şu an itibariyle delicesine özlem duyduğum şey. her şeyi geride bırakıp çok uzaklara gitmek ve yeni bir hayat kurmak. peki neden bu kadar zor? köklerimiz ne zaman bu kadar derine gömülmüş? ne zaman bu kadar vazgeçmişiz kendimizden? bu hayatın önemsizliğine sığınırak nasıl bu kadar bağlanmışız? kaybetmekten korktuğumuz onca şeye ne zaman sahip olmuşuz? oysa çıplaktık doğduğumuzda ve sadece canımız vardı.. ağlıyorduk durmadan.. şimdi neden bu kadar korkuyoruz ağlamaktan?

şu an itibariyle delicesine özlem duyduğum şey. her şeyi geride bırakıp çok uzaklara gitmek ve yeni bir hayat kurmak. peki neden bu kadar zor? köklerimiz ne zaman bu kadar derine gömülmüş? ne zaman bu kadar vazgeçmişiz kendimizden? bu hayatın önemsizliğine sığınırak nasıl bu kadar bağlanmışız? kaybetmekten korktuğumuz onca şeye ne zaman sahip olmuşuz? oysa çıplaktık doğduğumuzda ve sadece canımız vardı.. ağlıyorduk durmadan.. şimdi neden bu kadar korkuyoruz ağlamaktan?

Yolla panoa

selamün aleyküm beyler ben 18 yaşında geçen sene okuldan atılan bi panpanizim geçen seneden beri arkadasimla para biriktiriyoruz 25bin TL yaptik kafe acmayi dusunuyoruz ne yapmamız lazım dekor falan nasıl olmalı sizce ankaradayiz nerde acmaliyiz sizce beyler ?