bugün bu an yaşadım ulan bunu 2 yıldır sevdim sevdim seeeeeevdim bana ait değildi bana uygunda değildi çok güzeldi olum nasıl uygun olucak lan bana çokta iyi davranıyodu dedim melek felan heralde sevmeye devam et bırakma dedim sonra 5-6 gün önce konusurken bi anda bana bulusalım demeye basladı muabbet ilerledi bana açık açık işte dene şansını bulusalım nolcaksa olsun felan gibisinden bahsetmeye basladı afalladım ama nası mutluyum abi ölücem mutluluktan tamam dedim haftasonu bulusalım dedim haftasonu bahaneydi bizimkilerin durumu sıkıntılı harclık almaya zütüm yemiyor benimde utanıyorum verdiği harclıkları hiç harcamadım bende babamın 2-3 arkadastan borc aldım dedim iyi biseyler yapalımda kötü gözükmiyim aklında kötü bi iz bırakmıyım çünkü ilk kez görüsücektik ne olduysa bugün oldu beyler bugün kuskulandıgım bi çocuk vardı bunla arasında bisi var diye onla check in yapmıs kafede okulda geldim giyindim gibtir olup gittim kafeye yukardalar bas basa sonra indim yürüdüm 7 aydır ettiğim yemini bozdum bunun için biriktirdiğim paranın bi kısmıyla içki aldım bişeyler içtim sonrada kalanını dilencinin birine verdim tam ayağa kalktım ceketimi aldım karsıdaki dükkandan çıktı gözlerimi 1-2 saniye bakıstı sonrada kosarak ara sokağa girip eve gittim simdide bişeyler konustuk felan bitirdik beyler bana dediki yanlıs kisiyi sevdin yanlıs yere koydun beni dedi ben aslında onu hedef gibi bi yere koymamıstım ben kendimi hedef gibi bi yere koymustum onada ya beni kurtar yada bırak git demistim keske ikisinden birini seçseydi beyler keşke dıbına koyim iki durumada hazırlıklıydım fakat gitti o silahı baskasına verdi beni vurdurttu bittim beyler çok zor toparlanırım artık bilmiyorum iyi geceler dıbına koyim iki keklik dinleyin ama halil sezaiden değil

Beraber yaşayamadığınız insana hiç beraber ölmeyi teklif ettinizmi ? ben ettim malasef bunuda kabul etmedi . tek yaşamak yada tek ölmek hangisi daha hoş olur bilmiyorum. Aslında balkondan bakıyormuş gibi yapıp düşebilirim kimse intihar olduğunu anlamaz bile çok fazla sarkmıştım ve başım dönüyordu, olamazmı? Böylece arkamdan korktu kaçtı diyemezler değil mi ? hep insanlara göre yaşamak zorunda kalmadık mı ? sevinçlerimiz, hayallerimiz , giydiklerimiz, yediklerimiz, içtiklerimiz .. insanlar istemez diye aşklarımızdan vazgeçmedik mi ? korktuğumuz tabular.. nekadar aptalım!! Arkamdan ne derlerse desin sanki duyacakmışım gibi… ölmek yada ölüm değil korkum, insanların dayatmaları ve lanet olası çeneleri . Neden karışırlarki bana? Bu hayat kimin, benimmi sizinmi ? peki ya sen hayatımın aşkı tek yönlü bir kara trenin iki dudağı arasındaki en güzel şey, bir kez olsun o dudaklarından öpemiyeceğim güzel ve imkansız kız. Sende arkamdan korktu ve kaçtı dermisin..

