+34
-1
Ulan eskiden ilk okul 6. Sinifta yılbaşında herkez birbirine hediye alıcaktı. Bana kurayla sinıfın en zengin en bin bebesi çıktı neyse başkası cıksa alirdim 1 tlye kitap felan ama bu bin e öyle bişey alsam dalga geçer rezil ederdi beni bende 6-7 tl ye kar küresi almıştım (ışıklı mışıklı amk nasıl güzel bişey ama bir an okula gitmeyip benim olsun istemistim ) neyse kırtasiyeden çıktım poşete koymuştu adam çıkar çıkmaz birden elimden kaydı yere düştü amk kendimi iflas etmiş gibi hissettim ağlıcaktım neyse sonra eve gidip annemden bidaha para istemiştim başka hediye almak için annem nekadarda paramız yok ekmek alıcaz lazım desede yalvar yakar 3 tl daha alabilmiştim. Gittim gene kırtasiyeye 3 tl ye güzel hiç bişey yok amk en son oyuncak gibi bişey vardi ejderha figürümü ne aldim girdim okula geç kalmıştım hediyeler verilmeye yeni başlanmiş ama 5 dakka sonra hediye aldığım bin e sıra geldi bana kim hediye almış diye etrafa bakiyo mutlu mytlu ayağa kalip yanina doğru gidince benim ona hediye aldığımi gördü beni görünce yüzü düstü bin in . En son verdim hediyeyi hediye paketi yapmıştı bedavaya kırtasiyeci hediye paketini açarken ben gittim yerime oturdum. Paketi açtığında buney amk dermiş gibi baktı sağını solunu inceledikten sonra 10 dakka geçti kalktı çöpe attı huur çocugu ulan yerin dibine girdim sanki herkez bakıyo ben olsam bende aynısıni yapardim diyo bin in diğer zengin arkadaşları. O bine hediyeyi vermek için akşam sofrada ekmek yoktu kuru kuru içmiştik çorbamızı.
Buda böyle bir anımdır.
