• 2 / 3 / 3 entry
  • 1 başlık
  • 21.35 incipuan

socialpokemon oybirinci nesil normal

  • 0
    sadece panpalarıma özel koşulsuz hediye çeki
    Kaldıysa banada yollar mısın panpa
    ···
  • 0
    sadece panpalarıma özel koşulsuz hediye çeki
    Kaldıysa banada yollar mısın panpa
    ···
  • +2
    arkadaşlar ben tükendim siz devam edin
    Beyler öncelikle herkese sela-mınaleyküm hayırlı bayramlar. Size başımdan geçen bi aşk hikayesini anlatcam akıl verin bana.

    Ocak sonu şubat başı gibiydi. internette dolanıyodum instada bi kız gördüm ama çok hoşlandım bundan. Sonra dm attım falan konuşmaya başladık. 3-4 gün olmuştu daha benim bi arkadaşım var iyi fal bakar. O kızla bi akşam kafede oturuyoz bana fal bakmaya başladı dedi ki ; kanka sen bi kızla tanışcan ya da tanıştın isminde M ve V harfi var bu kız uzak bi yerde oturuyo sen bu kız için uzun yol yapıcaksın ve siz 9 gün içinde sevgili olucaksınız dedi.

    Beyler ben 9 gün içinde kızın yanına gittim tee lüleburgaza istanbuldan. Giderken böyle bi fincan aldım üzerinde bigiblet kalp falan figürü olan altında tahta altlık falan içine 3 tane antep fıstıklı çikolata 3 tanede bol sütlü köpüklü kahve koydum hediye zütürdüm. ilk görüştük konuştuk falan ben baya utandım tabi falan. Sonra istanbula döndüm konuştuk falan işte 2-3 gün sonra sevgili olduk bununla. Tabi hediyeyi verdiğimde en sevdiği çikolata ve en sevdiği kahveyi denk getirmem kaçınılmaz olmuştu.

    Neyse 1-2 kere buluştuk o istanbula geldi ben oraya gittim falan. Bana bişey anlatmak istediğini söyledi. Benle tanışmadan 10 gün önce fal baktırmış falda kadın buna benim ismimin baş harfini söylemiş sen bu harfte bi çocukla internetten tanışmışsın demiş kızda tanışmadım demiş kadında o zaman tanışcan ve bu çocuk senin için gelicek falan demiş. Ben bunu öğrenince kendi fal hikayemide anlattım.

    Aradan biraz daha zaman geçti bu sürekli ayrılıık muhabbeti yapıp ayrılıp akşdıbına geri dönüyodu bi şekilde barışıyoduk. Ama ben hiç gitme demedim ona çünkü biliyorum gitmeyi bi kez kafasına koyan elbet bigün gider. Velhasıl kelam gel zaman git zaman böyle 5-6 kere oldu ayrılıp barışma muhabbeti belki daha çok. En son ben çok sevdiğim halde ona soğuk davranıyodum bilincindeydim ama sevmediğimden değildi sadece ayrılık muhabbeti istemiyodum artık. En son bu kız gene ayrılmak istedi bende ona " ayrılıyoruz ama ben seni hala çok seviyorum ikimizinde toparlanması gerekiyo ben sana tekrar yazıcam sadece biraz zaman lazım " dedim. O da bana " sana tek başına aile olabilicek birini kaybettin " dedi. Ama sözde hep beni sevicek benden başkasıyla olmuycaktı.

    Ayrıldık ben yaklaşık 1 ay sonra 1,5 ay sonra yurtdışına gittim çalışmak için. Fakat orda yapamadım çünkü her gece kabuslar falan o kızı görüyodum uyanıyodum. Sonra geri döndüm istanbulda 1 ay sonra. Ama yurtdışındayken kıza yazdım barışmak istediğimi söyledim o da bana istemediğini benimle görüşürse gene bana inanıp üzülceğini söyledi.

    Sonra ben döndüm bigün konuşuyoruz bana dedi ki sen 16 yaşında kızlara mı yazıyosun kuzenimin arkadaşını mı takip ediyosun falan halbuki öyle bi takipten haberim bile yok tanımadığımı takip etme gibi bi huyumda yok hatta takipçilerim takip ettiğimin 2 katıdır tanımazsam takip etmem ama bi türlü inanmadı ama profilimdende takip ediliyodu o kuzeninin arkadaşı. Neyse engelledi beni falan. Sonra bi şekilde gene ulaştım sevdiğimi söyledim alay etti sevgimle resmen öyle konuştu benimle bende ağır bi söz ettim ona sonra özürdiledim ama ağızdan çıkınca artık geri alınmıyor.

    En son arife günü yani Pazar günü tekrar lüleburgaza gittim kapısında yattım. Giderken kitap aldım ona. ilk aldığım kitap " senden önce ben " di. Ve bu sefer aynı kitabın devamı olan " senden sonra ben "i aldım. Yanına tekrar 3 çikolata 3 bol sütlü köpüklü kahve bıraktım.

    Hala bi haber gelmedi. Bu kızla ömrümü geçirmek istiyorum. Antidepresana başlıycam artık. Neler yapabilirim ulaşmaya çalışıyorum ulaşamıyorum yüz yüze görüşmeye çalışıyorum görüşemiyorum.

    Masal gibi bi hikayeydi bizimkisi. Aynı zamanlarda aynı mekanlarda oturduğumuz olduğu halde tanımamıştık birbirimizi ama bi şekilde kader getirmişti bizi bi araya. Annelerimizin adı aynıydı babalarımızın çalıştığı firmalar benzerdi. Ne biliyim bi sürü şey vardı birbirimize yakınlaşmamızı sağlayan.

    Buda böyle bi hikayem şuan şirkette öğle aramda yemek yiyememe sebep olan bi hikaye hergün aynı şekilde. Molam bitiyo beyler vaktinizi ayırıp okuduğunuz için teşekkür ederim. Küfür etmezseniz sevinirim hepiniz adamsınız.
    ···