amk cümlelerini, paragraflarını nasıl bağlıyosun öyle gibecem osuruğum düğümlendi okuyacam diye

Yolla zanza

Üniversite için istanbul'a geldim. Havalimanına indikten sonra herkes bi hengame ile işini halletmeye başladı, ben ise mal gibi kaldım. Ulan dedim herkes bu şehirden de bi ben mi yabancıyım.
indim diye ailemi aradım, telefonu nasıl kapatacağımı bilemedim. "Hadi görüşürüz annem, sizleri seviyorum." lafı çıkmadı, çıkamadı ağzımdan. En son annem dedi benden de karşılığını ister gibi. Dediğimde ise dizlerimin bağı çözüldü resmen. Ağlayamadım eve gelene kadar. Kendimi kasmaktan bi hal oldum.
Evde yayılıp bilgisayarla, telefonla uğraşırken içerde olduklarını bildiğime uğraşıyodum. Şimdi ise aramızda 700 km var, içerde oturup televizyon izlemiyolar veya sohbet etmiyolar, günlerinin nasıl geçtiğini anlatmıyorlar.
Anneme sarılıp, öpüp koklamak; kardeşimi mıncırıp, sinirlendirmek varken telefonla mesajlaşıp "iyi geceler abi seni seviyorum" veyahut "her şey düzelecek oğlum merak etme olmazda da dünyanın sonu değil çık gel" denilmesi adama ne kadar koyuyormuş. Özlediğinde gidip sarılamamak, "uyuyodur, rahatsız etmeyim" diyerek arayamamak çok zormuş gerçekten.
Çok zor, büyümek çok zor...

ailesine bağlı olanlar için çok zor olacak olaydır.
kazandığın üniversitenin adını okuduğunda için sevinç mi hüzün mü belli olmayan bir duyguyla dolar. annene babana sarılır sevincini paylaşırsın. ama sarılırken sanki "son sarılışlarım bunlar" diye geçirirsin içinden. sürekli birilerinin "gidiyorsun ha?" tarzı şeyler söylediğini duyduğunda, pişman olursun. asgari ücretten 3-5 kuruş fazla maaş alacağım diye yıllarca ailenden ayrı kalmayı seçtiğin için pişman olursun. "ulan ailemden, evimden değerli miydi sanki?" diye geçirirsin içinden. sırf evden kaçmak için haftalar öncesinden gidip yerleşenleri gördükçe imrenirsin. onlar gibi olmak istersin.
o gün gelmesin istersin. aileni bırakıp gideceğin o gün gelmesin. aylar nasıl da çabuk geçer? başka zaman bir saati zor geçirirken aylar neden düşmanmış gibi davranır?
o gün gelmiş. biletini almışsın. "gibtir olup gitsem ya şuradan" diye düşünüyorsun. sadece içinde bulunduğun duruma bir an önce alışmak istediğin için. bu sefer saatler düşman kesilir. acı çekmeni isterler. annenin ağladıktan sonra kızaran gözlerini ısrarla görmeni isterler. alışacağını söyleseler de dinmez içindeki burukluk. haftalar sonra geldiğinde sanki yabancıymışsın gibi hissedeceğini düşünmemeye çalışırsın. alışmak zorunda olduğunu bilirsin.

sen mühendis değil miydin amk ne ara tasarımcı oldun

bana öyle geliyor ki o boyuttaki ilimler falan bizim bildiğimizden farklı yoksa anlamak mümkün gözükmüyor bazı şeyleri

hocam peki nasıl çalıştın lisede bende şuan acayip bi bıkkınlık var hiçbi tak yiyesim yok, yani nasıl böyle bi azimle çalıştın?

Hocam ben şu an LYS'ye hazırlanıyorum. Bilgisayar mühendisliği benim de ortaokuldan lise 3'e kadar hayalimdi ama gerek aile baskısı gerek çevrenin yorumları yok iş imkanı kısıtlı, çok uğraşman lazım diye diye soğuttular beni Tıp'a yönlendirdiler. Biyoloji sevdiğim bir ders değil oysa ki. Nasıl mesleğin avantajları dezavantajları bi anlatsan hocam?

yolla panpa

Beyler benim babam espri yapmayı falan beceremez. Anca salak salak facebook esprileri yapar.(gerçi adam facebook kullanmıyo ama konumuz bu değil)
Geçen mutfakta oturmuş canım annemin yaptığı keki yiyorum. Babam geldi. Aha dedim yine saçma sapan bi espri yapcak aq. Beyler beni şaşırtacak derecede komik bi espri yaptı iyi de güldürdü aq. "45'inden sonra akıllanmaya başladın heralde" dedim. "Daha erken akıllansaydım senin gibi bi hata yapmazdım" dedi beyler. Soluğum kesildi aq. Yediğim keki yutamadım heyecandan tümünü attım ağzıma gözyaşlarım eşliğinde odaya gittim. içerden en son allah allah nidaları ve alkış sesleri geliyodu.
Bu da böyle bir anımdır.

haklısın acilen bi program yapmam gerek teşşekür ediyorum ilgilendiğin için

fazlasıyla haklısın fakat neyi nasıl yapacağım konusunda tavsiyelere ihtiyacım var

Öncelikle merhaba abilerim, kardeşlerim.

Hayatımızda bazı değişikler yapmamız gerektiğini düşünüyorum.

Mesela ben YGS’ye hazırlanıyorum fakat istediğim yerlere gidebilecek kadar çalışmıyorum. Ve boyuma oranla kilom fazla. Öyle adam akıllı bi sosyal yaşantım da yok. Bilgisayarda haddinden fazla vakit geçiriyorum. Müslüman bir insan olduğum halde dini görevlerimi adam gibi yerine getirmiyorum. Kendime dikkat etmiyorum. Aileme vakit ayırmıyorum. Sadece kahvaltı masasında beraberiz, gibi sorunlar uzayıp gidiyor.

Buna bi çare bulmamız gerek diye düşünüyorum ve birbirimize yardım ederek bu sorunlardan kurtulacağımıza inanıyorum.
Bu başlık altında herkes tavsiyelerini yazarsa memnun olurum.

Şimdiden teşekkür ediyorum.

santus pipikus!

yolla panpa

edit: yolladı

yolla panpa

edit: yolladı beyler

rezerve..

hadi be olm

alt twix mi üst twix mi tarafını seç diyosun

panpa bende asus x550-jk var. oyunlarda ani fps düşüşleri yaşıyorum böyle 1 sn bi kitleniyo sonra normale dönüyo sebebi nedir bunun ?

yolla panpa

panpa kilit tuşu takılı kalmıştır bende de s3 vardı onda da aynısı oluyodu. tuşu bi iğneyle falan zorla dışarıya doğru düzelir.

beyler bu rüzgar "bir kaybedenin basari hikayesidir gelin"basliginin yazari cikarsa sasirmayin

@boraszgn al aq

ya ak hışım gibi attım unutmuşum orayı jhqgwtjhqgwkjhg