+1
şimdi kardeşim ilk önce ciddi ciddi teşekkür ediyorum sana yazdığın entry için üslubun ağır gelseydi burada linç edilirdin lakin gayet güzel anlatmışsın derdini.
şöyle bir şey unutulmamalıdır ki her şey gerçekten anne baba da bitiyor. sen bir çocuğa küçüklüğünde ne veriyorsan o çocuk yıllar yılları kovalarken senin koyduklarının üstüne bir şeyler katarak yürüyor. bu yüzden çoğu zaman başım darda sıkışınca aileme kızarım keşke böyle böyle yetiştirmeseydiniz diye.
onlar da yeri geliyor bana kızıyor ne kadar küstahsın şöylesin böylesin diye. yok erkek çocuğu olacakken böyle olmuşsun kız böyle davranır mı vs.
yahu ben doğustan mı küstah doğdum? genetik mi bu nesilden nesile mi aktarılıyor? küstahlık örnek tabii burada.
bak kaç yaşında geldim hala değişmediğimi fark ediyorum bir çok konuda.
5-6 yaşında neysem şu anda oyum.
karakter olarak tabii zihin olarak değişmek kaçınılmaz.
diyeceğim şu ki her şey sende bitiyor.
bak bir kendine evlat yetiştirmek kolay mı?
sırf neslini devam ettirmek, çocuk sevmek gibi bencilce şeyler uğruna bunu sakın yapma.
bir hücre ya yıllar sonra koskocaman bir beyin oluyor.
senden sırf onun hakkına girdiğin için, onu dünyaya getirdiğin için nefret edeceğine bırak öyle biri olmasın.
şayet ortada bir beyin olacaksa da sonuna kadar arkasında ol öyle biri olmasın.
