gibsen de haklısın kardeşim

Geçen akşam başıma geldi. ineceğim durağa geldiğimi kapı açılınca fark ettim, ortalardaydım, kalabalığı “pardon, pardon amkoduklarım” nidaları ile hızlı hızlı yararak kapıya kadar geldim. Kapının ağzındaki çocuk sağolsun bana yer vermek için indi, o indi kapı kapandı. Çocuk dışarıda kaldı ben içeride. Metrobüs hareket edince bana bi bakışı vardı ki yemin ediyorum bir insan gözleriyle ana, avrat, sülale nasıl sövermiş o an anladım.

Şayet olur da o arkadaş bu yazdığımı görüyorsa özür diliyorum. BU akşam metrobüse binicem ama korkudan binmek istemiyorum karşılaşırsak ona ne diyeceğim? Adamı resmen yerinden yurdundan etmiş gibi hissediyorum kendimi. Belki de neyi var neyi yok satıp araba almıştır bugün sinirden.

Az önce bilgisayardan dünyanın en pahalı yiyeceklerine bakıyordum. 1.000 dolarlık Matsutake mantarından Wagyu bifteğine öyle inceliyorum kendi kendime. Belki fotoğrafını çıktı alıp kağıttan yalarız diye konuşuyoruz arkadaşlarla. O sırada telefon çaldı, Akbank. Açtım, “x bey kredi çekmek ister misiniz?” dedi. Ulan dedim arkadaş evren bana resmen “x'cim senin bu eti yemen için evi barkı satman lazım” mesajı mı veriyor n’apıyor? Ama bir an, sadece bir saniyeliğine düşünmedim değil, “kredi çekip şu porsiyonu 130 gbp olan Japon Sığırı Wagyu bifteğinden yesem mi acaba?” Birisi yorum yapmış “Bu eti yerken zevkten ağlıyordum az kalsın” diye asdafgsf

Bu arada bu hayvan beslenirken bira falan içiriliyormuş, günün belirli saatlerinde masaj yapılıyormuş falan. Sığıra bizden iyi bakıyorlar amk. Bana da her gün bira içirip masaj yapsalar ben de bir süre sonra kesilmeyi kabul ederdim anasını satiyim ama bizim şansımıza etimizi Eminönü’nde dürüm yapar satarlar.

yarın da boşanıyoruz. çocuk benden değilmiş amk. hayırlısı.

ben at hırsızıyım.

merhaba. en son görüştüğümüzde "acilen sigarayı bırakmanız gerek" demiştiniz.

biraderim önceden haber vereydin ben arabanı kapıdan verirdim sana direkt:. boşa 7 kat merviden çıktın.

bugün daha 15 sularında çalıştığım bankaya (çalıştığım derken doğalgazı o bankadan ödüyorum, az sıra oluyo) gittim ve 250 lira para verdim.

- parayı şu IBAN'a eft yapabilir misiniz?
- elbette efendim
- yalnız göndereceğiniz para benim size verdiğim para olsun.
- anlayamadım efendim?
- yani ben bu paraların ulaşmasını istiyorum. Seri numaralarını aldım, başka bir para giderse kitabınızı giberim

şeklinde bir diyalog oluştu. güvenliği çağırdı gişedeki arkadaş. güvenlik geldi "ben zütüreyim abi senin parayı" dedi. sağolsun aldı parayı gitti. şimdi aradılar para ulaşmış.

parayı alan arkadaş da tamdıbını güvenlikçiye vermiş teşekkür babında.

sağolsunlar.

dünya ile iletişime geçemiyorlar böyle saçma bir şey olabilir mi allah aşkına ya.

dıbına koyim belki tam çok önemli bir işi sonuca vardırırken çat diye kaldırımda üzerimden kamyon geçti öldüm. ee ne yani her şey bitti mi amk?

belki intihar edip sonrasında cenazeme gelen insanlara "dıbına koduklarım sizin yüzünüzden geberdim hepinizin dıbına koyim" demek istiyorum.

bu hakları nasıl vermezsiniz insana böyle aptalca bir iş olur mu ya.

kınıyorum!

ingiltere'ye ihracat yapan bir şirkette müşteri temsilciliği yapıyorum. maaşım fena değil, ne çok ne az. evliyim de, hala kredileri falan ödüyoruz derken ay sonuna 5 kuruş kalmıyo tabi haliyle. kısaca ben buyum.

bugün müşterilerimizden birisi elinde mac air'ı ile mutlu mutlu bana doğru geldi ofiste. karısına aldığı 0 audi tt'nin fotoğrafını gösterdi. "This is for my wife" dedi gülümsedi. sarıldık. sarılırken beni biraz çok çekti az kaldı arka cebimdeki istanbul kartım yere düşecekti. Aklımdaki tek şey o anda oydu, bu yüzden heyecanını paylaşamadım pek fazla. çünkü o istanbul kart düşerse içindeki 2,75 TL'yi bu akşam kullanamamanınyanında tek geçiş kart almak zorunda kalacaktım, bu da elbette ekstra gider olurdu benim için.

