uquququq

Evet öyle iste

Herkese merhaba,

Her hafta noroetik ve norofelsefe tartismalari yaptigimiz bir grubumuz var. Bu haftanin tartisma yoneticisi benim. Belirledigim tema Sartre'in meshur bir sozu: "Ben kendim degilim, ama olmak isterim."

Ben bu sozden sunu anliyorum: "Ben", icinde yasadigim toplumun ve su ana kadar biriktirdigim cesitli degerlerle sekillenmis bir kisilik; "kendim" diyecegim parcam ise salt benligim, hicbir ust degerden etkilenmeyen bir taraf.

Son zamanlarda oyle degigib calismalar okuyup dinliyorum ki eskiden 5 yil sonra en fazla nereye dogru yol alinabilecegini kestirirken simdi hemen ertesi yil ne olabilecegini tahmin edemiyorum. Bu elbette benim gerizekaliligim da olabilir fakat arastirmalarin ivmelenmesinin de buyuk etkisi oldugu bir gercek.

Noroteknolojiler veya zihinsel gucu arttirici maddeler gunluk fonksiyonlarimiz icin bir viagra haline gelir ve uretkenlik, uyaniklik, hatta duygusal sevgi/ask/iliskiler icin yeni olcutleri de beraberinde getirirse, toplumun temel dokusuna neler olabilir, birbirimizle olan etkilesimlerimizin karakteri nasil etkilenir? Tum bu gelismelerin sonucunda degismis olan kisiligimiz yeniden tasarlanmis "ben" ya da "biz" kavramlarinin gercekci yansimalarimi mi yoksa dogal olarak deger verdigimiz seyi tamamen karistiran gecici ve yapay olarak uyarilmis bir durum mu olacak?

Sizler neler dusunuyorsunuz?

Eyvallah güzel kardeşim, bunu slylemen bile yeter.
Sagolasin.

Yarin kız arkadaşımı görmek için izmirden istanbula geleceğim. Daha önceki gelişimde sex dışında birçok şeyi yspmistik ama artik onun da sırası geldi diye düşünüyoruz beyler. Yarın birlikte olmayı düşünüyorduk ama gelgelelim şöyle bir sorun var;
Kız 17 yasında, ben 19 yaşındayım. Aramadigim otel, sormadigim gunluk oda kiralayanlar kalmadi. Hepsi kizin yaşını duyunca olmaz diyor. Onun yaşından dolayı almiyorlar hiçbir yere.
Kafayı yememek elde değil.

Simdi sorum tam da bu noktada.
istanbullu panpalar bilirler, nereye gitmeliyiz beyler? Birlikte yiyisebileceğimiz sessiz sakin yerler varmi bildiğiniz?
Suraya gidin kafaniz rahat olur kimse karışmaz diyebileceginiz bir yer ?

Beyler hemen her aksam skype'dan konuşuyoruz ama insan bir yerden sonra dokunmak, hissetmek istiyor. 500 km yol gidip de bu sefer de yapamazsam bunu çok uzulecegim. Amacım piclik degil. Harbiden seviyorum ve yasamak istiyorum artik o ani onunla.

Bilgisi olanlar yazarsa çok sevinirim, hadi bi el atin be.
Sevişmek dışında surayi gezin birlikte diyeceginiz yerler varsa o konuda da yazin onerilerinzii.

Şimdiden saolun beyler.

1 yas var aramızda sübyan sayılmaz.

1 yas var aramızda, ne subyani amk

Yarin kız arkadaşımı görmek için izmirden istanbula geleceğim. Daha önceki gelişimde sex dışında birçok şeyi yspmistik ama artik onun da sırası geldi diye düşünüyoruz beyler. Yarın birlikte olmayı düşünüyorduk ama gelgelelim şöyle bir sorun var;
Kız 17 yasında, ben 18 yaşındayım. Aramadigim otel, sormadigim gunluk oda kiralayanlar kalmadi. Hepsi kizin yaşını duyunca olmaz diyor. Onun yaşından dolayı almiyorlar hiçbir yere.
Kafayı yememek elde değil.