aleyküm selam. duyguların anasını gibeyim hissettiğim ve hissettirdiğiniz tüm duygular bu saçmalıklar
bana kendimi kötü hissettiren tüm aşık oldugum aşık oldugumu sandıgım aşık olmak istediğim sevdiğim veya nefret ettiğim herkesin kafasını gibeyim
bi insan sevebilir ve tüm bu dünya bi sevgiden ortaya çıkmıştır nefrette bir sevgidir ve kahrolsun ki çoğu insan birbirinden nefret edip onu öldürmek ister
kimiside ölene kadar sever
kimisi severken ölür..
sadece ufak bi hoşlantı bile insanı çoğu zaman çaresiz bırakabilir bi arının çiçeklere alerjisi olduğunu düşünün yada ne bileyim balıkların suya girmekten nefret
ettiğini felan yani olum anlıycağınız kimse sevmeden duramaz duranda zaten kendini toplumdan soyutlamıştır
sorunumuz soyutlaşmış insanlar
ben bir soyut insanım (yukardaki tanıma göre)
kendimi toplumdan bi kaç sene önce cıkardım çünkü gülüşlerin sahte insanların yüzsüz ve sohbetlerin tatsız olduğu ortamlar sıklaştı çevremde
eve kapanıp deliler gibi oyun oynadım kendimi bunlarla mutlu ettim bunlarla üzdüm, hırpaladım,zamanımı öldürdüm ve emin olun bunları yaparken tek bi saniyem bile
boşuna gitmedi çünkü sürekli düşünmek zorunda oluyorsunuz bi oyun için bile kafanız başınız ağrıyabiliyor ve ileri dereceye giderseniz hasta bile olabiliyorsunuz
sevdiğim çoğu insan yanımdan teker teker ayrıldı, konuşmasını sevdiğim, mimiklerine güldüğüm, tarzına sıçtığım, düşüncelerini takdir ettiğim, bacaklarına baktığım
çoğu insan.. hepsi belli başlı saçma sebeplerden yanımdan ayrıldılar yada bana kendimi yalnız hissettirdiler. ben hala daha hayatıma insanlardan soyut bi şekilde
devam ederken kafamı bu ekrandan kaldırıp geriye doğru yaslandığımda yada bi kaç adım çırpıda yatağa atlayıp yüz üstü bi nefes alıp tüm yaşananları yaşadıklarımı
düşünürken kimsenin değerli olmadığı kanısına vardım
uzun zamandır konustuğum ama hiç yüz yüze konusmaya cesaret edemediğim yada farklı nedenlerden dolayı hiç görüşemediğim bir kıza açılmak zorunda kaldım
evet zorunda kaldım çünkü bi kaç senedir arkadas olarak gördüğüm insana karsı içimde birden sevgi seli oluştu ve bunun önüne geçemedim bu gayet normal ki
hepimiz yaşıyoruz bunun dışında kaldı ki onla konuşurken ( telefonda mesajlasırken ) bu halimi ne kadar belli etsemde sürekli olaydan farksız şeyleri ele alıyordu
ve dayanamadım.. ona onu sevdiğimi bu gibik duyguyu yaşamaktan nefret ettiğimi fakat elimde olmadığı için böyle bişeyin ortaya çıktığını söyledim
diyeceklerini biliyordum insan hiç bilmek istemediği birşeyi bilmek zorunda kalır mı ? kalıyordum amaçsızca hala sanki belki o da seviyordur yada sever yada şans
tanır vs vs vs gibisinden zırvaları aklımdan geçirerek motive oluyordum o bikaç dakika içinde fakat ne yazık ki bu hiçbişeyi değiştirmedi