arabayla ilgili sohbet ederken kaç motor, kaça aldın gibi sorular sormam gerektiğini düşündüm. 37bin sterlin dedi. 37bin sterlin'in 100bin liradan fazla olduğunu biliyorum fakat tam kaç lira olduğunu bilmiyorum. o sırada tabi kendi eşim geldi aklıma, O'na evlenme teklif ederken 170 liraya çakma bi tek taş almıştım hala deli gibi saklar onu.

sonra müşterimin eşinin yeni arabası hakkında konuşmaya devam ettik. Audi'leri çok sevdiğini, araba alımı konusunda diğer markalara pek itimat etmediğinden bahsetti. bu arada saat mesai bitimine yaklaşıyordu. servisi kaçırmamalıydım. Çünkü bizim iş yeri öyle bir yerde ki eve gitmek için iki vesait kullanmam gerekiyordu. bu da nereden baksanız bi 5 liralık ekstra gider olacaktı benim için. müşterimin 37bin Sterlinlik Audi TT'sini konuşurken ev giderlerimin artmasını istemiyorum.

Neyse, yine sesleniyor. Bakim ne diyo amk

anlatsam tutar da çok üşendim amk ama bir ara anlatıcam.

bu hikaye yaşanalı 2,5 sene kadar oldu açıkçası. Depo sorumlusu olarak başladığım şirkette tarihi bir açığı fırsata çevirerek sigortalı işçisi olduğum şirketin nasıl başına geçtim ve son 1 yıldır da patron koltuğunda oturduğumu anlatıyorum.

hayatın en çıkmaz anında önünüze gelen sihirli fırsatları geri çevirmemek için bu hikayeyi mutlaka okumalısınız. ne roman ne şiir ne de hikaye, tamamen gerçek bir öykü.

bir gazeteciye anlatsam pazar magazinde yayınlarlar amk ama ben inci\'yi seçtim, neden mi? ne bileyim neden amk

çünkü oruç tutmuyom

sahur iyidir. iftar sıkıntılı.

kimse de yardımcı olmadı. bu çocuk bi kıza mı sarkmış napmış önceden mevzular varmış ama sonuç olarak oruçluydu ve dövdüler. izmir'de.

biliyor musunuz diye sordu bir arkadaşım, başka bir arkadaşım da "için boş da ondan" dedi amk 7 gün güldüm. 8. gün gittim bastım oyu hdp'ye!

kardeşim iki saattir müdüre laf anlatmaya çalışıyorum zaten geçtim karşısına 45 dakka havladım adam anlamıyo. e konuşmam da yasak zaten baştan yazsana şimdi nasıl izah edicem

kardeşim içeri verdim bilgilerini ama patron hev hev olmaz havhav olacak dedi.

tavsiye ederim. akarı yok kokarı yok. günde sadece 1 saat öğlenleri çalışıyorum 12-1 arası sonrası boş amk naparsan yap. ilk teklif ettiklerinde garipsemiştim ama artık alıştım.

çalıştığım şirketin karşısındaki büyük bir holdinge güvenlik köpeği arıyorlardı. Yasalar gereği çalıştırılan köpeklere bakıcı, yem, mama, ot tak derken baya da bir masraflı oluyormuş. bunu öğrendim gittim başvurdum

sağolsun ik müdürü cengiz bey de anlayışlı çıktı beni güvenlik köpeği olarak işe aldı.

şirketin girişindeki güvenlik kulübesine bağladılar, öğlenleri 12-1 arası gelen geçene havlıyorum. hem zevk alıyorum hem de para kazanıyorum.

gelen geçen insanların şaşkın bakışları arasında havlayarak "ekmek parası be abim, napiyim" demeye çalışıyorum ama anlamıyolar.

arabamı da aldım. mesai bitince havlaya havlaya audi'me biniyorum millet şok!

yakında yanıma asistan fino köpeği alıcam, maaşını da ben vericem. netleştiğinde buradan duyururum başvurursunuz.

neyse ben işe döneyim artık.

havhav hav hav

31'i çekerek umutlarını arttırmışsın tüm yıl devam edeceğine dair bir işaret kardeşim.

dıza bakmaya geldik

mantıklı kardeşim. ama o esnada zıplarken ayağı 2015'in sonuna takılabilecek panpalarımız olabilir. riske girmeyelim diyorum ben

toplaşın.

2015'e girmiyoruz. girermiş gibi yapıyoruz tam herkes girerken hoop geri çekiliyoruz.. başbaşa bomboş koooca dünyada 100-200 kişi takılıyoruz.

katılacaklarç +1'lesin.

(girmek isteyen bikaç incici kızı dirseğinden tutun da mart nisan'a doğru azarız, birbirimizi gibmeyelim amk)

1- ccc jackdaniels ccc reyiz bizlerle

lacivert yiyecek nasıl yok. yemişindir amk