neden eksı basıyosun mal mısın ??? trollluk yapma

http://imgim.com/rsq7ql.jpg sımdı yaptım yıcek varmı ?

nıye senden guzeller mı dıye ?

verır verırr bellı olmazzzz

varmı arkdaslar cok lazım ozelden arana suku yagmuruuuu

kns-*245686%--neslimigibeyimneslimi--3rwwrs^^***90_?=)?)=:-(flyyydickk)***78953

senın ama ozel bıs paketı alman lazım oyle 10mluk sıktırı takdan ınternet paketlerı olmaz soyleyım turkcelın kı en ıyı ınternetı soyleyım onudaa

bak guzel panpam bıs blackberry ınternet servıce yanı telefonundakı app kullanmanı saglar facebook twıtter bbm yanı blackberry messenger bunun ıcın aveada 32 tele turkcelde 16m olduruyorum 1 gb ınternet ve gercekden dolduramıyosun

code_%%=sozlukspot&&generation==%%dotuncu^%

http://twitter.com/#!/flydicck

yolla pnpa banadaaaa

@1 yanlıs yazdın bengü izmir ;)

olayı acıklamada nıkım yeterlidir herhalde

http://www.facebook.com/photo.php?v=101327816644541

ıooppuuıopppp

upppppppp

neyse binler. okusanızda okumasınızda eyvallah bu gecelik bu kadar. sizleri seviyorum

defnetceklerdi. fakat gidemedim. o kadar kötü haldeydim ki odamdan dışarı çıkamıyordum bile. zaten annemde gelmemi istememişti.
akşam eve kimse gelmedi. o gece evde tek başıma kaldım. ertesi gün öğrendim ki annem fenalaşıp bayılmış. hastahanede gözetim
altında kalıcakmış bi kaç gün. bende bu sırada yengemlerde kaldım. yengem bana öyle iyi davrandı üzüntümü unutur oldum.
bu yüzden kendime çok kızarım çoook..

gibiş muhabbeti anlatsak hemen toplanırsınız dimi muallakler

daha onu neden kaybettiğimizi bilmiyordum bile. onu kaybettiğime inanamıyordum ki nedenini sorabileyim. amcam halama
söylerken öğrendim neden kaybettiğimi. babam polisti. 1993 yılında istanbulda bi soygun olmuştu. operasyon esnasında hırsızın
açtığı ateş sonucu göğsüne isabet eden tek kurşun ile vefat etmiş. o şehit olmuştu! şehit! milletin kafasına torpido sıkıyorlar,
ölmez (bkz: ibrahim tatlıses). bizim ki gibindirik bi kör kurşuna gitti.

kapının açılmasıyla kıyamet koptu resmen. huur evladı amcam ağlıyordu. onu ilk defa böyle görüyordum.
artık anlamıştım ne olduğunu binler. babamı kaybetmiştim. o anda öyle yıkıldım ki size tarifi mümkün değil. 9 yaşındasınız
ve de dünyanızdaki en güçlü adamı, kahramanınızı kaybetmişsiniz. herkes üstüme üstüme geliyordu sarılmak için ama benim üstüme
asıl gelen duvarlardı..

gittiğimiz yol evin yoluydu. mahalleye girdiğimizde değişik fakat çok huzurlu bi koku vardı. mahallemizin bakkalı bana
acır gibi bakıyordu. manav ise yenge bişey lazım mı? biz hep buralardayız demişti. apartmana girdiğimizde evden ağlama
seslerini duyabiliyordum fakat bu kadar lanet bu kadar gibimtrak bişey olabilceğini nerden bilebilirdim ki.. kapının önü
cami avlusu gibiydi amk. sanki cuma bizim evde kılınıyordu.

ve hiç birşey demeden direk öğretmenimin yanına gitti. bişeyler olduğunu anlamıştım ama yaşımdan ötürü anlamlandıramıyordum.
öğretmenle konuştukdan sonra yanıma geldi.
-gidiyoruz.
-nereye anne?
ses yoktu yine..
elimi o kadar sıkı tutuyordu ki elim parçalanıcaktı. sanki kaçmamdan korkuyorcasına tutuyordu..

annemin ayakkabılarıydı. kafamı kaldırığımda, evet annemdi o. gözleri dolu doluydu ve de yüzünden düşen bin parçaydı. annemi
ilk defa öyle görüyordum.
-anne n'oldu?
ses yok..
-anneeeee?
yine ses yoktu.
sadece gözlerinden süzülen yaşları görüyordum.

muallakler zorla alıkoydular. şansımı gibeyim ebe ben olmuştum. binin biri vurdu topa. topu almaya paytak paytak koşmuştum, sıkıntı içinde. tam topu almak için eğildim ki...