beyler ben geldim.

burada mıyız?

#246

gelen deniz'di. kapıda denizi gördüğümde yaşadığım şaşkınlık görülmeye değerdi beyler, tuhaf oldum bir an. o kadar bendi ki o aslında, kendi kendime kaldığım o 3 günde ekgibliğini duyduğum tek şey o'ydu. o an anladım ki, deniz'le olmasa bile duru'yla olmazdı. gerekirse ikisini de hayatımdan çıkartırdım ama deniz'e bu kadar aşıkken, deniz'i bu kadar seviyorken hala başka bir kadınla olmam ona haksızlık olurdu. ben kafamda bunları düşünürken deniz daha ben davet etmeden içeri girdi. montunu çıkartıp yatağın üstüne oturdu ve bana bağırmaya başladı.

-neredesin sen kaç gündür, telefonun kapalı arıyorum mesaj atıyorum mail atıyorum! korktum sana bir şey olduğu için.
-neden gittin?
-nereye gittim?
-neden terk ettin beni? neden izmire gelince haber vermedin? deniz neden şu an buradasın?
-çünkü seni hala seviyorum salak.

sonrası nasıl oldu, ilk hamleyi kim yaptı, kim kimin tenine ilk dokundu... uyandığımda deniz yanımdaydı, sanki hiçbir şey olmamış gibi, gitmemiş gibi...

beyler hepinizin bayramı mübarek olsun, sevdiklerinizle geçsin amk. başladım partları yazmaya rahat olun. biraz biriksin öyle atacağım.

@all, kardeşlerim panpalarım. utku ben. biliyorum kulaklarım çok çınladı ama haklı olduğunuz için bir şey demeyeceğim. ama söz veriyorum, hikaye bittiğinde bu durumu size açıklayacağım hepiniz bana hak vereceksiniz.

uzun süredir uğramaya bile vaktim yoktu, biraz daha süre istiyorum sizden, bayramda buraya ekleyemesem bile bitirene kadar yazacağım özet geçmeden ve en geç bayram sonrası atacağım partları işler yoluna girerse bayramda da atarım yazdık.a hepinizden çok, çok özür diliyorum. takip edenler, bekleyenler, hikayeyi benim olmaktan çıkarıp hepimizin yapan kardeşlerim, iyi ki varsınız amk. seviyorum sizleri, bir hafta sonra görüşmek üzere. kendinize çok iyi bakın.

@all, ben gökçe. hesabın asıl sahibi. şimdi biliyorum hepiniz hikayeyi merak ediyorsunuz, benimsediniz ki bende geneli biliyorum ama bir çok kısmını bilmediğim için merakla bekliyorum fakat şöyle bir durum var ki utku abi gerçekten meşgul. çok merak eden varsa, pm'le durumu anlatırım ki zaten emin olun bilseniz abi gelme gelirsen giberiz dersiniz durum o kadar zor. o yüzden lütfen biraz bekleyin, zaten eğer o gelmezse ben anlatmaya devam edicem hikayeyi.

beyler tekrar özür dilerim. biliyorum, hepiniz hikayeyi merak ediyorsunuz ve haliyle yaptığım hiç bir kitaba sığmaz fakat dediğim gibi konu sağlık ve o yüzden bazen haber vermeye gelecek vaktim bile olmuyor olsa da aklıma gelmiyor haliyle. çok özür dilerim sizlerden. anlayışla karşılarsınız umarım. hikaye bittiğinde anlatacağım zaten durumu sizlere.

#245

otele döndüğümde hiç yapmadığım bir şeyi yaptım. kimseyi görmek istemiyordum, kimseyle konuşmak istemiyordum o yüzden annemi arayıp durumu özetledim - deniz'i söylemeden - biraz kendimle kalmaya ihtiyacım olduğunu ve onu arayacağımı söylerek telefonu kapattım. bütün ulaşılabilirliğimi kapatarak kendimi dinlemeye başladım. bir kere deniz'e güvenme konusunda çok sorun yaşıyordum, eğer o sorunları yaşamasam biliyorum pişman olacağımı bile bile duruyu bırakır deniz'e dönerdim. madem seviyordu neden gitmişti en başta, neden savaşmamıştı. madem seviyordu neden izmire geldiğinde bana haber vermemişti. diğer yanda duru mükemmeldi, aklıma negatif tek bir şey gelmiyordu ama deniz'i sevdiğim gibi sevemiyordum duruyu. aynı değildi amk, anlatamıyordum kendime hala da anlatamıyorum sizlere ama aynı değildi. hocama bana mail yoluyla ulaşabileceğini söyledim, zaten o mail adresimi de bilen kimse yoktu hocam dışında. rahattım o yüzden. üç gün boyunca o telefonu hiç açmadım, gerektiğinde hocam bana maille ulaştı, geldim gittim okula sadece annemle konuştum. üç gün sonra hocam son bir kaç gün işimiz olduğunu sonra gidebileceğimi söyleyince annemi arayıp geleceğimi söyledim o da bana duru'nun bana ulaşamadığını ve çok merak ettiğini söyledi bende iyi olduğumu söyle yeter dedim ve kapattım. işlerim bitmişti ve yapacak bir şeyim yoktu bende yatmaya karar verdim ama o karar kapının çalmasıyla suya düştü...

