Tanya yanıma usulca yaklaştı ve ! nimetsi dedi ! (almanlar ) . Rusların en büyük düşmanları ama en hayranlık duydukları milletlerde birisiydi almanlar , savaş faşizme karşı kazanılmıştı belki onlara göre ama ruslar faşizmin alman kafasının onların içlerine işlediklerinin farkında bile değillerdi.

Panpalarım gibleyen var mı ?

Videoyu dehşet içinde izlemiştim belki de beklediğim izlediğim şeyi görmek dehşete düşürmüştü, artık dehşette benim için bir duyguydu, bana heyacan veren zevk veren , içimi ürperten aynı zamanda zevk veren bir duyguydu. , tanya içeriye girdi gözündeki kararlılık ve güçlülük beni etkiliyordu , belki yaş olarak benden çok çok küçüktü ama , resmen beni etkiliyordu benden alıyordu, hipnoz oluş gibiydim , küt kumral saçları genç tenini oldun göstermeye yetmiyordu.

Doğan çocuk tam olarak buna benziyordu;
http://www.imgim.com/goat-web-thumb-1.jpg
Daha önceki gönderilerimde dediğim gibi insanoğlu mitolojiyi yalan sanar belki ama emin olunki gerçekten vardı ve mitolojideki adı Satry idi. Ayrıntılı bilgi isteyenler için.
https://tr.wikipedia.org/wiki/Satir

Flaş diski bilgisayara yerleştirdim , içinde bir adet video vardı , videoyu usulca açtım , bir ameliyat masası geldi ilk başta gözüme evet hamile bir kadının doğum videosuydu tam olarak izlediğim , videoyu haliyle biraz ileriye sardım çocuğun doğum aşamasına gelmişti, kadının karnındaki büyüklük devasaydı sanki çocuk değil içinde bir insan vardı, ve birden kadının rahim kısmı patladı karnı adeta patlamıştı kadın narkoz altında resmen gülüyordu. Ortaya çıkan keçi-insan benzeri bir yaratıktı devasaydı , korkunçtu, caniydi !

Adrese gelmiştim , adres yeraltında bir mağazaya iniyordu girdim ve mağazanın kapısını çaldım, beni gerçekten ne beklediğini bilmiyordum haliyle herşeyi kabullenmeştim, kapıyı 18 yaşlarında bir kız açtı ismimi söyleyip kendimi tanıttım, kız benim türkiyedeki sevigilerlimden birine çok benziyordu onunla da 17 yaşında tanışmıştım bakireliğini almıştım , sarışın uzun boylu yeşil gözlü bir kızdı, bu da öyleydi, adını sordum tatyana dedi. Poydomte (gidelim ) dedi, üzerinde yeşil sade bir elbise vardı, yeraltındaki mağaza labirent gibiydi adeta beraber bir odaya girdik, oda sorgu odasını andırıyordu , siyah cam tarzı birşey vardı karşımda. Masada flaş disk ve önümde bilgisayar vardı. Tanya yanımdan uzaklaştı. Acaba ne olacaktı , hayatımın son günümüydü hiçbir fikrim yoktu.

Metroya bindim , moskova metrolarını hep çok sevmişimdir bir düzen vardı, her metro hattı merkeze çıkıyordu ve beni de merkeze yakın paveletskaya daki bir adrese çağırmışlardı. Metrodan çıkıp adresi doğru yürüdüm sonbahar havasıydı. Yapraklar artık ömeye başlamıştı benim gibi , tek farkımız onların yeniden doğup yeniden başlayacak olmalarıydı ben kirlenmiştim ve asla yeniden denilen birşey olmayacaktı.

evime geçip uyudum. Sabah uyandığımda telefonumda Bir adres gönderilmişti, ve oraya gitmem gerektiği yazıyordu. Gitmem gerekti , çünkü artık onların köpeğiydim, ne olcağını bilmiyordum ama korkuyordum , fakat beni her türlü bulurlardı çünkü artık esir almışlardı beni , bana veridkleri gücü kontrol altında tutabiliyorlardı , tasmam yoktu ama bir köğekten kfarksızdım adeta.

moskova metrosuna girdikten sonra , o metronun loş ve kendine özgün ortamında kendimi bulmuştum. içimde takip edilmenin yok edilmenin öldürülmenin verdiği bir korku vardı. çünkü yıllarca hayvani genetik deneylerde çalışıp , kendimi onların kullanamsına izin verip , bu hayvanca deneylere ortak olup kendimi ortak etmem artık vicdanımı sızlatıyordu. kimse anlayamazdı beni belki o an. uzandım metronun koltuklarına saat sabah 6 ydı güneş beliriyordu artık. Yüzümde hafif bir uyuşma vardı.

http://www.incisozluk.com...%C4%B1z-genetik-deneyler/
bilmeyenler için
edit:panpalarım yaklaşık 6 ay sonra yeniden yazıyorum , sibiryada bir tesiste çalıştığım için internet buladım. Şuku atarsanız çok memnun olurum.
o günden sonra ne oldu neden yazamadım başımdan geçenleri küçük bir olayla anlatıyorum.
sonra hikayenin devdıbını ana başlıkta anlatacağım.

