Rezzerrrsas

Bilmiyosanız oynamayın aq

Rezzers

Rezzers

Rezzers

Rezzers

yediğim Y'arrağı diye okudum mk

Bu da benim serseri serbest stilim.

Bizim küçüklüğümüz güzeldi ; tasolar vardı , misketler vardı , bilyalar vardı yardırırdık yokuştan aşşağı arkamızdan komşular ayakkabı falan atardı , milletin bahçesine dalardık picin teki bagırırdı hep agaca dalan var diye kaçardık hemen ordan , sporcu kartları vardı tamamlayınca hediye alıyorduk , sabahtan akşama kadar dışarda top oynardık , yukarı mahalle aşşağı mahalle vardı yukarı mahalle hep düşmandı bize , birbirimizle hic gecinemezdik mahalle maçları yapardık hep mevzu cıkardı.

Şimdikiler öyle mi ? ; 14 yaşında cocuk gelmiş sanalda uyuşturucu muhabbeti yapıyor , 14 yaşındaki kızın ağzında şeker olması lazımken başka neyse küfür etmeyeceğim. Biz annemize ' lan ' diyemezken millet birbirinin annesine sövüyor hoşlarına gidiyor , Adamsınız ya. Neyse uzun lafın kısası

Bizim Küçüklügümüz Güzeldi . .

Rezzzzzzzzzz

Her sene ölüyor adam

Sürekli trendin üst sıralarına atmak nasıl bir lüx acaba.. Saçma da olsa beğenilse de beğenilmese de herkesin göZüne sokmak.. Primci modlar.

Lan olm asdffssadsda

Slm ben Bayburt

iyiymiş.

BEN BiZiM ÇOCUKLUĞUMUZU ÖZLEDiM
Benim çocukluğumda annelerimiz çalışmazdı.
Okuldan eve geldiğimde boynumdaki anahtarla kapıyı hiç açmadım.
Hatta babanım bile anahtarı yoktu. Annem evimizin bir parçası gibiydi,hep evdeydi.
Her yere birlikte giderdik, zaten öyle çok da gidilecek bir yer yoktu ki
En büyük eğlencemiz sokaklarda oynamaktı.
Sokakta oynamak diye bir kavram vardı yani.
Cafelerde, alış veriş merkezlerinde buluşmazdık.
Okula arkadaşlarımızla gider, birlikte çıkar, oynaya, zıplaya yürüyerek gelirdik.
Servis falan yoktu. Ayakkabılarımız eskirdi.
Hatta öyle olurdu ki; çantalarımızı kaldırımlara koyar oyuna bile dalardık.
Annelerimiz bu durumu bildiklerinden,
kardeşlerimizle bizlere ekmek arası bir şeyler hazırlar gönderirdi.
Mahallemizdeki teyzeler annemiz gibiydi. Susayınca girer evlerine su içerdik.
Ya da pencereden bir sürahi bir bardak uzatır, hepimiz aynı bardaktan kana kana içerdik.
Kısacacı evine girip gelen (ki sadece çişi gelen giderdi evine) elinde mutlaka yiyecekle dönerdi.
Anneleri o arada çocuğuna verdiği şeyden bizlere de gönderirdi.
Bu bazen bir kurabiye bazen bir meyve olurdu.
Cebimizde harçlığımız olduğunda düşmesin diye çıkarır çantamızın üstüne koyar oyun bitince geri alırdık.
Çok garip ama kimse almazdı. Sokaklarımız evimiz kadar güvenli idi.
Düşünce kaldırırlar, kavga edince barıştılırdık. Polisler gelmezdi
kavgalarımıza, zabıtlar tutulmazdı.
Sonra kavgalarımız da öyle ustura, falçata ile olmaz,
onlar nedir bilmezdik bile, asla kanla falan da bitmezdi,
en fazla saçlarımızdan çeker, hayvan adları sayar, tekme atar, yine oyuna dalardık.
Birbirimizin suyundan içer, elmasına diş atardık.
Misket oynamaktan parmaklarımız kanar yine de mikrop kapmazdık.
Azar işitip, acillere taşınmazdık.
Düşerdik ekmek çiğner basarlardı alnımıza, oyuna devam ederdik.
Röntgenlere, ultrasonlara girmezdik.
Ben bizim çocukluğumuzu çok özledim.
Sokaklarımız ruhsuzlaştı sanki.
Komşumu tanımıyorum ama evinin camında temizliğe gelen kadını haftada bir görür kolay gelsin der konuşurum.
Onun dışında orada kim oturur hiç bilmem.
Evimizi kendimiz temizlerdik, kapı silmece; bilmem kaç kuruş
hepimizin elinde bezler güle oynaya bitirirdik işleri.
Evlerimiz var içinde yaşayan yok.
Parklarımız var içinde oynayan çocuk yok.
Ama her yıl sökülüp yenilenen kaldırımlar, lüks binalar, ışıl ışıl vitrinler, girip çıkan yapay insanlar…
Ruh yok, buz gibi buz, bu biz değiliz..
Tahta iskemlelerimiz de oturan yaşlılarımız, onlara dede, nene diye hatırını soran çocuklarımız yok oldu.
Kapısını çarparak örtüyor diye çocuğuna kızıp, taksidini bitiremediği arabanın anahtarını, hiç tanımadığı birine vermek ters gelir bana.
Benim değildir bu kültür.
Ne ruhuma, ne kültürüme ne de cüzdanıma hitap eder.
Nedir bunlar?
Reklamlarla desteklenen beyni, ruhu ele geçirilmiş insanlar olduk.
Birbirimize yabancı, yalnızlıklarımızla yaşar olduk.
iyi de neden böyle olduk ?
Biz mi istemiştik?
Yoksa hak mı ettik?
ya sizce ?

