• 1 / 1 / 4 entry
  • 2 başlık
  • 38.29 incipuan

samamcaninhamami oybirinci nesil normal

  • 0
    metin 2 önceden ne güzeldi be
    Beyler anadolu gelin takılak
    ···
  • 0
    5 sınıfa giderken
    Bencillik bu arkadaşlar 1 defa vermedi bacak gitti
    ···
  • +8
    lwl almak isteyen bi okusun derim
    Üzerinizde sürekli bir uyuşukluk, atalet, boşvermişlik ve bu tarz bilimum sıkıntılar hakim. Biliyorum çünkü ben de aynı takları yaşamış bulunmaktayım. Ders çalışamama nedeni dediğimiz şey, aslında ders çalışmak istemememiz değil, sadece çalışmamız gereken derslerin bizim hayatımızda bir gibe yaramayacağını bildiğimiz gerçeğidir. Bunu dilinizle anlatamasanız da, bilinçaltınızda sürekli sayıklıyorsunuz. içten içte "Ya bu dıbına koduğumun izohipsleri benim hayatımda ne gibime yarayacak?" sorusu bilinçaltınızda yankılanmaktadır. Kaldı ki tabii ki insan evladısınız. istemediğiniz şeyleri size kimse yaptıramaz. Ve yapmamanız da doğru olacak olan şeydir. Fakat gel gelelim ki, işin ucunda hayatımız söz konusuysa, bazı fedakarlıkları yapmamız ne yazık ki şart duruma gelmektedir.

    Ülkemizde ve ne yazık ki dünyanın birçok yerinde eğitim sistemi sıkıntıları büyük oranda fazladır. Sizi o malum karikatürü hatırlatacağım. Bu eğitim sistemi balığı/ağaca, maymunu/suya, sürüngeni/çakıllı araziye bırakmakta usta olan gibik bir öğrenim sistemine dayalıdır. Ve yine ne yazık ki biz de bu hayvanlardan farksız olarak istemediğimiz derslere çalışmakla, istemediğimiz işlerde çalışmakla hayatımızı idame ettirmek zorunda bırakılırız.

    Edit1: Akıllara Fight Club'dan o efsane söz geldi değil mi?
    "Biz televizyon izleyerek, milyonerler, sinema tanrıları, rock yıldızları olacağımıza inanarak büyüdük ama olamayacağız... Hepimiz heba oluyoruz... Bütün bir nesil benzin pompalıyor, garsonluk yapıyor ya da beyaz yakalı köle olmuş... Reklamlar yüzünden araba ve kıyafet peşindeyiz... Nefret ettiğimiz işlerde çalışıyor, gereksiz şeyler alıyoruz... Bizler tarihin ortanca çocuklarıyız... Bir amacımız yok; ne büyük savaş ne de büyük bir buhran yaşadık... Bizim savaşımız ruhani savaş... Ve bunalımımız kendi hayatlarımız... "

    Arkadaşlar ne yazık ki şu gerçeği size söylemek zorundayım. Aramızdaki arkadaşların %90'ı istediği mesleği yapamayacak. Hiçbir zaman, hiçbir kimse istediği bölümü kazandığı üniversitede okuyamaz. istediği işte çalışamaz. Sanki bu bir tasma gibi boynumuza takılmış. Bu boyundurluk altında mücadele veriyoruz. Eğitim sistemi hayatımızı sanki önceden belirlemiş, "Hiçbiriniz istediği işlerde çalışamayacaksınız... " demiş.

    Edit2: Biraz sizi darladığımın farkındayım, belki de bayağı. Ancak ilk başta bunları görmeniz gerekiyordu. Artık gerçekleri bildiğinize göre, diğer ve son olan o gerçeği size açıklamanın zamanı geldi.

