galatasarayın ta feriştahını gibeyim.

maçın özeti için:

cimbom_yandim_cek_diyor_-_basaksehir_zorluyor. mpeg

bugune kadar izlediginiz en fena ferreler
en cok guldugunuz swfler
capsler
hala etkisinde oldugunuz pgiboloji giben filmler

vs

daha da açmak gerekirse kaşıntının sebebi bu kasların esnemesi. rektum sonu ufak çizgisel kasların dairesel biçimde birleşmesinden oluşur. ve içeriden dışarıya doğru bu dairenin çapı daralır. bu kasların açılma prensibi içeriden dışarı istikamete doğrudur fakat anal ciks bu prensibin tam zıttını gerektirdiği için bu kaslar girişte zorlanır ve esnerler. esnemenin tepkisini beynin kaşıntı olarak kodlar ve sen orayı herhangi bir kaşınmayla bir tutarsın.

uzun lafın kısası zütün genişliyor.

rektum kasların ters yönde zorlamaya maruz kaldığı için vucudun tepkiyi kaşıntı bazlı veriyor olabilir kardeşim.

bi ses verin.. hevesimi gibtiniz.

murat boz turne ayağına barselonaya gelmiş ve muhitin seçkin striptiz kluplerinden birinde amatör ferre çekecekti. evvelinde murat bozun böyle huyları oldugunu duymustum fakat kendini medyaya düzgün lanse ettiğinden ötürü pek de inanmamıştım. ismeti dürtüp ona durumu izah ettim ve murat bozun keyfini gibip adamı darlamaya karar verdik.

ben elinden telefonu kapıp fotoğrafın nasıl çıktığına bakacakken hasgibtir oldum. tamam evet fotoğrafta nerdeyse karının züt deliği bile çıkmıştı fakat bize süpriz olan bir şey daha vardı. fotoğrafın sol arka köşesinde bardaki taburede oturup 2 karıyla muhabbet eden ve tahminimce 20dk sonra onları içerde am züt pompalayacak olan uzun boylu tanıdık simalı biri duruyordu. telefonu alinin eline tutuşturup barda o simayı aradım. evet orada duruyordu. hagibtir lan bu murat bozdu.

çeride dağılma politikası uygulamaya karar verdik. ismetle ben dağıldım ve ali de abiyle dağılacaktı fakat abi içeri girer girmez profesyonelliğin de etkisiyle mekanda hatrının geçtiğini bize o dakika kanıtlamıştı. bara geçip içkilerini soylemiş ve manitalarla konuşmaya başlamıştı. biz konuşamıyorduk cunku yanımızdan paso füze gibi zütler geçiyor ve biz birinden diğerine bakmakta zorlanıyorduk. kafamız da iyi olduğundan dolayı bir iki fotoğraf çekmeye karar verdik ve alişi gazladık. alimiz barda domalan karının poposunu resmetmek için telefonunu çıkardı ve fotoyu gomdu.

ama nasıl goturdu. abimiz telefonla konuştuktan sonra sokaktan bizi ANDREO adında karizmatik gel bir taksici aldı. bildiğimiz ticari taksi andreo abimizin arkadaşıydı ve bizi şehirde gezdiriyordu. barlar sokağına bizi attıktan sonra biraz mekanları gezdik ve içki içmeye başladık. sokakta yanımıza sürekli olarak pekekentler gelmeye başlamıştı ve sürekli bize karı teklifi yapıyorlardı. evet adamlar inanmıştı ve biz o gece birini gibecektik yani bu böyle olacaktı. hayır no thanksler falan dedikten sonra abimiz dedi ki gelin sizi bir yere goturucem. andreo geldi ve bizi bir klubun onune bıraktı. tripli bir girişi vardı ve girdikten sonra merdivenlerden aşağı inmeye başladık. tripler suratıma suratıma çarpıyordu. aşağı indiğimizde bir sahil konseptinin farkına vardım. içeride deniz kum ve plaj efektleri vardı. bikinili karılar sağda solda yuruyordu ve onlar nasıl karılardı aman allahım. bir an için onlar kadınsa bizim gorduklerimiz nedir acaba diye sorguya dustugumu hatırlıyorum.

bizi turistik mekanlardan kurtarıp kucuk beyoglu tadında bir yere goturdu, içeride turlu ogrencilerin takıldığı bir mekandı ve gerçekten o tatilde içtiğimiz en iyi sangriayı içtik. sonrasında biraz daha hareketlenmek istediğimizi soyledik ve bizi bir sahil kısmında bulunan bbarlar sokağını gezdirmeye goturdu.

bizle buluşmayı kabul etmişti ve biz biraz şehirde takıldıktan sonra abimizle akşam üzeri buluşacaktık. saat gelmişti abiyle buluşmak için dışarı çıktık ve bizim yanımıza geldi. hal hatır faslı geçtikten sonra bizi gezdirmeye başladı. öncesinde ne yapmak istediğimizi sordu biz de kendimizi onun ellerine bıraktık

tam o sırada aliekber dedi ki ben abimizi arayayım. o abi bize madrid tatilimizdeki her şeyi evvelden organize eden abiydi ve kendisi barselonada yaşıyordu. barselonada eşiyle mutlu mesut bir hayat süren bu abimiz arandı ve bir buluşma ayarlandı.

aksiyle bir novotele çektikten sonra geceyi orada geçirdik. ve sabah bavullarımızı alıp la ramblaya inip otel aramaya basladık. sansa la ramblada guzel ve gayet uygun bir otele yerleştik. lokasyon olarak gerçekten cok ama cok iyi bir yerdeydi. otel de kotu denmeyecek kadar iyiydi. sıra gelmişti madride nasıl geçeceğimizi dusunmeye.

