Kölecilere bırakmam.

Beyler yazmaya yeni incinick'im ile devam ediyorum.

(bkz: Bay F xjx)

Ciddi başlıkların altına ciddi entryler girilir çocuk.

Kimse kalmamış zaten.

Yarın devam ederim beyler. Geceler güzel.

Hatırlarsınız dostumla ilk içtiğim günü.. Annesi biliyordu o gün içtiğimizi. Tartışmışlar, annesi içtiğimiz günü koz olarak kullanmakla tehdit etmiş. Babasına söyleyecekmiş..

Dostum aradı.

- F..!
+ Efendim?
- Annemle tartıştık içtiğimizi pedere söyleyecekmiş.
+ S**tiiir!
- Olum babamın bana ne yapacağı umurumda değil. Babanı arar benim yüzümden başın yanar diye tırsıyorum.
+ Ben konuşurum annenle..

...

Telefonu kapatır kapatmaz annesini aradım. Sinirliydim ve tüm öfkemi kustum ona.

- Güvendik biz sana abla. Annemden farksız gördüm seni. Başın sıkışınca tehdit etmek de nesi? Ayıp.! Ayıptan öte yazık..!! ''gibi şeyler söyledim işte..

iYi tak YEDiM.

- Beni tanımıyor musun F. Sadece ... 'yı korkutmak için söyledim dedi.

Bir kıza ne yaparsan yap, annesini üzme canım kardeşim. inan. Kendini yakarsın.!

Tatilimin 4. günü, yani Neslihan'la olan hikayemizin 11. günü, yani 3 Eylül 2009, yani hikayemizin son günü...

Hayatımın en berbat tatili.. Özlediğim için değil. Kaybettiğim için..

Neden mi?

...

A..hhh Neslihan. Kokusunu bilmediğim, öpmeyi geçtim sarılmaya bile utandığım kadın.

Öyle ihtiyacım var ki sana..

...

Artık Neslihan benimdi. Onu kazanmıştım ve yeni bir amacım olması gerektiğini anladım..

Onu elimde tutmalıydım. Kazanmak için bir çok prensibimden taviz verdiğim kadını kaybetmek aptallık olurdu..

Sakınan göze çöp batar derler ya beyler.. Üzerine titriyordum. Sürekli alttan alıyordum. Bana aşık olmadığını biliyordum. Ama olması gerekiyordu.

Böyle düşüncelerle 1 haftayı doldurduk. 8. gün ailemle tatile gittim. Sesini duyabiliyordum ama görememek canımı acıtıyordu. Zamanı mıydı tatilin? Nereden çıkmıştı şimdi bu?

..

...

Artık başlamıştı 'bizim' öykümüz.. Biter miydi? Onca engele rağmen bitmezdi sanrım..

%'delik ihtimaller yalnızca 3 gruba ayrılır benim gözümde 100% 50% 0%..

Kabuslarım ve hayallerim arasındaki kıran kırana geçen mücadeleyi, Neslihan'ın taraf tutması ile birlikte 'hayaller' kazanmıştı..

Evlenecektik. Nasıl bir düğünümüz olacaktı ki? Kaç yaşında evlenecektik? Ailesi de seviyordu beni.. Engel yok gibiydi.. Hem boşversene. Ne önemi vardı ki?

Ama bir dakika.! Dostum? Evet. Bilmesi gerekiyordu.. Bu konuyu Meleğim'e açmalıydım önce.

Başlamamızdan sonraki 3. gecemiz.. Yine telefonun diğer ucunda o var..

...

+ Meleğim..
- Efendim aşkım?
+ içim hiç rahat değil.
- Ne konuda?
+ ... 'nın bilmesi gerekiyor.
- Saçmalama! Sakın böyle bir şey yapma.
+ Nasılsa bir gün öğrenecek. Saklamak istemiyorum.
- Olmaz. Biraz zaman ver F.
+ Neye ve kime zaman vermeliyim?
- Bana. Daha çok erken..
+ Peki meleğim..

...

Neden 'çok erken' demişti? Aklında bitme ihtimali mi vardı? Belki de bitme ihtimalinden öte bitmesi gerektiğine inanıyordu? Ama neden?

...

@103 @104 başlık sonu yapana kadar 'özellikle ikiniz' de buralarda olacaksınız.. Yoksa ergen gibi söverim beyler.. Demedi demeyin.

Sigara, kola, müzikler.. Mutlu gibiyim kardeşim.

Mutlu musun kardeşim?

Sen kalk ömründe bir defa mutluluğu yakala. Tut bir de ırzına geç.

