güldüm bin

@113 eyvallah panpam. ama bu hastalığı seviyorum. her ne olursa olsun her ne yaşarsam yaşayayım elimdekilerin kıymetini anladım. farkına vardım herşeyin.
sizden de isteğim o lütfen anneniz babanız dedeniz nineniz sağ ise gidin sebepsizce öpün. sarılın kokusunu içine çekin
neden mi
çünkü yarın sabah uyandığınızda yanınızda olmayabilirler.
allah herkesin sevdiğine uzun ömür versin. zamansız ölüm vermesin inşallah.

beyler zamanla sigarayı çok tükettiğim için (günde yaklaşık 2 paket)
ve bayağıca dert tasadan ötürü
sürekli kan falan kusmaya başladım bir süre
ayıptır söylemesi balgam atıyordum kanlı
pek giblemedim ilk başlarda
sonra arkadaşlarla bigün otururken yine kustum.
yanımdaki elemanlar fark etti ne yaptıysam ikna edemedim doktora zütürdüler
1-2 saat falan beni ordan oraya ordan oraya sürükledi doktor
bir türlü bişey söylemiyordu amk çıldıracaktım
sonunda söyledi koah hastalığı başlangıcı varmış
bilmeyenler için koah hastalığı akciğer kanseri gibi birşey panpalar
doktor gerekli tedaviye hemen başlamamızı söyledi
eğer başlamazsak sonun hiç iyi olmaz dedi
çünkü çok hızlı ilerleyen bi hastalıkmış beyler
annem olmasaydı o hastaneden bi saniye durmazdım
ama annemin son vedalaşırken söylediği o söz beyler beni hayata o bağladı
"sakın baban gibi birşey demeden gitme oğlum"
neyse beyler
hastalık hala şu an da vücudumda
2 yıldır. doktorlar iyi durumda olduğumu söylyor
bu meret beni çok sevmiş *
yüzde 80 oranında azalma var ama hala bitmedi.
annem için savaşıyorum beyler
hala savaşıyorum

son.

içime attım beyler.
sadece tek başıma ağladım
çok teklif etti evdeki bebeler
bro alalım içelim dertleşelim
bak iyi değilsin
atma içine dediler
ama onlarla paylaşırsam azarlırdı acım beyler
ben azalsın istemiyordum
çünkü azalınca başka bi yanımdan vuruyordu kader yumruğunu
yaşım 20 ye yeni dayanmıştı belki
ama yaşadıklarım
herneyse dostlarım herneyse

https://www.youtube.com/watch?v=o26Q2X19WDM

beyler arada bi ses verin bi tepki verin amk

eyvallah
bütün acılarım, bütün hayallerim, ceren temalı tüm yarınlarım sadece içten bir eyvallah a sığdı
çıkardım cüzdanı attım masaya parayı kalktım ve çıktım cafeden
çıktım gözyaşlarım döküle döküle
hayallerimi eze eze
yarınlarımı sile sile
çıktım
bitmişti beyler.
bitti ve ceren bir daha başlamadı
o gün çıktı hayatımdan
o günden sonra görmedim hiç yüzünü
arada haberi gelir evdeki elemanlardan
lafı geçer
gülümserim sadece

evimizde ilk gecemizi geçirdik panpalar
öğrenci evi gibisi yok amk
hele bide kafa elemanlar olursa tadından yenmez
neyse ertesi gün oldu cerene mesaj attım gelicek misin diye
bu arada bilerek uğramadım izmitteyken cerene ailesi falan şüphelenmesin birde annemi bırakıp hemen çıktım zaten
neyse ceren mesaj atmadı
aradım görmemişim falan dedi
ama ben anlamıştım birşey vardı
ama ne?
neyse hiç sesimi çıkarmdım
ertesi gün oldu sabah 10 falan
ceren- alo prado
prado- efendim
ceren- ben geleyim diyorum bi konuşmamız gerekiyo
prado- gel tabi
ceren- tamam 11 arabasına binicem
prado- tamam bekliyorum

beyler cerenin arabadan haberi yoktu süpriz yapıcaktım ona
çok heyecanlıydım
ulan yaklaşık 3 aydır falan görmüyodum
vay amk çok özlemiştim lan
neyse beyler ceren geldi
arabayı falan gördü sevindi gibi yaptı ama belliydi başka birşeye kafası takılıydı
neyse oturduk bi cafeye