Simdi sorum tam da bu noktada.
istanbullu panpalar bilirler, nereye gitmeliyiz beyler? Birlikte yiyisebileceğimiz sessiz sakin yerler varmi bildiğiniz?
Suraya gidin kafaniz rahat olur kimse karışmaz diyebileceginiz bir yer ?

Beyler hemen her aksam skype'dan konuşuyoruz ama insan bir yerden sonra dokunmak, hissetmek istiyor. 500 km yol gidip de bu sefer de yapamazsam bunu çok uzulecegim. Amacım piclik degil. Harbiden seviyorum ve yasamak istiyorum artik o ani onunla.

Bilgisi olanlar yazarsa çok sevinirim, hadi bi el atin be.
Sevişmek dışında surayi gezin birlikte diyeceginiz yerler varsa o konuda da yazin onerilerinzii.

Şimdiden saolun beyler
`buna sübyan diyenin amk

Bugun eski sevgilimin çalıştığı işyerinin önünden geçtim.iş çıkışına denk gelmiş yaninda birinin elinden tutmuş gülümsüyordu. Çok kötü oldum beyler.
Öyle basit bir gülümseme değildi bu,
alelade bir gülümsemeden bahsetmiyorum.

Onu okuldan aldığım zamanki gibi gülümsemesi...
işten güçten uzun bir süre görüşemedikten sonra buluştuğumuzdaki gibi gülümsemesi...
Kar yağarken ellerini ellerimin arasına alıp ısıttığımdaki gibi gülümsemesi...
Kendi ellerimle yaptığım hediyeyi ona sunarkenki gibi gülümsemesi...
öpüştükten sonraki gibi gülümsemesi...

Çok zoruma gitti beyler :(

hayal kurmadan büyüdüm desem inanır mısınız bana? hiçbir zaman hayal kurmadığımı söylesem? inanmazsanız da bu benim ne kadar gibimde olur sizce?

hayatın bana göre anlamı, daha küçücük bir oğlan çocuğu iken bile, yoktu.

bugün yaşanırdı, dün yaşanmıştı, yarın yaşanacaktı. ne dünü pişmanlıklarla, ne bugünü heyecanlarla, ne yarını endişelerle kirletmenin gereği vardı. çünkü, ne kadar da zayıftı insanoğlu. ne kadar da güçsüz ve nankördü.

doğduğumda sahip olduğum güçsüz vücut, ama kocaman bir akıl, şimdilerde mana kazanır gibi, yüzüme vurur gibi bir takım hakikatleri.

hep, anlaşabilmek yeteneğinin, konuşabilmek yetisiyle olan ilişkisinde, üçüncü bir unsura yer vermeyi gerek görmüyor oluşum, görebilmek hasletimi yaralıyormuş, onu anladım.

diyordum ki, insanlar konuşa konuşa anlaşırlar. ne kadar da aptalmışım.

zannediyordum ki, anlaşan insanlar, mutlu olurlar, hayvan gibi gibişenler değil. yanılıyormuşum.

hayvan gibi gibişebilmek içinse hayvan gibi bir penise, bir yarrağa ihtiyaç olduğunu, küçücük bir penisin üzerinde hiçbir kızın hoplama, damarlı kökünü dilleme iştahına sahip olmadığını bilmiyormuşum.