Aslında mantıklı ulan. geçmezsen o geçer.

Gittiğin yol güzel kardeşim. Hiç bozma.

@98 varol kardeşim.

@99 Yanlış hatırlıyor olabilirim ama 1. sayfam 8-16 yaş arası.. 2-3-4. sayfalarım yalnızca 16'lı yaşımın bir kısmından küçük alıntılar.. 23'lü yaşlara kadar çektiğim her acıyı anlatsam ortaya çıkacak sayfa sayısını düşün canım kardeşim.

Edit: 23 dedim ama 22 de olabilir emin değilim. Yaş hesaplamayı bir türlü öğrenemiyorum.

Evet beyler,

Kovalarsanız yakalama ihtimaliniz var. Fakat hiç denemeseniz..

Pişmanlık duygusu karın boşluğunuza atılan yumruk gibidir.. Tek fark; ne o yumruk ne de o acı asla dinmez, dindirilemez.

(bkz: 16 ımdan sonrasını çalan kadına selam olsun)

Edit: Ulan yazılarımı elimden geldiğince Türkçe karakterlere uygun yazıyorum. Ama açtığım her başlıkta bir yanlışlık oluyor.

Bu terste bir işlik var?

Neyse beyler hikayemi bari zirvede bırakayım.

Devam edersem en fazla 1 2 sayfa mutluyum.. Sonrasında onlarca sayfa acı yansıtırım sözlüğe.

Mutlu bir son okumuş olun..

...

...

...

...

...

!

.

Mutlu yaşayın. Mutluluğu kovalayın.

Zirvede bırakmak isterdim.. O geceden sonrasını yaşamamış olmayı, 'En mutlu gecem'in son gecem olmasını gerçekten isterdim.. Nasıl bilebilirdim yokluğunun getirilerini?

...

- Konuşmayacak mısın?
+ Konuşabilir miyim? Emin değilim gecem.
- Cevabımı duymak istemiyor musun?
+ istiyorum.?
- Öyleyse .. (cümlesini korkuyla böldüm)
+ Dur.! Hazır değilim. Alıştıra alıştıra söyle. Yavaş yavaş..
- Hazır olduğunda söyleyeyim istersen?
+ 'sen' cevap vereceksin gecem. ihtimallere asla hazır olamam.
- Evet.
+ Ne evet?
- Cevabım 'evet' aptal.
+ Ne? Nasıl? Neden? Yani şey.. ciddi misin? Şimdi sen.. Kabul ediyor musun?
- F... !
+ Kızma ulan. <3 Her gece farklı duygularla uyudum. Bir ruyam oldun bir kabusum..
- Bitti aşkım. Artık geleceğinim.
+ ... (sessizlik / şok / bunalım / şaşkınlık / mutluluk)

... Böyle sabaha kadar süren bir konuşma daha. O konuşmayı bir kez daha yaşayabilmek için nelerden vazgeçerim biliyor musunuz? Bazılarınız tahmin edebiliyor..

Mutluluğa bak ulan! Neslihan.. Hayatımın kadını.. Şimdi dâhi, her gece bir doz düşünmeden uyuyamadığım kadın benimdi.

...

Motorla 6 7 dakika sürmeyen yolu saatlerce gitmiş gibiydim..

Basamakları 4'er 5'er çıkarak nefes nefese eve girdim. Önce ağzımı çeşmeye dayayıp midem bulanana kadar su içtim, ardından aynı çeşmeye kafamı gömerek sakinleşmeye çalıştım..

Odamdaydım. Telefonum elimdeydi. Neslihan'ı aramak için saniyeleri kovalayan ben duraksamıştım. Korkuyordum. Vereceği cevap.. Hayır mı diyecekti? Bir daha bu konu dile gelmesin F.. arkadaşlığımız devam etsin mi diyecekti? Belki de 'kendine bir bak, yanıma yakışır mısın derdi.. Kim bilir..

Neden sonra 'sorduğun soruya cevap vermek istiyorum' dediği anki yüz ifadesi geldi gözlerimin önüne, gülümsüyordu. içimdeki korku tekrar heyecana dönüştü. Ellerim titreye titreye rehberimden adını buldum. Gecem...

- Efendim?
+ Gecem..
- Efendim canım?
+ ... (sessizlik) ilk defa canım demişti. Sanki omuzlarım yırtılıp bir çift kanat çıkacaktı.. Dilim bağlandı. Konuşamadım. Yutkunamadım. Gözlerim, göz yuvalarından fırlayacakmışcasına açılmıştı.
- F..
+E - E - Efendim gecem? Bugün bile çok fazla heyecanlandığımda dilim bağlanır birkaç saniye kekelerim. Sanırım o gecenin hatırası..