ceren- prado benim sana bişey söylemem gerekiyo
prado- ne oldu bebeğim söyle
ceren- ya şey ben yaa.. (lafını bölüyorum burda tam) (lafını bölüp öpüyorum çok özlemiştim böyle arada mallıkalrım vardır beyler * )
prado- şimdi devam et * (bu arada ben öpünce karşılık vermedi beyler sadece geri çekilmemi bekledi)
ceren- prado çok özür dilerim
prado- neden özür diliyosun bebeğim ya
ceren- ben artık yapamıyorum yani olmuyor
prado- neyi yapamıyosun ya ne olmuyor (bu sırada kan akışım hızlanıyor beynime birden fazla bıçak batmaya başlıyor)
ceren- bitirmemiz lazım, ben başka birisiyle konuşuyorum
prado- ne? nediyosun sen ya? kim ne konuşuyosun ceren ne dedğinin farkında mısın lan
ceren- özür dilerim gerçekten ama artık bişey hissetmiyorum sana karşı
prado-... (yıkıldım beyler. tek kelimeyle yıkıldım)

neyse beyler devam
cerenle iyi gidiyorduk demiştim
aldım arabayı
çıktık yolla annemle
çok iyi şoförlüğüm yoktur ama
çıktık bir kere yola
dinlene dinlene 15 saatlik yolu 20 saatte bitirdik
vardık izmite
bıraktım annemi
babam vefat ettikten sonra tek dayanağım kalmıştı
oda annem ve ablam
ablam evlendi gitti artık
anacığımla da vedalaşmamız biraz zor oldu
neyse ağlaştık ettik
tam arabaya bindim
annem geldi
oğlum sakın babana çekme tamam mı
her hafta sonu gel
sakın habersiz gideyim falan deme emi oğlum
annem o son cümleyi kurdu ya
beyler hayatımda öyle ağlamamıştım
babamın cenazesinde bile
zaten o arabaya her binişimde babam kokuyordu sanki
yok böyle birşey anlatamam
ağlamam geçsin diye bekledim gazladım
ama ağladıkça ağlıyordum amk
bi ara sokağa çektim
en az bir saat ağlamışımdır
çok kötü olmuştum
neyse toparladım biraz
gazladım istanbula
elemanlar falan evi tutmuşlar eşya falan diziliyo
gittim yardım ettim
arabanın olması çok iyi oldu bi nevi
bende 2. elciden bi yatak dolap vs bişeyler aldım

beyler özet mi geçiyim yoksa bu seneyide mi uzun uzun anlatıyım
son sene bu arada
özet geç diye sıkıştıranlar var
bi iki arkadaşta uzun uzun yaz diyo amk
nabıyım?

neyse beyler cerenle aramız her geçen gün iyiye gidiyordu
finaller falan da bitince ayrılık vakti gelmişti
ceren memleketi olan kocaeline bende memlekete anamgilin yolunu tutacaktım
buraları kısa kesicem biraz
yazın düğün falan oldu annem memleketteki evi satmaya kıyamadı izmite anaannemin yanına taşınıırım dedi
hem bana yakın hemde anaannemin yanında olmuş ıolurum dedi
bende arabayı alayım dedim
h.sonları falan izmite gitmek için falan
annem olur dedi
yaz bitti dönüş için biletlerimi aldım artık son 2-3 gündü memlekette
odadaki elemanlar aradı
bro ev varmış bitane 4.yü arıyoz gelir misin dedi
çok cazip geldi amk kabul ettim eve çıktık

neyse beyler gittik ertesi gün normal insan gibi bi cafeye
oturduk konuştuk ceren bayağı ağladı
konuştuk falan
inandı sonunda bana ama
artık olmayacağını biliyordu eskisi gibi olmazdı
bunu ikimizde çok iyi biliyorduk ama yinede deneyelim dedik
ne kaybederdik ki
eskisi gibi olacaktık
söz vermiştik

neyse beyler o akşam saat bayaa geç olmuştu
e telefondan konuşulacak mevzuu da değil
elemana söyledim senın manitaya söyle konuşsun cerenle dedim
neyse 10 dk ya kızdan haber gelmiş
bende cerene mesaj attım yarın kahvaltıdan sonra adam akıllı bi yere gidelim konuşalım dedim
olur dedi

ve kafayı yastığa koydum o gece
babam aklıma geldi
ona yakışır bi evlat olabilmiş miydim acaba
işte o soruyu sorunca kendime ulan dedim
işte daha çok acıdı içim

