Beyler işte geçen gün parktayım bir tane böyle fukara pekekentin teki geldi yanıma köpek tatlıymış gardaş sevebilirmiyim dedi. Ben de buyur abi dedim, sigara yaktım öyle etrafa bakıyorum. 5-10 dakka sonra köpek aklıma geldi bakıyorum bakıyorum yok. huur çocuğu almış zütürmüş soruşturuyorum köpeği bulamıyorum adamı da bulamıyorum beyler yardım edin. Bu amcığı bulmak vatana illete görev oldu

Beyler işte geçen gün parktayım bir tane böyle fukara pekekentin teki geldi yanıma köpek tatlıymış gardaş sevebilirmiyim dedi. Ben de buyur abi dedim, sigara yaktım öyle etrafa bakıyorum. 5-10 dakka sonra köpek aklıma geldi bakıyorum bakıyorum yok. huur çocuğu almış zütürmüş soruşturuyorum köpeği bulamıyorum adamı da bulamıyorum beyler yardım edin. Bu amcığı bulmak vatana illete görev oldu

rezerbasyyooon

Hemen annemi babamı aradı revir, onların biricik çocuğuyum hemen geldiler. Hastaneye zütürdüler. Ben ağlıyorum acıdan doktor beni gördü ACiL e dedi. ACiL de hala hatırlarım doktor geldi suratına dikiş atmamız gerek dedi. Beyler o izler hala suratımda durur, siz siz olun ota taka ben en iyiyim diye atlamayın.

Yuvarlanmaya başladım işte, okul bahçesinin de saha olmayan yerlerindeki taşlar çakıllı çakıllı. Hani olur ya girintili çıkıntılı döşemeler öyle. ilk önce dizim çıkıntılardan birine saplandı beyler ne kadar acıdığını hala hatırlarım, ardından yüzüm kolum her yerimi yere geçirdim. Kaan'ın da ödü takuna karıştı haliyle. Küçücük çocuklardık kollardık birbirimizi, her yerim kan içinde. Geldi beni kaldırdı, sayan arkadaş da geldi omuzladılar beni revire zütürüyorlar. Revir beni gördü o bakış o bakış beyler, belli ki ağzım yüzüm birbirine girmiş.

Okuyan varsa devam edicem beyler sonra boşuna yazmış olmiyim.

Bu hikaye kurgu değildir.
Beyler bilirsiniz hepiniz 8-9 yaşlarındayken çocuklar sahip oldukları niteliklerini ve mallarını yarıştırır. Buna sidik yarışı der çoğu insan. Ben 8-9 yaşındayken okulda benden daha hızlı koşan kimse yoktu beyler. Kendimle her yerde övünür okulun bahçesinde milleti yarışa davet eder, kazanıp kendi kendimi mutlu etmeye çalışırdım. Hatırlıyorum da gene bir gün bir arkadaşımı davet ettim yarışa, arkadaşımın adı Kaan olsun. Bizim ilkokul bahçesinde klagib her okuldaki gibi bir basketbol sahası vardı ama böyle küçük alanda kısa potaların bulunduğu dandik bir yer. Ordaki sahanın çizgisinden okulun kapısına ilk gelen yener dedim. Kaan de hemen atladı anlamalıydım bir muallaklik yapacağını... Saysın diye de başka bir arkadaşımızı koymuştuk. Başladı saymaya 3,2,1 çık! Başladım koşmaya, Kaan da yavaş değil hızlı bacakları var. Beyler bu huur yanıma yaklaşmak için bir fırsat buldu, o anda bacağımın arkasına çelmeyi bir taktı. Ben o anda yerde yuvarlanmaya başladım.

Ben anadolu lisesi mezunu bir panpanızım beyler. Evet beyler lisedeyiz işte hazırlıktayız, okulun ilk günleri herkes birbiriyle tanışıyor falan. Ben de böyle mal mal takılan andavalın tekiyim olur ya sınıfta böyle bir tayfa kendince espiriler falan, ben de o grubun içindeyim. Beyler o gün çok sıkılmıştım kendimce eğlenmeye karar verdim. Yanımda da bir huur var, dedim buna güzel laf sokulur. Çocuğa klagib espiri dedim ki seni birine benzetiyorum. O andaval da hemen kime? dedi. Ben de yannanıma dedim nasıl bozuldu oç. Beyler yanımda bir kız var o sırada. Döndüm ona sordum. Seni birine benzetiyorum dedim. Kız kime? dedi. Ben de gene yannanıma diye yapıştırdım. Beyler, kız bana döndü ve dedi ki : Cidden o kadar kısamıyım??? beyler ben orda yerin dibine girdim etraftaki huur çocukları kıs kıs gülüyor falan. Kaldım öyle. Bu da bir anımdır.