orda baya bi tutulduktan sonra en iyi fikrin taksiyle bir otele gitmek olduğu fikrine varıldı. havaalanından çıkıp taksiye gidecekken kapıda iki tane mülteci zenci belirdi. biri leş gibi bir kadındı ve muhtemelen diğeri de onun pekekenti idi. ismetten, annesini aramak üzere telefonunu vermesini istedi, ve ismet de telefonunu verdi. kadın cidden annesini aramıştı. biz de o sırada ne tak yiyeceğimize dair planlar yapıyorduk.

salak saçma bir günün ardından barselonaya iniş yapmıştık ve benim kafam hala açılmamıştı. havaalanına indiğimizde saat gecenin bi körüydü ve kalacak otelimiz dahi yoktu. en başta havaalanının içindeki AVIS budget gibi araba kiralama veznelerinde şans denendi.

kafam tak gibiydi fakat hala ben o arabayı kullanırım diyordum... hep yaptığım işti zaten. barselonadan madride arada sırada sürerdim... tamam dendi falan filan dendi ve o bilet alındı. saat 2 gibi telefonlar kapatıldı ve 5-6 gibi yeniden açıldı. ailelere gore madriddeydik ve hava guzeldi... akşam uçağına kadar yine sağda solda vakit geçirip gate'imize gittik. o saate kadar içki tuketimi saçmalanmış boyuttaydı ve herkes saçma sapan bir moda burunmustu.. uçağa bindik ve barselonaya iniş yaptık...

bir şekilde uzlaşıldı ve en sonunda en mantıklı hareket olarak thy bankosuna gidip ispanya biletlerine bakılmaya başlandı. en sonunda gece 9 uçağına barselona bileti bulduk ve planımızı çizmeye basladık. gidip kalıp sonraki gun trenle madride geçecektik... veyahut havaalanından araba kiralayıp o kafayla şehir arası yol yapacaktık ve arabayı madridde teslim edecektik.

ali bir ara tribe girdi... dedi ki ben soyleyemem kimseye gidelim ağvada kalalım madride gittik deriz dedi. küçük gerginlikler yaşanmaua basladı. ismet o sırada gibtirip gidelim eve demeye başladı fakat ben o havaalanından cıkarsak bir daha donmeyeceğimize ve tum parayı nişantaşı sesste yannantan vodkalara harcayacağımıza emindim...

daha sonra başka avrupa şehirleri ve şengen dahilindeki yerler idi. ingiltere düşünüldü alinin vizesi yoktu. amerika dusunuldu bilet cok pahalıydı. hatta veznedeki adam bize guney afrikayı öyle bir övdü ki biraz için herkes guney afrikalı gibi konuşmaya başladı. ingilizce aksanı bozularak şakalar falan yapılmaya basladı fakat sonra bunun ne kadar mantıksız bir olay olduğuna karar verip yine ispanya uçaklarına bakıldı.

arayın efendim dedi. TEMEL KOTiL Mi ARANSIN dendi. arayın efendim dedi. nasıl lan dendi dıbına koruz buranın dendi, gereksiz oraya buraya vuruldu fakat herkes de o uçağa asla binilemeyecenin farkındaydı. zütümüze baka baka yukarı çıktık ve ilk olarak amaç bir sonraki madrid uçağına bilet almaktı.

dedi buyrun efendim. dedik uçağa binicez biz. hangi uçak madrid uçağı derken dedi ki o kalkışa geçti. şimdi kafalar, yemekten sonra shoptan alınan tüm içkiler içildiğinden dolayı at taşşağı gibi olduğu için bir anda adama fuzuli racon kesilmeye başlandı. NE DEMEK LAN UÇAK KALKTI. iLLA YETKiLiYi Mi ARAYAK dendi.

ben girince iki genç de dağılıp gereksiz deodorant bakınmaya falan başladılar. ben de kendime rollon alacaktım. sanki ispanyaya değil de gana'ya gidiyorduk. ve gittiğimiz yerde kesinlikle bu tür ürünler satılmayacaktı. neyse efendim alışverişimizi yaptıktan sonra kapımıza gittik fakat gözler ispanyaya uçaçak bir kalabalık grup ararken yalnızca elinde cikcik aleti öttüren bir ceketli gördük.

kimse de demiyordu ki bu nedir amk. ye burgerkingde yemeğini gibtir git diye. olmazdı. öyle bir şey olamazdı o çıtır tavuklar illa da yenecekti. biz leş gibi yedikten sonra kapıya gitme kararı aldık ve yürürken abiniz bi küçük jager daha almak istediğini dile getirdi.

en nihayetinde gidip kitchenette'de yemeklerimizi söyledik. ben çorba içmeliydim. çorbasız yemek yiyemezdim ve ali bey de kendine çıtır tavuk parçaları söylemişti. cunku aperatifsiz bir yemek onun için yemek değildi de başka bir şeydi. ismet kardeşim kendine koronasını söylemişti ve yemeğinden önce ağzının tadını şenlendirmeye çalışıyordu.

çantalarımıza minikleri attıktan sonra saatin daha 12 olduğunu görüp gidip kiçınette bir yeme yemeye karar verdik. bu sırada ATLADIĞIMIZ ÇOK ÖNEMLi BiR DETAY VARDI. uçak 1.40taydı fakat boarding time'n nezaman olduğunu kimse umarsızca sorgulamıyordu. belki de sorgulamak istemiyordu. sanki belediye otobüsüne binecekmişcesine 1.40taki uçağa aradan kaynayıp 1.38de binebileceğimizi düşünüyor olmalıydık.