...

Ne oluyor Kadın?

Ellerini kalbimden çekmeni beklerken,

Sen ruyalarıma neden dokunur oldun.

Limanımdan yıllar önce demir almışken sen..

itina ile kalbime çapa sallama çabaların neden?

Her sonbaharda gidişinin yasını tutturduğun adamın,

Ayrılığından arınmaya çalıştığı bu varoş günlerde,

Nedensizce gelişlerine son vermen dileklerimle...

Sok defa.

Hoşçakal.!

- 21'imde askerde iken ilk defa ruyama girmişti. Uyandığımda yutkuna yutkuna yazmıştım.

Yarın devam edelim beyler. Müsaadenizle yatıyorum ben. Geceler güzel. Geceler çok güzel..

Bu ilk gidişimdi ama son olmayacaktı. Kararımdan da dönmüştüm. Bilirsiniz kızlık bir kere bozuldu muydu, biri de bir bini de bir..

...

Neslihan'a açılmamın üzerinden 1 ay geçmişti daha az konuşuyorduk. Artık umutlarımı da gömmüştüm. Son bir kez gidecektim evlerine. Söz vermiştim kendime, son olacaktı. Olması gereken buydu. Daha fazla ezemezdim gururumu.

Artık bakıyordum kendime. Kılık kıyafet, saçlar.. Tipimi de değiştirmiştim. Adama benzemiştim biraz.

Neyse.! Nasıl akşam oldu bilmiyorum. Evlerine gittim, kapıyı en küçük kardeşi açtı. Neslihan dışında tüm aile balkondaymış. Kapıdan adım atar atmaz Neslihan seslendi.?

- F...
+ Efendim gecem?
- Sorduğun soruya cevap vermek istiyorum. Şimdi mi duymak istersin gece mi ararsın?
+ Ge - Ge - Gece..

Siz hiç şaşkınlık, mutluluk ve korkuyu aynı anda yaşadınız mı? Suratımın halini canlandırın gözünüzde..

Son kez dediğimde olacak iş miydi bu? Kader bu kadar acımasız olabilir miydi? Nasıl bir oyunun ortasına düşmüştüm? Tanrı'nın benimle uğraşmaktan daha önemli işleri yok muydu?

Bayılmak üzereydim. içim içime sığmıyordu. Kalbim kaburgalarımı dövüyordu. Kabul mü edecekti? Yoksa tamamen red mi edecekti? O stres ile 10 dakika bile kalamadım orada. Biran önce eve gidip Neslihan'ı aramalıydım.

...

Birde anlayışsız babalar vardır, yada o yaşlarda anlayışsız olduğunu düşündüğümüz babalarımız..

Sigara içtiğimi öğrenmiş. ilk defa tokat attı sebebini bile sormadan. Bunca sıkıntının arasında bu nereden çıkmıştı? Gitme vakti mi gelmişti? Minicik kalbimi sığdıramadınız mı ulan kocaman dünyalarınıza?

O sırada Manavgat'ta bir aparttaydık. Cebimdeki 30 lira ile çıktım. Nasıl yaşayacaktım? Boşversene. Açlıktan kim ölmüş ki? Tutunurdum bir şekilde hayata. Bizimkiler olayı anlayınca apar topar eve dönmüşler. Abimler kalmış beni aramak için. Gece 1 gibi sahilde buldular beni. ikna ettiler. Eve döndüm. Keşke dönmeseydim..

O gece yalnızca eve dönmekle kalmamış ilk defa aldığım karardan dönmüştüm.

...

Yaşadığım acılar bambaşka bir boyuta taşınıyordu yavaştan..

Artık jiletle kesiyordum sol kolumu. Acıyor muydu? Hayır. 16'lı yaşlarını ağır geçirenler bilir.. gerçekten acıtmıyor..

Çakmak gazı çekmeye başlamıştım, arada bir tiner. Maddelere kayıyordu ulan hayatım. Sonu ne olacaktı? Nasıl toparlayacaktım? Sırada ne vardı? Hangi günahla dolduracaktım ciğerlerimi? En önemlisi de.. O bunları hak ediyor muydu? Yaşadıklarıma değecek bir kadın mıydı? - Evet.

Evet yanıt verebildiğim sayılı sorudan biriydi bu. Ama ne olursa olsun toparlanmam gerekiyordu. Ama nasıl? Bilmiyordum. Karanlığın dibinde sigaramın ateşiyle çıkış yolu arıyordum.

...