Rezzers

Devran dönmüş.

Hatta hesap açmış instagramda takılıyor

Ama internet kafede o ana makinanın koltuğuna oturmak cumhurbaşkanlığı koltuğuna oturmaktan daha zor bi iştir. Mahallede sözünün geçmesi lazım, en az 5 sene internet kafede alt yapı hazırlaman lazım. Yani normal bi insan o koltuğa oturamaz i, kesinlikle şerefsiz olman lazım.

Neyse internet kafeye girdim bende , ortalık biraz kalabalık gördü beni Murat abi dedi rabbit şu masaya otur ben 1-2 saate gelirim. Dedim eyw Murat abi ben hallederim. Oturdum masaya Yutubdan açtım Tripkolic gözlerinin yeşilini özledim kafede efkarlı bir counter ortamı yaratıyom

Bi gün mahalledeyim mahallemizin fedai-iftiharı olan internet kafemizde oturuyorum. O zamanların internet kafe ortamlarını 90-95 arası doğumlu olan erkekler çok iyi bilir. Semtin en pgibopat adamları Elini ayağını herşeyden çeker bi internet kafe açar. Bizimki de öyle
internet kafe sahibi herkesi dövme, kovma,her türlü ayak işlerini yaptırma hakkına sahiptir.

internette ferre sitelerine giren Abaza’n gençlerini Masasına gelen Ping’le beraber ışık hızında internet kafeden atabilir. Genel olarak kafede durmaz yerine mahalleden birini koyar.

huur çocuğu büşrayla beraber hem sevgili hem kan kardeşi olmuştum. Beni boynuzlayan kızın kanı damarlarımda geziyor şuan. Kendimi sarhoş edilip Nuri Alçonun yatağına düşen küçük Emrah’ın kardeşi gibi kirlenmiş hissediyorum yıllardır.
Büşranın beni aldattığı çocuk bi futbolcu, o 10. Sınıfa gidiyor adı ramazan. Bayram’m olmasın Ramazan. Ben herşeyden habersiz aşk tanrısı eros gibi etrafa aşk okları saçıp sevgi kelebekleri sıçarken bu ikisi bi şekilde bana boynuzu takmış.

yıl 2012 yer xx endüstri meslek lisesi. Kızın adı Büşra , ananı s*ikiyim büşra. Meslek lisesinde adam başına 0.250 gram kız düşerken bana dolu dolu full+full 2012 model son sürüm manita denk gelmişti
Ben 9 a dayım Büşra 9 b de. Büşranın kuzeni bizim sınıfta adını hatırlamıyorum ama lakabı beton du. 100 kg yakın çoban mantarı gibi bi kız. Tabi ben meslek lisesi şartlarına göre elit, yakışıklı ve oldukça salon beyefendisi olan bir erkek olduğum için Büşra yı bana beton ayarladı..
1-2 ay Büşra ile müthiş flörtleşmeler yaşadım, hatırladıkça gözlerim doluyor eğer gram yalan söylüyorsam şerefsizim büşrayla beraber kalem tıraşın kesici kısmını çıkarıp kolumuza faça atmışlığımız bile var...

Küçükken annem yatmadan önce mandalina, portakal yedirmezdi gece altıma işerim diye. Şimdi 2 bira içmeden uyuyamaz olduk.
ZALIMSIN HAYAT

Küçükken annem yatmadan önce mandalina, portakal yedirmezdi gece altıma işerim diye. Şimdi 2 bira içmeden uyuyamaz olduk.
ZALIMSIN HAYAT