0
Asansörle eve çıkacaktım ve apartmanın ikinci katındaydım.Çıkacağım kat ise yediydi. Asansörün kapısı açıldı. Kapı açıldığı gibi burnuma öyle kesif bir osuruk kokusu geldi ki, suratıma yumruk yemiş gibi oldum. Kokunun kaynağını gördüm o an.
Kendini olabildiğince asansörün köşesine sıkıştırmış, elindeki kitabı göğsünde kadar kaldırıp kollarıyla çapraz şeklide sarmış, yaptığı muzipliğin farkında olan gülümsemesiyle müthiş güzellikteki bir kız karşıladı beni. Yukarıya tek başına çıkacak olduğunu düşündüğünden rahatça salmıştı amk. Binmeye karar verdim. Böyle bir güzelliği beş kat seyretmek, osuruğun sertliğine rağmen bana cazip geldi. Düğmeye basacağım sıra kızın zaten yediye başmış olduğunu gördüm. Kapı kapandı.Üçüncü kata kadar seyrettiğim güzellik, o lanet kokudan daha baskındı ama üçüncü katta işler değişti. Artık osuruk beynimi ele geçirmeye, ağzımı yüzümü yamultmaya başlamıştı. Kendimi kızın güzelliğine her ne kadar odaklamaya çalışsam da olmuyor, amk ossuruğu beynimi yakıyor, her zerreme, her hücreme işliyordu. Beşe kadar dayandım. Keşke aşağıda kalsaydım diye düşünürken bir tepki verme düşüncesi içimde yeşermeye başladı.
Hiç utanır bir hali de yoktu kızın.Öyle bir bakıyordu ki sanki ben osurmuşum amk.Ben ise ölüyordum amk yerinde bir şey demeliydim. Güzeldi ama osurmuştu. Güzeldi ama kimse bu asansöre biner mi diye düşünmeden osurmuştu.Ne yazık ki hiç bir güzellik bu osuruğu ört bas edemezdi. Altıncı kata geldiğimiz zaman dilimin ucunda can çekişen kelimeleri bir anda sıraladım.Bak kızım; o parlak sarı saçlarına, mavinin en güzel tonundaki baygın bakışlı gözlerine, çay bardağını andıran belinin inceliğine, öpülesi ıslak dudaklarına rağmen bunu söylemek zorundayım. insan biniyor bu asansöre.Eve gidince zütüne tiner dök sonra çak kibriti yak amk. insalık için en iyisi bu.ikimiz de senin osurduğunu biliyoruz birbirimizi kandırmayalım. O an kapı açıldı zaten. Kendimi dışarı atıp ciğerlerimi temiz hava ile doldurdum.
ilk adımı attığım an insani bir ihtiyaç. Yalan söyleyecek değilim ben yaptım cümlesi kulaklarımda yankılandı. içimdeki bütün kin ile dönüp, kızın boynundan tutum. Kafasını asansörün aynasına yapıştırdım. Nefesinin buğusu asansörün aynasına vururken, tüm gücümle öyle bir osurdum ki ben bile hayret ettim nasıl oldu bu diye. Vücudum bile intikam istiyordu. Ardından bir tokat patlatıp kızı yere düşürdüm. Sıfıra basıp asansörden çıktım. Hızla kapanan kapıya yetişmeye çalışan kıza baktım. Gülümsedim. Kapı kapandı. Yedi kat boyunca ne yaşadığımı anlayacaktı şimdi.Bir metre kare alanda o kokuyu teneffüs etmenin dehşetini anlayacaktı.Ama huur bir alt katta, yani altıncı katta asansörden inip bağıra çağıra küfür etmeye başladı. Hemen eve girip kapıyı kitledim. edit:Beyler bunu çalıp arkadaşlara atıyodum