bildiğim doğru beni yine zıpkınla göğsümden vurur gibi delip geçti ve bana onemli değil ama bundan sonra konusmasak daha iyi sanırım demişti..
neden bunu demişti ? yada neden sevdiğimi söylemiştim tüm yaşanıcakları bildiğime rağmen ? ikiside birbiriyle zincirlenmiş sorular
olurda eğer birini seviyorsanız veya sevmek zorundaysanız eğer onunda sizi sevdiğini biliyorsanız gerçekten onu sakın ama sakın bırakmayın
bunun doğru olduğuna emin olmalısınız. bi şarkının nakaratını biliyor gibi yada okulunuza girdiğinizde sınıfınızın yerini bildiğiniz gibi
onun sizi sevdiğinden emin olmalısınız.. yüzsüz insanlar o kadar çok ki maskelerini ayırt etmek gerçekten zor insan kafasına sıkıp ölmek istiyor şu dünyadan ki sonra
yine o saçma zırvalık umut veriyor neydi o hani o söz vardır ya işte BELKi..
Belki birgün sizde yaşadığınız toplumun farkına varıp tüm olanları ince eleyip sık dokursunuz ve bi sonuç cıkarırsınız eğer bunu yapmakta güçlük çekiyorsanız
gibtir edin çünkü birileri elbet sizin yerinize düşünür yada dandik saçma sapan hayatınıza öküz gibi devam edersiniz ve hayat yanınızdan tren gibi geçip gider
birine sevdiğinizi söylemden önce onun hakkında bildiklerinizi öğrendiklerinizi ve en onemlisi onu tanıdığınıza emin olmalısınız yaşadığımız bu dünya
insanların kendilerini diğer kişilerden ayırmak için uğraşıp kakıştığı bir zırvalık ve bizler malesef bu zırvalıkta kendimizi soyutlamaktan başka bi çare bulamıyoruz
herkesin bi hayali var en basitinden en zoruna kadar hayale farklı bişi diyemessin dıbına koyim onun ismi hayaldir en uçuk kaçığıda en olağanıda hayaldir.
mutlu olmakta hayaldir üzülmek bile hayaldir. siz birini sevip ondan karşılık bekliyorsanız mutlu olmak istiyorsunuzdur hayaliniz budur ve sizin hayalinizin
gerçekleşmesi birinin elinde olması çok taktan bi durumdur. hayallerinizi başkalarına kaptırmadan önce güvenmeyi öğrenmelisiniz ki işin en zor kısmıda budur
sana güveniyorum kelimesi benim için ay aşkim sini siviyirim kelimesinden daha olgun ve dolgun gelmekte. elle tutulur bişi yok sonuçta ortada duygulardan bahsediyoruz
bi kaç gün önce evden şu gibik ekrandan zorla kaldırılarak ekmek almaya gönderildim ve o 1-2 dakikalık yolda şunları düşündüm oyunlar bildiğimiz şu oyunlar insanlar
toplanıp zamanlarını akıllarını o oyunlara ayırıyor ve 10 kişi 20 kişi 30 kişi hepsi tek bi amaç doğrultusunda .. KAZANMAK.. peki nasıl mı kazanabilirsiniz
sizden hariç o oyunda bulunan diğer insanlarda sizi düşünüp size güvenip sizle yardımlaşırsa kazanırsınız hata yaparak hata yapmamayı öğrenir küfrederek kaybedip
kaybetmemk için uğraşırsınız. hayatta buna benzemiyor mu ? insanlar sürekli daha fazla kağıt parçası için çabalıyor ve sürekli düşünmek zorundalar bunca şeyler varken
hiçbişey yokmuş gibi yaşamak sadece kendini saçmalıkla özdeşleştirmektir.

