0
Yine bir bayram sabahı kimse yok yurtta malûm yerdeler. Gidemedim bu bayramda sadece aradım anne babamı hal hatır sordum iyilermiş kutladım bayramlarını.
Sıkıldım biraz yürüyeyim dedim. Herkes gibi sadece gülen yüzümü tanıyan güvenlikçi ismail abiye selam çaktım ayaküstü bayrdıbını kutladım niye gitmedin dedi sustum sadece boşver abi uzun hikaye dedim yürüdüm hep gittiğim elif ablanın cafesine doğru. 3 senedir gidince illaki tanışıyorsun. Ablam yok benim olsa da kesin elif abla olurdu. Cafe sakin üniversitede kimse olmayınca 2 masa dolu sadece elif ablamla bayramlaşıp oturduk. Serdar 2 çay getirdi taze demlikten başladık muhabbete. Nişanlısı Ahmet abiden yakındı anne babasından yakındı o bu şu sıradan şikayetler dinledim ve gülümsedim. “Olum manyak mısın ne sırıtıyon” dedi. “Ne bilim abla bunları neden kafana takıyorsun ki çok basit şeyler” dedim. “Tabi paşamız raad salla bakalım hayatı” dedi. içimdeki yangının külünü körükledi herkes gibi istemeden. Derinden bir “ah” çektim sadece. “Aaa sahi ya ne işin var burda bayram günü” demez mi üstüne... “memleketine niye gitmedin” dedi. Daha ne kadar dayanabilirdim ki zaten engel olamadım yangına çaresiz gözyaşlarıma. Ayağa kalktım. Şaşırdı birden afalladı “lan gel şöyle” diyip içeri zütürdü. Oturdum “gel abla” dedim. “Neden gitmedim biliyor musun? Çünkü ben kimsesiz yapayalnız hayata kaybedecek bişeyi kalmayan biriyim” diyip başladım anlatamaya. “Babam ben doğmadan ölmüş annemse beni doğururken. Doğar doğmaz başlamışım ağlamaya 1 gün 2 gün heralde annemin babamın yokluğu hissetmişim. Kıyamamış semra hemşire emzirmiş sosyal hizmetler alana kadar. 6 ay hastalıklarımı bahane etmiş doktor ömer bey teslim etmemiş sağolsun. Sonrası malum yurtlar soğuk koğuşlar kavgalar dert sıkıntı hüzün umutsuzluk ruhsuzluk. Hasbel kader üniversite. Sadece gülümsedim ben abla! hiç kahkaha attığımı işittin mi? Söylesene ne kadar rahat olabilirim? sallıyorum hayatı öyle mi? önce o beni darağacında salladıktan sonra ne fayda? Rehberimde “canım annem” “kral babam” diye kayıt var ama numaraları sadece sıfırlardan oluşuyor gerçekçi olsun diye 11 haneli. Arada arıyorum ama biliyor musun? Sadece ben konuşuyorum olan olmayan ne varsa anlatıyorum sonra hayır dualarını isteyip ellerinden öperek kapatıyorum. Çünkü boğazım düğümleniyor bir yerden sonra ağladığımı duymasınlar diye kısa kesiyorum. Susuzluktan hiç boğazım kurumadı benim abla sadce ağlamaktan gözlerim kurur ve kalkarım varsa bir yastığım koyar kafayı yatarım sabaha uyanamama umuduyla... ”
