fotoğraftaki her kimse, hoş biriymiş.

(bkz: kısa saçlı kızlar)

benim için her sayfa bir kitap kadar dolu ve anlamlı olmalı. bu yüzden kitap değil de şiir yazıyorum.

şu aralar şans dilediğim şehir. çin hükümeti bir şekilde göstericilerin kimliklerini deşifre etmeye çabalıyor. telefon sinyali, yüz tanıma, kıyafet vb... gerçekten işleri yaş. askeriye birimlerini de bölgeye sevk ediyorlarmış. umarım fazla kan dökülmez.

bundan yıllar önce, henüz lisede ve tertemiz bir müminken, namaz sırasında cemaatin büyük çoğunluğunu gülme krizimle gülme krizine sokarak başıma gelmiş nadide hadisedir.

genç bir annenin yüzünde rönesansın izlerine rastlıyorum. günlerden kutlu bir pazar. kiliselerde üçlü beşli mumlar yanar. bebek arabasını öyle bir yorgunlukla itiyor ki sanki çoktan ruhunu teslim etmiş. "neden?" diye sormak istiyorum. "yorulup bitkin düşeceğini, sıkılacağını bildiğin halde neden böyle bir maceraya atıldın, ey yabancı?" sanırım bu soru, onu daha çok yorar. yorgun birini yormak hiç de mantıklı değil. evliliklerinin meyvesi, çürüyeceği dünyadan bihaber. babacan bir zafer desen hiç değil, onların -anne/babasınınkisi-

bir diğeri bir minibüste 3 evladıyla seyahat eden ebeveynler. çocuklarını durduramıyorlar. adı üstünde, çocuk. bilinçsiz davranır. öğrenir elbet. bıkkınlıkları alınlarındaki kırışıklıklarından "buradayım!" diyor.

hayır, ben de sigara içiyorum şu genç yaşımda en az o ebeveynler kadar yorgunum ve yalnız yaşıyorum. günün birinde bu insanlardan birine dönüşmemek için iyice gözlem yapıyorum. aile kurumu ve bu -varlığına inandığımız- kurumun etiklerini ve morallerini kavramak adına.

her neyse, bu ilk bahsettiğim kadının her adımında pesimizmin silsileler halinde etrafına yayıldığını görür gibi oldum.

aile kurmak vesaire, bunlar güzel şeyler tabii. ve güzel şeyler ya bize gerçekten yakışmıyor ya da biz çirkiniz, dostlar.

düşünmemeyi. birey olarak bizleri düşündürtmüyorlar. akademi ve eğitim kurumlarının endüstrileşmesinden bu yana faydaları giderek azaldı. kâr amacı güden herhangi bir limited şirketten hiçbir farkları kalmadı.

maalesef standartlarının olmaması konusunda pek haklı bir tespitte bulunmuşlar. sevilmeye değecek türk kızı/kadını oranı toplasak %3 falandır. geneli, vasat ve vasat altı olan bir milletten bahsediyoruz. şüphesiz insanları yabancı ülkelerde kabuklarından ve tabularından sıyrılmalarına yol açan asıl sebep, beğenmediğimiz, hep bir ekgib, gedik aradığımız kültürümüz. tutuculuk, örf, adet adına her ne diyorsanız. türk kızlarının ve türk erkeklerinin kısacası türk gençliğinin sosyopatik yetiştirilmesi dolayısıyla hiç de sağlıklı olmayan bireylere dönüşmelerine ve ilk gördüğü mavi gözlü, kızıl saçlı yabancıya koşulsuz şartsız teslim olmasına yol açıyor...

yıllar sonra aklıma düşen hede. öldünüz mü kaldınız mı belli değil...

kondomlu bir tavşanın ve aynalı bir tahir'in bir zamanlar hakkımda güzel düşüncelere kapılmış olması beni gecikmeli de olsa bir miktar sevindirdi.

sadece merak ediyorum ve çoğu sefer sorguluyorum, canlıları ve cansızları, tanrıları; "neden yaşamalı?"

