bağırsaklarından çıkıp geldim,
bu defa kan bana.
ulan yüzümde biriken sakal için,
bu defa kan bana!

şu pgibolojik koğuşlarda bir günlüğüne düş yerime.

olm sizi gibiyorlar yazık

cepte kalan 10 kuruşla bakkaldan alıyorsak ciklet:)

ekipman tak ekipman...

güneş her gün yeniden doğuyor.

son bir kez dokunmama kalbine..

sen hasetinden çıldırırsın.
üç günlük mutluluğun insanlara dert olur

sayfalara.
babam gibi vurdu hayat kalbimin tam ortasına
çoğu ergen sorunlarını kaşarlarına dayatır
başka dert mi yok lan şu dıbına koyduğumun dünyasında?

ve gözlerim kan çanağı.

ve çaresizdim.
tekmeledim taşları.

hayat geçip gitmiş.
bakıyorsun ellerin nasır tutmuş yazmaktan,
gözlerse şiş..

yarısında hayallerin yıkılmamışsa devam et,
git yetiş!

bak bana, hayallerimin peşindeyim.
bilmiyorum olur mu lan?
olacağı da kesin değil.

neyse anlatmayayım.

bir gün aynaya yenildiğinde neden hepsi şaşırır?

karanlık hatıralarımda bir kadın, güneş.
bugünlerde yanıyorsun, uzak durmak istiyorsun,
olmuyor.
duygularını bağırsan da kimse duymuyor..

bu insanlar içindekini küçümseyecekler,
ağladığını, üzüldüğünü düşünmeyecekler.
sen dağların ardında gönlünü bıraktın,
ellerinle tuttuğunu bırakmayacaktın.
yıllar eskitiyor kalbini-
artık öyle basit değil anlatmak kendini,
yorulmuş bu dilin,
yorulmuş bu gözlerin.

nasıl sabahları beklediğini anlat!
sigara dumanına boğulduğun şarkıları fon müziği yapmak..
güneş doğana kadar
uyuyan bir güzelin gözlerine bakmak..

oturduğum yer aynıydı,
suratlar değişti.
gitti, geldi zaman,
bekledim.
erteledim hayalleri.

ya dünyam yoksa benim?

ataerkil ve kıvrak.
bir ismin arasına sıkıştırılmış sonsuzluk gibi aşk,
nasıl yol alır sayısız dudaklarından?

"yılgın çiçek çelenkleri gönderdim cenazene,
şimdi gündelikçi akşamlara kon;
hatırlat bana uzaklık ve yakınlığın sarıldığı bankı,
hatırlat nasıl başlamalıydı dinlediğimiz ilk şarkı?
hatırlat, başak sarplarını dik tutan gölgemi,
hatırlat efkarı, deliren gezegenimi ve öfkemi,
hatırlat, nasıl yenilirdi güneş?
çiçekleri delip geç!
hatırlat bana benzediğin şehri, gerçekten sevince."

umudun kıyısız tarafındayım.

ama tanık oldun yağmurun nasıl büyüdüğüne?

ben fırtına biçmek için rüzgar ekerim.

Diyosun

ve söyleyin bakalım size pencereden etinize saplanan güneşten başka ne lazım?

sen diyince ağlamaklı olmak