    Arkadaşlar, ne yazık ki bu sisteme boyun eğeceksiniz. Son gerçeğiniz bu. Ve bu gerçeği gibe gibe kabul edeceksiniz. Çünkü hayatınız okuduğunuz okul yılı kadar değil. Önünüzde -her aksiliği atarsak- 55/60 yılınız daha var. Ve bu hayatı gerçekten istemediğiniz mesleklerde harcamak istiyor musunuz? Her Allah'ın günü sabahın köründe kalkıp istemediğiniz işlere gitmek istiyor musunuz? Hergün bunu bilinçaltınızda gömmek istiyor musunuz? Yaklaşık 50 yıl boyunca daha, ailenize bu şartlar altında bakmak istiyor musunuz? Hak etmediğiniz bir maaşla, hak etmediğiniz işlerde?..

    Yarın sözlüm var uyumam lazım herkese hayırlı işler devamı gelicek
    ···
  • +3
    kod adı ciksi
    Bu olaylar yaşanmadan önce kendi halinde 17 yaşında bir liseliydim

    bizim karşı apartmanda avril lavigneye benzeyen çok ciksi bir kız var onu görünce eriyorum ben şimdi. saçları parfümü kız çok ciksi kokuyor ve çok ciksi bacakları yüzü var bu kıza tapıyorum ulan ben o kadar ciksi. bir gün bunun yanından geçerken selam dedim, şaşkın bir şekilde selam dedi bu kızda. saat kaç dedim. bilmiyorum ya dedi. sonra ben dayanamadım bu kıza yavaş yavaş dibine girmeye başladım. napıyosun yaa dedi. bir anda bunu dudaklarından öpmeye başladım. öpüşüyorduk ve kızda karşı koymuyordu ve aletim dikleşmişti. arabanın üstüne yatırmıştım kızı öpüşüyorduk. sonra kız üstüme çıktı ve öpüşmeye devam ettik. beni elimden çekerek evine zütürdü. beni sert bir şekilde çekerek fırlattı ve yatağa düştüm. demek oyun istiyorsun ha bebeğim dedi. bir çekişte pantolonumu indirdi ve fırlattı attı. sonra üzerime çıktı. bir öpücük versene bebeğim dedi. delicesine öpüşmeye başladık. sonra t-shirtimi çıkarmaya başladı, bende onun bodysini ve eteğini çıkardım. siyah sütyenlerini indirince o ciksi memelerini gördüm. sonra sert ve ciksi bir şekilde boxerımı indirdi. sonra kendi bikinisini indirdi ve üzerime çıktı. aletimi azıcık yaladı, daha fazla dayanamayacağım dedi ve kukusu ile aletimi birleştirdi. pamuk gibiydi teni, pürüzsüz ve yumuşak. üzerimde aşağı yukarı hareket etmeye başladı. ben ise onun bacaklarını ve memelerini elliyordum. beni zevkten öldürüyordu. birden çok hızlandı. yavaşla bebeğimm dedim. ama dinlemedi. hızlı hızlı devam etti. bana tokat atıyordu ve bu çok ciksiydi. titreyerek içine boşaldımmm. hala durmuyordu. ben onun ciksi yumuşak bacaklarını ellerken o yanağımı tokatlıyordu. sonra üzerimden yavaşça kalktı. aletim kıpkırmızı olmuştu ve beni zevkten öldürmüştü. beni öldürdün bebeğim dedim. güldü, sende fena değildin dedi. sonra üstümüzü giyindik. bana adımı sordu. oğuzhan dedim, kısaca ozi diyebilirsin dedim. o da tamam ozi bende merve dedi. telefon numarasını verdi. arada bir bunu tekrarlayalım tamam mı ozicik dedi. tamam gelirim tatlım dedim. sonra gitmem lazım dedim eve gittim. aradan bi kaç gün geçtikten sonra merdiven arasında yakaladım kolundan tutup duvara yasladım yaklaştı bana doğru vücutlarımız temas ediyordu. dün gibi hissettim o gün yaptığımız şeyin verdiği zevki. ardından kız aniden kayboldu ama ben patlamak üzereydim rüya gördüğümü farkettim ve tuvalete doğru koşmaya çalıştım yoksa her taraf yapış yapış olacaktı koridora çıktığım da annemin gününün olduğunu farkettim odam evin bi kenarında tuvalet diğer tarafdaydı. çita gibi koşmaya başladım ve...

    ilk hikayem ilgilenen olursa devdıbını getireceğim
    ···