ya da bir yaşam ama, bol 'ama'lı ve keşkeli.

keşküllü, püsküllü, aroması kaçmış; belki bayat.

miskin düşlerimden uyanmamın bedeli biraz ağırdı.

dahası, komada olmaktan öte bir yaşayıştı; benimkisi.

bir yaşam ama, bol 'ama'lı.

kişiye göre cevabı değişirdi.

benim için, bir sigara daha içebilmekti:

yaşamak, bir sodadır elmalı.

tanrı nereden bilsin!

benim ekşi erik sevdiğimi.

peki ya sizce, "neden yaşamalı?"

diğer her şeyde olduğu gibi dolma kalem alırken de seçici olmanız gerekir. tabii elbette yazım şeklinize de bağlı bir mevzudur, bu. şayet dik veya yan yazıyorsanız, mecburen solaklara özel üretilmiş nib'leri -uçları- tercih etmeniz gerekir. ki bu da ilave ücret demektir. ancak benim gibi kalemi sol elinizde bir sağ elli gibi doğru açıda tutuyorsanız istediğiniz her türlü ucu ve kalem tipini kullanabilirsiniz.

dünyadaki solakların oranı %10 olmasına rağmen gözlemlerim ve araştırmalarımla desteklediğim tahminlerime göre en az %20'si hatta %30'u hatta ve hatta %40'ı bilfiil dolma kalem kullanmakta. Ayrıca solakların %99.9'u daha doğal yazım tekniklerini sergileyebilecekleri yazım gereçlerini kullanmaya; sigara ve alkol tüketmeye en çok da yine bir solakla 'ilişki' yaşamaya dolayısıyla dünyadaki solakların sayısında gözle görülür bir artış meydana getirmeye katkıda bulunmaya meyilli bireylerdir.

tabii, bir solak olarak hayata birkaç sıfır geride başlamanın insana kattığı en büyük değer ise hata yapmaktan korkmamak ve riskli koşullarda hayatta kalabilmektir, zannımca. biz, solak azınlık için dizayn edilmemiş bu dünyayı, sağ ellilerden daha çok gözetip korumamıza, hayvani bir güdü ile ona bağlı ve tabii olmamıza rağmen, aradığımız şey aslında bu dünyada da mevcut değil, sanırım.

daha solakların kendileri, kendilerini anlayamıyorken veya anlamlandırmakta zorluk çekiyorken solakları anlamaya çaba göstermeniz gereksiz bir uğraş gibi, sevgili sağ elliler...

Magic Mountain - Thomas Mann

bundan uzun yıllar önce henüz lise sonda okuyorken öylesine açtığım hesabıma, an itibariyle hatırlayabildiğim en eski şifrelerimden birini yazarak girebildim. aradan geçen 4 yılda ekşi, uludağ gibi mecralarda zihin çürüttüm, peynir gemisi yürüttüm. sigaraya, alkole başladım. harp okulundan elendim...

1 myo ve 1 üniversite değiştirdim; 18 yaşımdayken açtığım başlıklara -ve üniversite tercihlerime- bakıyorum da ben, o eski ben değilim. hem de uzun bir süredir. mesleki anlamda taban tabana zıt bir alana yöneldim...
kendimi sayısalcı sanırdım. ancak içgüdülerim, hesabın nick'i konusunda da yanıltmadığı gibi aslında bir dilciydim, hep...

vesaire...

(bkz: türkiyeninsonumudu), başarıyla giriş yaptı.

Turkiyed eşi olmayan bu neslin dizisiydin be Sen!,nasıl seni bir başına koruz ?...

ocağa hoşgeldin yavrukurt ...

" sana mı?" ve "striptizci amca" :D

:D TEk gecerim Taylor ı ne kadar erkek ismi olsa da bunu dikenler yaşıyor lan

israilin Beyin yıkama enfarmasyonu bakanı aq. :D

beyler ben bu kızın ülkesine gidiyim belki bunun gibi düşer umuduyla :D