öğrenmiş oldum.

sahi, en son ne zamandı, insanlığın kazandığı? akıllılığın, zeki olmanın, ahlaklı olmanın kabul gördüğü? hatırlamıyorum. uykularıma çekilirken yalnızca yüzünü hayal ettiğim kızların, kaç tanesi sizce masum düşüncelerimi, şiirlerimi, hikayelerimi umursuyordu? gülümsüyorum ama acımaktan, sancımaktan.

utanarak düşünüyorum, neden bu kadar önemli ki, küçüklüğü, büyüklüğü? değer mi özenle temizlediğim dünyama tükürdüğünüze? değdi mi?

dün gece telefonumun yabancı gelen melodisi kulaklarıma dolduğunda rüyamda nez'in makatını parçalıyordum penisimle. evet, rüyamda. arayan kimdi gecenin bir yarısı? meltem.

okuldan bi arkadaşımdı. hoşlanıyordum bir zamanlar. hoşlandığımı da kendisine söylemiştim. ama çelimsizliğim, tipsizliğim münasebetiyle beni kendine layık görmemişti. ve fakat iyi kızdı. ara sıra bir araya gelip sinemaya, pikniğe gittiğimiz olurdu. benim anlayışlı biri olduğumu muhtelif zamanlarda kendisi de söylerdi. açtım telefonu.

-uyandırdığım için çok üzgünüm.

sesi yorgun, üzgün, bitkindi. belli ki canı çok ama çok yanıyordu.

-hayrola?

dedim mallığıma doymayarak. tabii, meraklanmıştım, üzülmüştüm.

-sevgilimle tartıştım çok kötü. dertleşecek birini bulamadım bu saatte. seni aradım.

verdiği cevap boğazımda düğüm düğüm olmuştu. yutkunamıyordum ki konuşabileyim. bacaklarımın arasında yok denecek kadar bir acizlikle uyuyan penisimten tiksiniyordum.

-ne oldu da gecenin bi yarısı aradın çok mu kötü?

gözlerimi açamıyordum çünkü uyumadan önce attığım üç postanın halsizliği hala üzerimde idi.

-hı hı. canım yanıyor çok...

sohbetin devdıbını buraya yazmayacağım arkadaşlar. sadece devamında neyin olduğunu özetle aktaracağım. kısaca, sevgilisi, anal ciks esnasında canını çok yakmış, bu sebeple kavga etmişler ve kız benimle konuşmayı uygun bulmuş.

peki, benim bu konumda, diğer fuhuş ürününün kızın makatını parçalama konumunda olması gerektiğine hangi huur çocuğu karar veriyor?

işte cevapsızlık da tam bu noktada ortaya çıkıyor. bir karar mekanizmasının yokluğunu kabulleniyorum. çünkü her türlü binliğe göğüs gersek bile bu denli büyük bir bin sanırım mevcut olamaz.

telefonu kapatmadan önceki son sözüm: "üzülme."

ne deseydim? çirkinleşebilirdim, umursamadan kızın neler düşüneceğini. ama insanlığımın dıbına koyayım.

hata bende miydi, değer verdiğim için? kadın değerlidir, kıymetlidir dediğim için?

bendeydi.

avuçlarımın birleşip, gözlerimin gözlerine değdiği bir kız için, ne şiirlerin, ne güzel sözlerin bir değeri vardı. tüm gece boyunca konuşulanlar gece vuku bulacağı malum olan gibiş tiyatrosuna bir girişti sadece.

ve gibiş için de devasa bir gibe ihtiyaç vardı. çüke değil.

bu benim neden zoruma gitsin? bir kızın beni küçük penisli olduğum için kınaması, bunu yüzüme vurması neden ağır gelsin bana? öyle ya, neden!

halbuki, mutluyduk. öyle zannediyordum. memnuniyetsizliği birikip gırtlağına kadar gelmiş, apış arasındaki amcık denen organı doyurabilme sevdasıyla aç olan kız, ne zaman yüreğimi yakan şikayetlerini yüzüme çarptı, o zaman anladım, boyun, enin, hacmin ne kadar önemli olduğunu.

ne kadar söz sahibi olduğunu tüm bu ölçülerin.

kabahatliydim, insan olarak kalmanın, insanlığın, anlayışlılığın mutlu olmaya yettiğine inandığım için.

bu sabah uyandım. bir mide bulantısı ki, sanki midem ağzımda. sol bacağım huzursuz, incecik bir ağrı derinlerinde. tek demlik çayımın yanında fukara kahvaltısı. ekmek, tuz.

medeniydim kendimce, su içerken ağzımı musluğa dayamıyordum.