neyse beyler geçtik yurda kafalar hafiften yerine geliyo
sevgilisiyle giden eleman tekrar odaya gelmişti
eleman- prado bro gelsene az bi konuşalım senle
prado- hayırdır inşallah
eleman- gel gel

gittim beyler
bunun manita gitmiş cerenle konuşmuş falan zaten arkadaşlardı aq
cerende bayağı kötüymüş kız demiş ki prado he desin bunları bi daha konuşturalım ikiside çok kötü durumda
böyle olmaz falan vs
beyler ceren bana inanmamıştı
yani bi daha olmaz asla falan diyordum
ama seviyordum aq
aldım gururumu ayaklar altına
olur dedim
gelsin yeter ki cerenim
olm çok kötü bişey bu sevmek valla bak insanı maymun yapar aq

ben tam çıkarken bi hıçkırık sesi geldi ve ağlamaya başladı beyler
sevdiğim, aşık olduğum insan ağlıyordu amk.
ulan onun saçının teline zarar getiren birisini öldürebilirdim bile
ama karşımda ağlıyordu sesimi çıkaramıyordum
devam ettim beyler madem artık geri dönüşü yoktu
geri dönüp teselli vermenin bi manası yok
bende devam ettim
belki iyi yaptım belki de kötü ama durmadım
gidip sarılamadım ona
nefes alsın istemedim son bir kez omzumda
çok kötü oldum beyler
çok acı çektim
bu dıbına koydugumun hayatında
ulan dedim ki yok artık bu kadar da olmaz.
ama hep o kadar oldu amk hatta daha fazlası.
anladım ki şükretmek lazım
neyse beyler
gittim elemanların yanına artık nasıl iyi olmuşsa kafam ağladım o kadar kişinin arasında
kafam iyi bi yandan ağlıyorum bi yandan anlatıyorum
o sıra elemanlardan birinin manitası geldi bizim mekana
bize doğru yürüyodu
sonra benim ağladığımı görünce durdu elemanı çağırdı yanına
sırf ben daha fazla rezil olmayayım diye
o bile acıdı bana
ulan oysaki allahtan tek duam kimseye muhtaç olmamaktı kimsenin eline ayağına düşmemekti
ama düşmüştük işte beyler
allah düşürmesin

görevli abiyle konuştuktan sonra çıktım tekrar odaya beyler. boşluğa düşmüştüm resmen. içim acıyordu lan. haksız yere üstüme bi iftira atılmıştı ve sevdiğim kız buna inanmış terketmişti beni. çok zoruma gitmişti lan
o akşam tekrar ahmet abi aradı halimi hatrımı sordu
sonra sana istanbul barosunun bi burs şeysi mi ne varmış ondan vericeklermiş bana
beyler 400 tl dedi ben tabi ki bu işte bi binlik oldugunu anladım sonradan araştırınca burs 200 tl imiş amk
bide sadece hukuk okuyanlara verilyomuş
torpilin kralı aq.
ilk defa torplim vardı ne yalan söyliyim saçma bi şekilde mutlu olmuştum amk
neyse beyler ahmet abi artık kesinlikle bi yerde işe girmiceksin düzenli olarak yanıma geliceksin vs şeyler söyledi eyvallah çektim
beyler herşeyi gibtiretmiştim aklımda sadece ceren mevzuusu vardı
ne olacaktı nasıl düzeltebilirdim
ama neyi düzeltecektim ki
suçum neydi amk
odadaki eleman sağolsun otu çözmüş getirmiş beyler
çıktık yurttan ateşledik malı
benim kafa iyi oldu tabi ilk deneyim amk
telefonu elime alıp her dakika cerene mesaj çekiyorum amk görmeniz lazım
bi mesaj bitmeden diğer mesaja geçiyorum aq
neyse baktım mesajlara cevap yok
e arim bari dedim
aradım açmadı aradım açmadı
en sonunda bi da mesaj yazdım
prado- ceren bahçedeyim. son bir kere gel beni dinle lütfen bunu hakediyorum
ceren- haketmiyorsun ama tamam bekle geliyorum