Yine sessizliğe büründüm. Boş boş duruyorum işte düşünüyorum herkesin gecesi bir farklıdır şimdi diye.
Bazıları ailesiyle bazıları sevdiğiyle birlikte. Belki çoluk çocuklu belkide değil.
Mutlu olanlar, olamayanlar. Çok fark var insanların geçirdiği aynı zaman dilimlerinde.
Kimisi ağlayıp mahvolurken kimisi kahkahalar atıp eğlenir. Herkes kendi derdine kapılmıştır.
Aynı şu an benim olduğum gibi belkide. Anlamıyorum bazen neden böyleyim diye soruyorum kendime.
Kendim bile bir anlam veremiyorum. Belkide son zamanlarda yaşadıklarımdır diyorum ama sanki
tek sebebide bunlar değilmiş gibi. içimde bir şey birikmiş ve artık dışarı çıkmak istiyor.
Ben onun daha ne olduğunu bile anlayabilmiş değilim. Güne mutlu kalksam bile sonunda bir yerde
bu hale geliyorum. Karanlık ve üzücü müzikler dinliyorum. Aklım sürekli o içimdeki histe.
Ağlamak istiyorum. içimdeki bu anlayamadığım his artık istediğini alıp gidene kadar durmak istemiyorum.
Her günün sonunda bu hale varmaktan sıkıldım. Bitirmeyide aklımdan geçirdim belki ama jiletin tenime
verdiği soğuktan sonra pekte cesaret bulamıyor insan. Geride bırakacaklarım beni engelliyor tabi.
Mantıksız bir hayat yaşıyoruz. Kim bilir şu anda bambaşka bir gezegende neler oluyordur. Olan biten bunca
şeyin farkına varmak yerine birbirimizi yiyoruz. Acınası varlıklarız ve bunun farkına varamıyoruz bile.
Güç şu saate kadar herzaman aptalın elinde olmuş. Bir akıllınında elinde güç tutmasına izin vermemişler belliki.
Sorgusuz suhalsiz yıllar boyu böylece yaşamak çok mantıksız. giberim alacağım maaşıda seveceğim işide.
Ben böyle mantıksız ve ufak şeyleri hedef alarak yaşamak istemiyorum. Bunlardan çok daha büyük problemler var
ama kimsenin gibinde değil. gibine takan varsada sessiz, tıpkı benim gibi. Depresyondayım desem pek denilemez.
Belirtilerin neredeyse hiçbiri bende yok. Anlamsız bir düzenin içindeki ufak bir parça olmak canımı sıkıyor.
O kadar gerizekalı olanlar varki bunlara akılları bile yetmiyor. Onu bunu ezip bir basamak daha üste çıkmak isterler anca.
O basamağın sebebini sorgulamazlar hiç. Akıllarını gibtiklerimin kevaşeleri. Onlara olan nefretim en büyük nefrettir.
Cidden bıktım artık böyle yaşamaktan. içimdeki anlamsızlık nedir bilmiyorum. Belkide buraya yazdığım her şeyin bir karışımıdır.
Umutsuzluğa kapılmış gibiyim sanırım. Hep bambaşka bir dünayda yaşamanın hayalini kurdum. Hala kuruyorum. Acısız sadece mutluluklarla
dolu bir dünya olamayacağını bende biliyorum ama bu kadar taktan bir şeyin içinde olmak çok boş ve anlamsız. Birbirimize yaptığımız
şeyleri kaldıramıyorum. Sadece 16 yıl geçmesine rağmen böyle bir düşünceye sahipsem ileride ne olacak bilmiyorum. Belkide o kadar
nefret dolu biri olurumki intihar etmeye cesaret bulabilirim. Çok mantıksız. Kaç kere yazdım bilmiyorum ama mantıksız.
Geleceğim gibimde değil. Öncelikle bu düzeni değiştirmeliyiz. Aksi taktirde geleceğime odaklansamda istediğime sahip olamayacağım zaten.
Gerçi istediğim bir şey yokki sahip olayım. Bu şekilde doğdum ve bu şekilde ölmek istemiyorum. Bu kadar anlamsız ufacık bir parça olmak istemiyorum.
Yaşamak istemiyorum. Böyle bir yerde yaşamak istemiyorum. Dediğim gibi kim bilir ben gecemi böyle geçirirken başkaları nasıl geçiriyor.
Bazıları çok mutlu bazıları kahrolmuş. Tıpkı benim gibi düşünen birini bulmak isterdim. Bu sistemin ne kadar boş ve mantıksız olduğunu
görebilen bir insan. Onunla oturup uzun uzun konuşmak isterdim. Olaylara bir çok pencereden bakabilecek bir insan.
Ama bununda olmayacağını biliyorum sanırım. içimde bir umut yok. Beni eğlendirebilecek şeyler yapıp zaman harcayarak kafa dağıtıyorum
bende. Sonuçta karşı gelmek istediğim bu sisteme uygun yaşıyorum. Bir kafese kapatılmış gibiyim. Sıkıldım artık anasını gibtiğimin
hayatından. Yeter bu kadar çektiğim daha neye katlanayım ben. Beni bu hale sokabilecek olan herkesin ebesini gibeyim. Umarım
hayatınızın herhangi bir bölümünde benim kapıldığım bu hisse kapılırsınız. Belkide o zaman beyninizi kullanabilip benim
düşüncelerimi anlayabilirsiniz.

abi ballı tereyağlı demesen hikaye ne kadar etkilenirdi acaba amk ilk defa - verdim

baba çıkarttı koydu 7.65liği vay amk

ya ahahuahduf ulan okumadan verdim şuku

söverken başından vurulmuşa dönmüyor kardeş dikkatli oku

ulan ya hahahahah