allah herkesin yardımcısı olsun beyler

Bundan yaklaşık 3 ay önce bi kız arkadaşım vardı çok seviyorduk birbirimizi yada ben öyle sanıyordum hergün buluşuyorduk el ele heryeri gezdik ama ne yüzüme karşı nede telefonda konuşmalarımızda ne bir aşkım ne bi sevgilim demiyordu çok içine kapanıktı ama ben öylede sevmiştim sonradan dayanamadım ve sordum niye demediğini öyle bi tartışma geçti ve bana en yakın arkadaşımı sevdiğini söyledi ben dayanamadım bi anda olduğum yere çöktüm çalıştığım yere çok yakın oturuyordu birgün eve gitmek için minibüs beklerken onları birlikte gördüm yüzüme karşı pişkin pişkin gülüyorlar yüzüme baka baka birşey diyemedim koyuyor be insana kardeşim dediği insan senin sevdiğinle el ele birlikte gezerken dayanamıyorsun işte hiçbir şekilde alkol kullanan biri değildim ama son zamanlarda o kadar çok içiyorum ki kafamı anca öyle toplarlıyorum kendime gelemiyorum belki ilerde unutulacak şeyler ama insanın dertleşecek biri olmadığı için hep içine atmak zorunda kalıyor bu yüzden unutması daha zor oluyor

Merhaba arkadaşlar ben 19 yaşındayım istanbul dudullu civarında oturuyorum ve açık lisede okuyorum bir yandan annemle babam ayrı olduğu için çalışmak zorundayım annem benim okumam için çok uğraşıyor ama ben istemiyorum hiç bir şekilde aklıma derslerle alakalı birşey gelmiyor derslerde eskiden yaşanmış annemle babamın kavgaları bağrışmaları falan geliyor hiç bir şekilde odaklanamıyorum annemle bu konuları konuşmak istiyorum ama onuda üzmek istemiyorum hayatım allah'a şükür kötü değil ama illaki sıkıntılar çektim 8 senedir babamı görmedim ama insan unutamıyor işte illa ki aklına geliyor geceleri ve sessizce ağlıyorum anneme söylemek istiyorum ama dediğim gibi onuda üzmek istemiyorum dertlerimi hep içime atıyorum annemle hiç bir şeyi paylaşamıyorum benim böyle konularda çok hassasım konuşmaya başlayınca normal anlatamıyorum ağlaya ağlaya bağıra bağıra anlatasım geliyor ama yapamıyorum intihar etmek istiyorum ondan sonra çok bencil bi haraket olucağı için yapmıyorum benden sonra annem çok üzülücek ablam çok üzülücek babamın haberi bile olmayacak en kötüsüde bu o yüzden ne yapmalıyım gerçekten bilmiyorum dertleşeceğim hiç kimsem yok ve bundan artık bıktım arkadaşlarıma anlatmak istiyorum her seferinde işi şakaya vuruyorlar o yüzden içine kapanık biri olmaya başladım bunu benden başka yaşayanlar varsa nasıl atlatıklarını öğrenmek istiyorum ya bi yardımcı olun :(