Türkiyeden rusyaya gelmiştim o gün gece klüplerinde takılırken peşime 2 tane adamın takıldığını farkettim fakat metroya girere girmez bu adamlar biranda kaybolu verdiler. Artık sıralarımı açığa vurmuştum. Artık bir suçluydum çünkü. Dünya da kimsenin bilmediği sırları insanlara açıyordum.
ve artık yok edilmek istenilendim kullanılmak değil.

Kızıl meydanın yakınlarındaydım hava sonbaharın yaklaşmasının verdiği kızllık kokuyordu hafifte serindi tabi

(bkz: ) (bkz: ) (bkz: )

çok korktum lan

Edit:Panpalarım yardım istiyorum sizden. Hikaye değildir yaşanmış birşeydir. Şuku verirseniz yardım edecek bilen birisi çıkar belki.
PAnpalarım bünyesi kaldıramayacak varsa okumasın.

bir çoğunuz bana inanmayacak biliyorum ama fotoğraflarını çekip imgime'e yükleyeceğim.

olayı en başından size anlatacağım. normalde (bkz: sözlükçülerin başından geçen doğaüstü olaylar) başlığına yazmam gerekti biliyorum ama bu sadece düz bir anlatım değil, aynı zamanda bir yardım çığlığıdır.

geçtiğimiz ay alt komşumuz sinan abi ve karısı nilüfer'in bir bebeği oldu. sinan abi ve karısıyla çok yakınım. bu yakınlık biraz da sinan abi'nin evlerine lig tv bağlatmasıyla daha çok arttı. zaten uzaktan akrabamız olması sebebiyle (babamın almanya'da yaşayan teyzesinin oğlu olur) evlerine sürekli olarak girip çıkıyorum.

nilüfer ablanın hamile olduğunu öğrendiğimizde çok sevinmiştik. kutlamalar, partiler vs. bebeğin cinsiyetini öğrendiklerinde bende yanlarındaydım. ultrasonda hiçbir problem görülmedi. iç organlarının oluşması, kafa yapısı, el ve ayak parmaklarının sayısı her şey o kadar normaldi ki.

ancak bir süre sonra bir sıkıntı oldu ve bebek 8.ayda -geçtiğimiz ay- dünyaya geldi. büyük bi terslik vardı, çünkü bebeğin çene kısmında top sakal şeklinde bembeyaz ve uzun kıllar vardı. bebeği gördüğümüzde hepimiz şok olduk. en başta doktorlar şok oldu. bazı genetik mutasyonlar sonucu oluşabileceğini söylediler ama işin aslı öyle değildi. bir sürü inceleme yapılsa da sağlığında herhangi bir problem yoktu. olay basına sızdırılmadı. hatta komşulara bile söylenmedi.

nilüfer abla bebeği bir türlü kabullenemedi. geçtiğimiz 1 ay boyunca evlerinden hiç çıkmadım. her türlü pgibolojik desteği sağlamaya çalıştım. onlardan önce en çok ben bebekle ilgilendim. önceden düşündükleri -doğuş- ismini bile çocuğa vermediler, düşünün o derece. nilüfer abla bu akşam -lohusalığın son günleri olduğundan- annesine gitmek istediğini ve sinan abi işten dönünceye kadar bebeğe benim bakıp bakamayacağımı sordu. bende tabi ki "olur," dedim. evden ayrıldı gitti.

her şey normal seyrinde ilerliyordu. altı temizlenmiş, maması yedirilmişti. işin tuhafı hiç ağlayan bebek değildi. doğduğunda bile ağlamamıştı.

20:00'da ilkbahar vakti gece çöker mi?

çöktü arkadaşlar.

ben ne olduğunu bile anlamadım. allah allah diyerek havaya baktım. hatta kendi kendimi sakinleştirmek için "hehe şu an bi olay oldu toplu olarak hafızamızı sıfırladılar," dedim.

demez olaydım. bir ses işittim. bildiğin yaşlı adam öksürüğü.

bildiğin yaşlı adam öksürüğü arkadaşlar! boğazını temizleyen sanki biri var. "lan ben hırsız mı girdi acaba?" diye düşünüp hızlıca mutfağa ve odalara koştum. kimse olmadığını anlayınca rahatlayıp hemen bebeğin yanına geldim. dedim herhalde ben yanlış duymuşum, ya da ses komşuların birinden gelmiş.

bebeğin tipine baktığımda gözleri simsiyah olmuştu. arkadaşlar bebeğin masmavi gözleri simsiyah olmuştu. o gözleri görür görmez "hasgibtir!" dedim. bembeyaz sakallı ve simsiyah gözlü bir bebek, gözlerini bana dikmiş bakıyordu. derken bi anda bebek öksürdü. ama nasıl bir öksürük! bildiğin yaşlı adam gibi!

