0
neyse ben yazıyorum...
Şimdi 9-10 halısahayı ayarladık karşı taraftan sadece bir arkadaş var takımın geri kalanının adını sanını dahi duymadık. Biz fena değiliz fakat çocuklardan amatör ligde oynayanlar varmış iri yarı tipler.
Bizim bi arkadaşın eline deydi top o da maçtan önce sevgilsiinden ayrıldı sinirliydi topu iler doğru attı. Karşıdan bi çocuk: 'bu cocugun sonu hayır değil' dedi. Bizim arkadaş da he aynen aynen dedi. Ve o çocuk bizim arkadaşa kafayla bir girdi arkadaş yerde. Çocuk üstüne atladı. Ben cocugun üstüne uctum direk. kafasını cevirdim yumrukları yüzüne doğru tak tuk indirmeye başladım. O sırada saçım uzun oldugu icin biri arkadan sacımı bir tuttu kasıklarıma tekme mi dersiniz yüzüme gelen yumrukların zaten haddi hesabı yok. ben de gibilmiş durumdayım. sonra bizim arkadaşlar koştu arkadan geldiler beni korudular diğerleri o kafa atan cocuga yerde tekmeler attılar. neyse biz galip geldik cocuklar gitti.(arkadaşlar da süt ben dalıcaklarını bile tahmin etmiyordum. ummadık taş baş yararmış) sonra biz soyunma odasına doğru gitti k cocuklar önümüze cıktı benim kafayı aldı duvara çat çut vurdu benim beyin o zaman felç geçirmiş gibiydi ben yerde arkadaşları izliyordum. baktım koridorda kavga ediyolar her birimizi tek tek indirdiler gittiler. bitti mi bitmedi biz baygın halde ayakkabı kıyafet aldık cıktık. bitti mi bitmedi. biz baygın halde dışarı cıktık. adam gibi gelin konuşalım barışalım dediler. ben tamam dedim. demez olaydım. ceneme gelen yumrukla arkaya sendeledim direk. ama o sinirle kalkıp cocuga tekmeyi gömdüm karnına o düşünce 2si kaçtı diğerlerini de arkadaşlar halletti. bu da böyle bir anımdır beyler. sinirlenince acıyı cok hissetmiyorsunuz. ama sabah kalkınca arkaünüze kazık girmiş gibi bi hal alıyosunuz.