neyse beyler ben elemanlardan ayrıldım yurda geçtim koşa koşa. kapıdan içeri girerken cerende tam binadan çıkıyordu
ceren- hızlı ol neyi anlatacaksan anlat hadi
prado- ceren bak uzun zamandır çıkıyoruz tanıyosun dimi beni
ceren- evet tanıyorum yani tanıdım!
prado- sence bunu yapacak birisimiydim ? nasıl yakıştırabildin bunu bana
ceren- değildin yakıştırmadım zaten o yüzden üzülüyorum ya
prado- bana bir kere olsun inan be. yemin ederim yapmadım. ulan annemin üzerine yemin ederim, ölmüş babamın üstüne yemin ederim yapmadım be (beyler bu yemini ederken bağırarak etmişim amk) beyler son cümleyi söylerken yüzümden 1-2 damla yaş aktı gitti yalan yok
ceren-...
prado- eyvallah. neyse seni inandırabilmek için elimden geleni yaptım. eğer benim lafıma değil 1-2 binin 1-2 kaşarın lafına inanıyosan eyvallah ceren. bi gün anlayacaksın öyle bişey yapmadığımı ama ben burda olmucam.


diyip cevap vermesine fırsat vermeden çıktım beyler yurttan

avaştan başlıyorum gece uzun malum.

2012 mayıs falan panpa

aklınıza takılan bişey varsa sorun cevaplıyayım

şimdilik bu kadar yeter beyler devamı gece
konuşup muhabbet edecek olan varsa buralardayım

o kadar kötü olmuştum ki anlatamam.
odaya çıktım odadan bi eleman vardı otçuydu. ben de ağzıma hiç vurmadım o güne kadar uyuşturucu madde.
anlattım olayları.
akşama bana bişey çöz cidden bu kafayla çok yaşamam ben dedim
olur aga dedi hallederiz gibisinden
diğer elemanlar saçmalama olm o çare değil dese de ben kafaya koymuştum içecektim
neyse beyler bu arada güvenlikçi abi falan duymuş olanları geldi
yanıma oğlum nedir bu olanlar bi de senden dinleyelim falan dedi bende anlattım inandı mı inanmadı mı bilinmez ama
acıyordu beyler bana.
doğru ya amk acınacak haldeydim

evet beyler. aşık olduğum, sevdiğim benim herşeyim olan ceren.
beni bi yurt kapısında öylece bin gibi bırakmıştı.
şimdi ben ne yapsaydım.
ayrıca yurtta da yediğim sapık damgasından dolayı da herkesin bana attığı o pis iğrennçsin bakışlarıda artı bonustu
muhabbetim olan ülkücüler bile selam vermiyordu amk

beyler ertesi gün oldu ahmet abi hafta sonu nasıl olsa kal bende dedi ama cereni merak ettiğim için hemen atladım yurda gittim. yola 1.5 saat falan sürdü ve o 1.5 saatte resmen kafayı yedim olm ben napıcam diye.
neyse yol geçti bir şekilde ve yurda girdim. odaya çıktım direk elemanlar olm olanlar doğru mu falan demeye başladı.
oturup üşenmeden onlara olayı en ince ayrıntısına kadar anlattım
şimdi diyeceksiniz ki kızdan haber alamıyon aq işi gücü bitirip niye ilk onlara anlatıyosun
beyler ceren beni kesin dinlemeyecekti
ama elemanlara anlatırsam elbet bir şekilde haberi olacaktı.
neyse açtım telefonu ceren nerdesin diye mesaj attım
cevap yok iletildi ama cevap yok amk
neyse aradım açmadı. 2 . kez aradım ne var diye açtı telefonu
bahçeye iner misin konuşmamız gerekiyor dedim
tamam bekle dedi.
neyse beyler biliyordum tartışacaktık o yüzden bahçeden dışarı çıkardım cereni
prado- ceren bak ne duydun bilmiyorum ama olanlar duyduğun gibi değil yemin ederim
ceren- gerçekten konuşmak istemiyorum. şu an aklımda tek bir soru var senin gibi bi pislikle nasıl beraber olmuşum ben ya?
prado- bebeğim bak bilmeden yorum yapıyosun cidden kırıcı oluyorsun lütfen beni bi dinle gerçekten ben masumum
ceren- ya uzatma hadi lütfen sana artık ayıracak 1 saniyem bile yok. senin gibi bi şerefsize nasıl kandım bilmiyorum ya
diyip yurdun kapısından içeri gitti ve son hızla kendi bloğuna yönelip odasına çıktı.