kalbim öyle hızlı atıyordu ki ya ben kafayı sıyırdım ya da bebekte bir şeyler vardı diye düşünüyordum. ne bebeği bırakıp kaçmak mümkün ne yanında kalmak.

filmlerdeki gibi lamba birden cızırtıyla kapanıp açıldı. "lan!" diye bağırdım. ama titremeye başlamıştım bile. kendi kendime "voltaj düştü!" diye sakinleştirmeye çalışsam da bebeğin gözleri öyle tuhaf bakıyordu ki bana. üstelik nereye gitsem beni izliyordu uzandığı yerden gözleriyle.

biliyorum bana "gibtir lan," diyorsunuz ama kanıtlarım var. buraya kadar daha hiçbir şey okumadınız bile.

bebeğe doğru yaklaşmaya korkuyordum. gözlerini kontrol etmek için yatağının üzerine doğruldum çaktırmadan. simsiyah gözleriyle yine karşılaştım. birden bana

"sakin ol!" dedi.

arkadaşlar kafayı yememek için zor duruyorum şu an. şoku atlatmış gibi yazıyorum biliyorum ama hala tüylerim diken diken.

"kıyamet saati vuku buldu," dedi.

"üç başlı yılan ve dokuz boynuzlu at doğdu."

ben o kadar korktum ki düşüp bayıldım. ne kadar geçti bilmiyorum ama eve sinan abi geldiğinde uyandım. bana ne olduğunu sordu. elim ayağım hala titriyordu ama bu sefer bebekten değil. gördüğüm rüyadan. bayıldığımda aynen aktarıyorum arkadaşlar şu rüyayı gördüm;

yaşlı bir çift var. bu çift tek katlı bir eve yerleşiyorlar. ancak yaşlı adam rüyasında bu evden çıkın diye sesler duyuyor. adam bunu eşine anlatıyor. eşi etrafa anlatıyor. evden çıkmıyorlar ve trafik kazasında ölüyorlar.

onlardan sonra başka bir çift aynı eve yerleşiyor. adamın rüyasında gene birileri bu evden çıkın diyor. çıkmıyorlar. ve karısıyla beraber bir trafik kazasında ölüyorlar.

aynı şey üçüncü çiftin başına da geliyor ve onlarda ölüyor.

en sonunda ev harabeye dönmüş, içerde hiçbir şey kalmamış. bildiğin izbe halinde. orada bir adam yaşamaya başlıyor. adam sürekli çöpleri karıştırarak yaşdıbını sürdürüyor ve duman isminde bir köpeği de var. bir gün ben oradan geçerken görüyorum ki adam kendini bahçeye asmış. köpek ise belediye tarafından zehirlenmiş.

şak diye uyandığımda gözlerimi sinan abi'nin kollarında açıyorum. ona gerçeği anlatıp anlatmamakta kararsızdım. çünkü bebeğe tekrar baktığımda gözlerinde hiçbir problem yoktu. artı hava da karanlık yerine koyu maviliğe bırakmıştı kendini.

ben mi şok geçirdim bilmiyorum. delüzyon olup olmadığından bile emin değilim, kendimden şüpheliyim. sinan abi'ye nilüfer ablanın gittiğini söyledim. karısını arayıp sordu ve karısı bir süre annesinde kalacağını ve eve dönmeyeceğini söyledi. bunun üzerine sinan abi çok sinirlendi ve yarın işe gitmeyecek. nilüfer ablayı tüm gün sürse bile geri getireceğini söyledi. işin kötü kısmı şu. öğlenleyin bebeğe benim bakıp bakamayacağımı sordu. yarım ağızla olur dedim ama ne olacağını, bebekle beraber nasıl duracağımı hiç bilmiyorum.

(bkz: ) (bkz: (bkz))

Hala olayın Ciddyetinde değilsiniz anlaşılan Türkiye de daha olmadı bu seçim . Vatan millet hepimizin bu emanete hıyanet etmeyelim

Evet panpalarım gurbetçi panpanız olarak oyumu kullandım fakat gözüke çarpan bir ayrıntı oldu oy kullandığımız zarflar kapanmıyordu , yapışkanları ekgibti , sadece sorun bende değildi bütün zarflar böyleydi , hatta kimi zarfları sandığa atarken oylar fırladı dışarıya , Panpalarım bu gönderiyi beğenerek bu Ali Cengiz oyununun önüne geçelim . Ülkemiz için geleceğimiz için !

hayırdır ?

espriyi anlamayan binlerin amk

(bkz: ) (bkz: )

evet panpalar 00:10 u açıp kendi gözlerimizle görüyoruz. Pussy gibi pussy.
Görenler ;) şukuyu bassın panpalarım .

http://www.youtube.com/watch?v=tAp9BKosZXs

(bkz: ) (bkz: ) (bkz: )

(bkz: ) (bkz: ) (bkz: )

Reyiz gibi reyiz. Panpa gibi panpa.

(bkz: ) (bkz: ) (bkz: )

yılın gerizekalısı beyler dağılın. espriyi anlayınca kendinden utanacak.