mı canım? ”

-kulluğum, divâneliğimle ellerini, gözlerini öperim. öpüyorum ama doyamıyorum. mutluluk ya da cehennem bu galiba. sana doymak, korkunç ahmaklık olur.
hadi gel...

"senin olmak, böyle korkunç-güzel ve kendi kendine yeten bir iştir. budala mıyım, de bana. yüzünü, sesini bir özledim ki sorma. en çok da burnunu. şaka değil. nezleysen bir kağıda silin de gönder ben de olayım. hasretim soğuklara, belalarına... " ahmed arif (leyla erbil e mektuplar)

ananı gibeyim onur yılmaz

HADi LAN O Ç LARI

Bir sabah vakti
Kuşlar misali
Erkenden kalkıp
Güneşi gördüm

Çay demlenmiş
Ekmek kızarmış
Peynir ve reçel
Köyden gelmiş

Dudağına reçel bulaşmış
Sordu bez nerede
Dedim ki sakladım
Bil bakalım niye

Reçellenmiş dudakları
Öp beni öp beni öp beni
Der gibi halleri
Aman aman aman aman of
Pek güzel

Rüzgar sanki
Gülümser gibi
Hafifçe esip
Merhaba dedi

Çaydan bir yudum
Ekmek bir lokma
Peyniri boşver
Reçel ye dedim

Dudağına reçel bulaşmış
Sordu bez nerede
Dedim ki sakladım
Bil bakalım niye

Reçellenmiş dudakları
Öp beni öp beni öp beni
Der gibi halleri
Aman aman aman aman of
Pek güzel

bilidiğiniz üzere doğanın 1. kuralı güçlü olan hayatta kalır. burada güç yalnız kas gücü değil, daha hızlı daha akıllı daha güçlü demek. yani önceden doğda hayatta kalmak için soğuktan korunmak için akıl lazımdı ya da hayvandan kaçmak için hız ya da güç lazımdı. akıllı olan ayıyla dövüşmek yerine tuzak kuruyordu aptal olan ayıyla dövüşüp ölüyordu az çok giriş kısmını hallettiğimi, meramımı anlattığımı düşünüyorum.
insan ırkının mükemmelleşmesi için tahlikeden korunmayı bırakmamız lazım ki doğal eleme meydana gelsin. ne yazık ki binalar yaptık, ısınma sistemleri kurduk, soğuktan korunduk, sıcaktan korunduk, kötü alışkanlıklarla mücadele ettik, tehlikelerden korunduk ve doğa işini yapamadı. en nihayetinde ortalıkta insanlığa yakışmayacak, garip garip insanlar doldu. insan ırkında neden çirkinler ve aptallar var mesela? çünkü doğa işini yapamadı.. mesela teknoloji, şöyle ki; kadınlar çirkin olsalar dahi estetik operasyonlar ve silikon mucizesi ile güzelleşmekte ve doğal seleksiyon ile elenmeleri gerekirken aksine evlenip çoğalmaktalar. örneğin tıbbın gelişmesi mesela hasta olanı iyileştirmek iyi bir fikir değil. özellikle dış kaynaklı olmayan hastalıkları iyileştirmek insanlığın gen havuzunda bu hastalıkların devdıbını sağlamaktır. hasta olan iyilişmese ve genlerle o hastalığı devretmese o hastalıktan eser kalmayacak. antibiyotikle hastalıkları iyileştiriyoruz ama antibiyotiğin öldürdüğü güçsüz bakteriler. güçlü bakteriler güçlenerek daha ilerki nesillerin başına bela olacak. bu konu uzun ve güzel bi konu ama temel düzeyde meramımı anlattığımı düşünüyorum.