neyse beyler ahmet abi aldı beni çıkardı falan o adama da nasıl teşekkür etsem az allah yolladı o elemanı gerçekten imana geldim bu olaydan sonra
adamı karakolun önünde resmen sırtıma alıp dolaştırasım geldi.
neyse teşekkür ettim falan adam da evine doğru yollandı. ahmet abi her ne kadar takun içinden kurtarmış olsa da
o ilk kurduğu cümleler aklımdan çıkmamıştı.
nasıl da kendini düşünüyordu. atla arabaya bana gidicez dedi.
yok dedim abi yurda geçerim ben
saat gece yarısı oldu bu saatten sonra olmaz zaten dedi.
bende o sırada şimşekler çaktı
ulan yurttaki elemanlar da bu olanlara şahit olmuştu
bu da demek oluyo ki yurda şimdiden 50 kere haber gitmişti amk
inşallah cerenin bu olanlardan haberi olmaz diye dua ede ede ahmet abinin evine doğru yollandık
amk telefonu çıkardım. kapalıydı açtım.
normalde cerenin 20 tane mesaj yollaması gerekioyrdum ama bi tane bile mesaj yok
ben atıcaktım. o sırada neyse hemen telefonu kapatayım ahmet abimde kaldım şarjımda bitmişti derim yarın diye kapattım telefonu amk

neyse o sırada girdik karakola falan yüzleştirdiler falan bende ahmet abinin numarasını verdim telefondan hemen aradılar çağırdılar falan. ahmet abi karşıda oturduğu için buraya gelmesi zaman alıyordu.
beni indirdiler nezarethaneye amk.
beyaz gömle siyah kumaş pantolon. gömlekte kan lekeleri var.
gören cinayetten girdim sanıcak aq.
yan bölmeden bir iki tro var. benim yanımda da bi eleman adam yaralamadan almışlar benim gibi.
çocukta hapçı heralde tipi öyle bişeydi.
neyse beyler ahmet abi geldi.
beni azarlıyo amk lan salak mısın olum sen ne işlere karıştın.
niye bana çalıştığını söylemiyosun senin akrabaların var. niye çalışıyorsun kimden izin aldım falan filan
hadi çalışıyorsun niye millettin karısına kızına yavşıyorsun ben tanıyorum o kadını nasıl bakıcam şimdi yüzüne falan filan
hiç düşünmediğim şeyler duyuyordum beyler her defasında biraz daha batıyordum
güvendiğim her insan hep kendi çıkarları uğruna biraz daha yaralıyordu beni.
hiç cevap veremedim
abi sadece ben kimsenin karısına kızına yavşamadım dedim.
eğer bi daha yüzüne bakamayacaksan gibtir git ahmet abi görmedi seni kimse dedim. beyler
ordan kurtulabilmemin tek umudu olan ahmet abiyi de başımdan gibtir etmiştim.
ama şimdi sorsanız tekrar o duruma düşsen aynı sahne tekrar yaşansa tekrar gibtir git derdim
adam akıllı konuş sen prado olduğun için burda değilim dayımın oğlusun diye burdayım görevimi yapıp gibtir olup giderim
o ki haklıysan dedi.
ben kimseye yavşamadım. iftira attılar gerçekten bana inanmıyorsan bi dakika bile durma ahmet abi dedim.
tamam sus şimdi benim söylediklerimi söyleyeceksin falan dedi.
beyler bu arada şimdi allahın adaleti olduğunu anlayacağımız yere geldik
bu hande nin yan masasında ki aile nin babası karakola gelmiş.
ve benim tahrik edildğimi aslında o kadına hiç bir şekilde yakınlaşmadığımı, aslında kadının bana hep ters düştüğünü anlatmış.
duyduklarıma göre böyle böyle sonrada o kadar kişinin arasında gencecik .çocuğa iftira attı demiş.
biz ahmet abiyle çıkarken adam da bir yandan polis memuruyla konuşuyordu.
beni gördü. çok özür dilerim genç aslında ordayken anlatmam gerekirdi ama anlatamadım. cesaretimi toplayamadım.
ama vicdanım rahat bırakamdı beni özür dilerim genç falan dedi.
bende noluyo aq falan demeye kalmadan
polis memuru avukat bey bi konuşun isterseniz bu beyfendiyle dedi.
ahmet abi aldı falan konuştular ettiler.
adamı beni ve celali başkomserin odasına soktu.
ahmet abi de savcı falan aratmış araya adam sokmuş başkomseri ayartmış bunları tabi ki sonradan öğreniyorum
ben geldiğimde beni köpek yerine koyan başkomser şimdi karşımda celali azarlıyordu.
ulan şerefsiz şimdi bu çocuk senden şikayetçi olsa falan tarzı cümleler kuruyordu.