madem sonunda yalnız öleceğim; yalnızlığa alışmak için şimdiden yalnızlığı ihtiyar edeceğim

her neyse... o hüzünlü, rikkatli, firkatli, uzun gurbet gecesi...

özledik.
gözledik...
hoş geldin
biz
bıraktığın gibiyiz.
ustalaştık biraz daha
taşı kırmakta,
dostu düşmandan ayırmakta...
hoş geldin.

bırak beni... bilsen ne kadar tatlı bir şey... bilsen ağlamak ne kadar tatlı...

ama kendimden oldum

dün gece seni buldum

sana, dünyadaki tüm acıların kaynağının ölümü kabullenememekte yattığını anlatmak istiyorum. 6 kasım bana bunu hatırlatıyor

yorga atta yegerin yagır yeritek
silinmez könlümden suretin senin

Türk olduğunu kabul etmeyen, kendi dilini bile konuşmaktan aciz, totaliter rejimin zavallı kurbanları..

ölümden başkası yalan

bir uçuruma saplanır gibi dalmıştı bu karanlık geceye

Keder içlerden ve evlerden
kapı önlerine taşar
erken saatlerde ağrı neye tahvil edilir?

Keder bilhassa kenar mahallelerde
işten eve yorgun dönen kızların
köprücük kemiklerinde boy verir

Siz duymazsınız
onlarla ben hep bir ağızdan bağırırız
bizi parklar delirtti
bizi çam ağaçları
bizi atlar
bizi babamlar
bizi iddia kuponları
ganyan bayileri
güzel adamlar
güzel kadınlar
bizi patronlar
bizi tabiat
bizi devlet
bizi Allah bile
kollamadı, heyhat!

Kim yüzümüze gülse bir şey zannediyoruz
aldanacağımızı bile bile
esasen aldanmak mesele değil de
bizi erken akşamlar delirtti
adam yerine koyulmalar
kozmik bar kahkahaları
inanılmaz şortlu ve yorgun garsonlar
kediler delirtti bizi
sokak aralarından tereddütle
önümüze fırlayan kediler
gece yarısı biten sigaralar delirtti bizi
beşiktaş ve tolga zengin
bir halt olmayacağını bile bile
kurduğumuz hayaller delirtti bizi
son aşk
son tramvay
son servis

Ulan insan her şeye mi geç kalır?
bütün son otobüsler durağa yanaşırken mi kalkar?
neden bütün insanlardan umudunu kesmiş kadınlar
son otobüsün kalktığı anda kederle yüzümüze bakar?

Ulan bir şehir niye bu kadar bağırır?
niye orada bütün kuşlar kahırdan uykuya yatar?
kurların ve piyasaların arasında sevgililer
niye durmadan saçmalayıp kavga edecek yer arar?

Keder bar içlerinden apartlara doğru savrulur
saldırır suratlara şehrin kiri ve öfkesi
biten gün gelecek günü hatırlatır ve ağlatır
budur ahir zamanlarda yaşamanın
esbab-ı mucibesi

adaletten doğar.

hakikatten doğar.

“amk” gibi cinsiyetçi küfürler yazmayı biliyor birde üzerine duyar kasıyorsunuz. öncelikle eril dili bırakın zaten zihniyet değişmeye başlayacaktır.

hiçbir şeyin değişmesine imkan yok, lüzum da yok

bizden taraf olanı adalet sayıyoruz

hiçbir şeyin müptelası değilim

ahlak ve namus deyince sadece kadından konuşmaya başlayan herkes, ahlaksız ve namussuzdur.

birbirimizi çok iyi tanıyan yabancılar gibiydik

huzur içinde uyumadığı doğruydu fakat derin uyumasının nedeni tam da bu huzursuzluktu

suçsuzum

sanki tüm hayatım boyunca yanlış melodiyle dans etmiş gibiyim

haksızlığı hak iddia edenlere karşı hak dava etmek; bir haksızlıktır, hakka karşı bir hürmetsizliktir.

fakat beni bu sabah yakın anla
bakarsın kapkara ve kızıl hançereler arasında
sesim yeleleri parlar bir at
paslı dilini çarpan

terziden sen de sen de
murdar bir baş edindin
camlar daha da kıvrak
kalb hor..