+1
Elin de tüten kırmızı pall mall ile şehirin yeni aydınlanan sokakların da duygusuz bir beden ile yürümek nasıl bir his bilir misiniz?
Bana soracak olursanız mükemmel çünkü artık umursamazlığım hat safa, gibimde değil durumu beynimi sarmış yani özetle kıyamet kopuyor deseler banane dıbına koyim havasındayım...
Hmm peki bu keke bu duruma nasıl geldi?
Güzel soru. Dur anlatayım...
-Sene 2010-
Lisenin ilk zamanları, kendi hâlinde, kimse ile sıkıntısı olmayan, karı kız muhabbetleri döndüğünde suskun kalan çocuk aynen Kanka o bendim...
Sigara içmem, alkol ağzıma sürmemiş tertemiz şu devire bakıldığında pırlanta denilebilecek bir bebeydim. Benim tek eğlencem futboldu o zamanlar, ortamlarda silik olan tip futbol maçı esnasında kendini kaybedip sınıfın kabadayısına diklenip dayak yemişti. Aa bak sen şu işe benim yüzüm gözüm mor. Evet ben yedim dayağı ama Allah var çocuk güzel dövdü şu yaşıma geldim beni öyle döven olmadı.
Neyse konumuza dönelim. Ağzımdan gelen kan eşliğinde spor salonundan çıkıp okul içindeki lavaboya doğru yavaş adımlarla ilerliyordum. Hedefim coolluk değil ha çocuk efsane dövdü gotüm bile ağrıyordu o sıra. Merdivenlerden çıkarken kolumda bir el hissettim, kafamı çevirmem ile o yüzle karşılaştım hani bir replik vardı ufff analar neler doğruyor be repliği o an benim için geçerliydi. Kahverengi gözleri kumral saçları tahminimce 1.65 boylarında ki doğa üstü varlık bana bakıyordu. Bir 5-6 saniye afalladım. Ne var dıbına koyim o zamana kadar kız yüzü görmemiş bir yaratıktım neticesinde.
-Sanırım kafana fazla vurdu o öküz dondun kaldın?
Ya güzelim beni zaten gömmüşler bu güzelliğinle bari sen toprak atma
+Yok ya birşeyim bak turp gibiyim.
(Kesinlikle öyleyimdir)
-:) Hiç öyle durmuyor ama sen bilirsin.
.jpg)