ÖZETLE: doğa görevini yapamadığı sürece (geçmişte yapamadı) şimdiki gibi aptal, çirkin ve güçsüz insanlar olmaya devam edecek, mükemmelleşemeyeceğiz. aksine gittikçe kötüleşeceğiz. AMA ALLAH BÜYÜKTÜR BAKICAZ. (şu metni düzenleyip forma sokup University of Cambridge ya da Yale University ya da buna benzer üniversitelere satsam fahri doktora alırım)

hava soğuk burada. bilirsin işte ankara ayazı. çok değil bi kaç kere sen de gelmiştin. geldiğin az zamanlarda da akşamın ayazında da dolaştık sokaklarda. neden soğukta dolaştık bilmiyorum. denyoydum heralde? uzun sürmedi zaten, kışın 3-5 ay bi şey. nedenine hiç girmeyeceğim. ama özetleyecek olursam: ben ne desen haklısın rezilliği içindeydim demek ki suç benimmiş. neyse geçelim bu kısmı. zira pek hoşuma gitmiyor. ben dünyada bir şeye yanmıştım, galatasaray maçına gidemedik beraber. öyle deme galatasaray önemli... ne olursa olsun yaptığım hiç bir şeyden pişman değilim. ama bak bi kendine, şimdi daha iyiysen benim sayemde. kısa süre birlikteydik ama benden aldıkların sana bir ömür yeter. seni hep daha iyi yapar. yine kendini övmüş diyebilirsin, ben benim işte ne yapayım. (bi de benden sonra kiminle olmuşsan, muhtemelen çok mutlu olmuşsundur, normali unutunca normal harika gelir) sen gitmeyi muhteşem bi şey sandın heralde? çok havalıydı mesela? ama öyle değil işte. gitmek te çok önemsiz kalmak ta. gittin ya mesela bana bişey olmadı. boyum kilom aynı hala. zekam keskin aklım başımda değil. aslında en aklı başında benim ama işte bilirsin çoğunluğun yaptığı geçerli ya... durağa giderken ikimiz de olacakları biliyorduk. otobüse senin binip benim binmeyeceğimi, bana el sallamayacak mısın? dediğinde bi daha ki sefere diyeceğimi, bi daha ki sefer olmayacağını...

batınım sen oldun zahirim sensin
evvelim sen oldun ahirim sensin

yani diyor ki neşet baba batınım sen oldun, batın 5 duyuyla algıayamayacağımız herşey, zahirim sensin bu da 5 duyuyla duyabileceğimiz herşey. yetinmiyor neşet baba zamanı da katıyor evvelim sen oldun ahirim sensin. zamanda da bi boşluk bırakmıyor. ne zamanda ne maddede ne manada hiç boşluk bırakmıyor neşet baba. bu sağlam kafayla yazılmaz, bu normal sevgiyle yazılmaz arkadaşlar.. bakınız dramdır bu

Türk insanının sıkıntısı düşünmemek veya okumamak değil aptallık da değil en az diğer toplumlar kadar akıllı veya aptaliz. Benim tespitim sebep sonuc arasındaki bağlantıyı kuramiyoruz. Duyduğumuza inanıyoruz. Bireysel olarak olmasa bile toplumsal olarak çok kolay manuple ediliyoruz. Neden sorusuna cevap aramıyoruz hatta "neden" diye sormuyoruz bile. Neden sonuç arasındaki ilişkiyi kurduğumuz anda kurtulacağız. Size bu noktada bi iyi bi kötü haberim var: bu neen sonuç ilişkisini kuracağız evet biz de isviçre seviyesine ulaşacağız bu kesin zor yoldan da olsa ulaşacağız bu iyi haber kötü haber ise o seviyeyi görmeye bizim örümüz yetmeyebilir.

öldürelim mi? korkunç amk

eğer nesil konuşacaksa herkesin anasını giberim niye yaptın diye soramazsınız bile huur çocukları.

Janice Griffith

giriş böyle biraz sade oldu ama harlarım. yazarım sonuçta iyi de yazarım. ama okuyun geçin amk. yorum yapmayın bu sayfaya.

http://www.youtube.com/wa...Sw2cNLc&feature=share çok güzel şarkı. insanın içindeki boşluğa söylüyor. büyüdükçe büyüyor boşluk.