öyle mutluyum ki şu an bu sevincimi tüm yazar kardeşlerimle paylaşmak istiyorum. az evvel öğrendim. 4 haftalıkmış. o değil de bu erkek halimle nasıl hamile kaldım amk onu çözemedim işte. eğer ben annesiysem babası kim, yok ben babasıysam annesi ne tak yiyo da çocuk benim karnımda?

beyler öyle bişey farkettim ki kentkart üzerinde; artık öğrenci kartı olan birisi süre sınırı olmadan 7/24 istediği yere gidebilecek.

bu yöntem ile artık kent karta para yuklemek tarih olacak.ama tabi farkedilirse yarraaa yersiniz.

bu yöntemi sizlere söyleyip söylememe konusunda çok düşündüm ama artık söyleyeceğim. fakir kaynıyo amk sözlük, onlarda sebeplensin.
bu yöntemi benim ve kardeşimin öğrenci kentkartında denedim.2 haftadır ulaşıma para vermiyoruz. diğer şehirlerin kentkartlarında da olabilir belki. pm atınca denersiniz.

ilgilenenler

"para bitti cepte
takunu yiyim yolla t"

yazsın yollayacağım herkese...

ama şunu özellikle belirteyim. sadece bu dediğimi yazana yollayacağım. üsttekini yazmayana asla göndermeyeceğim. gönderdiğim arkadaşlardan da rica ediyorum, mesajla isteyen olursa ben gönderdikten sonra kimseye göndermesinler. zira emek var amk ortada, 1 hafta çankaya'da gezmediğimiz elektronikçi dükkanı kalmadı.
herneyse.

şunu da belirteyim, pm attıklarım sistemi öğrenince yakalanırsa ben sorumluluk kabul etmem. dikkatli kullanın...

kendi kentkartım üzerinden resim çekip resimlerle anlatacağım olayı.

tek yapmanız gereken ;

"para bitti cepte
takunu yiyim yolla t"

yazıp mesajımı beklemeniz.

kıps.

Dr. Coni

öyle mutluyum ki şu an bu sevincimi tüm yazar kardeşlerimle paylaşmak istiyorum. az evvel öğrendim. 4 haftalıkmış. o değil de bu erkek halimle nasıl hamile kaldım amk onu çözemedim işte. eğer ben annesiysem babası kim, yok ben babasıysam annesi ne tak yiyo da çocuk benim karnımda?

obaaaaaaaaa

da ayrı yazılır.

boyun uzamış lan

var mı ki ?

***

http://www.cnnturk.com/ha...in/eski-kocam-simdi-karim

Üç çocuklu mutlu bir aileydiler. Eski adıyla Andrew yeni adıyla Kate (50), yaklaşık 20 yıllık karısı Helene Ratcliffe’e kadın olmak istediğini anlatınca mükemmel aile imajlarının sallandığı anlattı.

Haberde ilk defa 1986 yılında karı koca olarak evlenen çiftin, gelinlik giyerek ikinci kez tekrar evlendiklerine dikkat çekildi.

"Karım olarak onla tekrar evlenebilmek için ameliyatla kadın olan kocamı boşamak zorunda kaldım" diyerek ilginç öykülerini anlatan Helene Ratcliffe (43), o zamanlar Andrew ismini taşıyan kocasına kızdı ama hayatını birlikte kurduğu adamı anlamaya çalıştı.

Kocası kadın olarak yeni bir hayata başlayacaktı ve çift boşandı.

Andrew, Kate olurken zor bir geçiş dönemi yaşıyordu. 28 yıl birlikte yaşadığı eski kocasını çok seven Helene Ratcliffe, onla bu kez iki kadın olarak evlenmeye karar verdi.

obaaaaaaaaaaaaa

neden mizah ?

evet ???

neden mizah ?

???