beyler amacım kelebeğe benzemek değil, başta da dediğim gibi sizi bekletmeyi bende sevmiyorum ama hastamız var biliyosunuz ve ne zaman kötüleyeceği belli olmuyor. yeni geldim eve, biraz toparlayayım kendimi yazacağım hemen.

beyler, uzun bir part oldu. günlükleri okuyamadım bugün. yol yorgunuyum. yarın devam ederiz. iyi bakın kendinize. sizlerde özlendiniz.

#244

20 dakika sonra deniz'in kaldığı otelin önündeydim. tuhaf bir heyecan vardı içimde fakat aynı zamanda o vicdan azabı da beni yiyip bitiriyordu. duru'yu aradım bir kaç defa, açmadı. belki açsaydı, gitmezdim ama nedense gittim. ben bunları düşünürken deniz çıktı kapıdan, o an kafamdaki bütün düşünceler durdu ve eski zamanlar geldi aklıma. bir zamanlar deniz'i beklerken yaşadığım heyecanı hatırladım ilk zamanlarda, o'nu görmenin, o'nun yanında olmanın beni nasıl rahatlattığını mutlu ettiğini.. bunları düşünürken bir gülümseme oluştu yüzümde, bu arada deniz arabaya bindi.

-hayırdır, ne oldu dedi merakla.
-hiç, öyle eski şeyleri hatırladım bir an dedim sakince.
-ne gibi diye sordu ben arabayı çalıştırırken.
-hiç işte öyle dedim geçiştirmeye çalışarak.
-ya utku söylesene dedi hafif bir gülümsemeyle.
-seninle tanıştığımız ilk zamanları, o heycanı hatırladım dedim tepkisizce.

önce dondu kaldı deniz, sonra konuşmaya devam etti.

-güzel günlerdi, keşke saklayabilseydik o heycanı dedi sesine hiçbir duyguyu yansıtmadan.
-ben hiç kaybetmemiştim ki diyebildim sadece bu arada kafamda da devam eden savaşı bastırmaya çalışırken. bu aldatmak mıydı bilemiyordum ama içimde sağlam bir vicdan azabı vardı ve duru inatla telefonunu açmıyordu.

biraz sessizlik olduktan sonra deniz başka bir konu açtı.

-sevgilini anlatsana biraz dedi sesinde gerçekten merak var gibiydi.
-neyini anlatayım, nasıl yani dedim anlayamadığım için.
-nasıl tanıştınız mesela? dedi.
-barda tanıştık, çakmak istedi verdim sonra numarasını verdi. dedim
-sende aradın? diye sordu
-hayır dedim kestirmeye çalışarak ama o ısrarla sormaya devam etti.
-ee nasıl oldu peki o zaman dedi
-sonra çalışmak için odtü kütüphanesine gittim bi gün, biri seslendi bana baktığımda o kızdı niye aramadın dedi, numarasını elime yazmıştı ve silindi bende bunu belirttim sonra numarasını yazdı ve gitti. bi kaç gün sonra yemek yerken kağıt cüzdandan düşünce öyle bir arayayım dedim öyle yani. süpriz oldu aslında, hiç aklımda yoktu diyebildim sanki bir şeyleri açıklamaya çalışırmış gibi.
-senin için çok sevindim ama duyunca dedi gülerek.
-teşekkür ederim sağol diyebildim.

biz konuşurken gideceğimiz yere geldik, arabayı park ettim geçtik mekana tabi haliyle o saatte anca bol gürültü olan yerler açık biraz takıldıktan sonra çorbacıya gidelim dedi deniz bende tamam dedim. rumeli işkembecisi var dedeman'ın orada, oraya gittik. gürültülü mekanda devam ettiremediğimiz muhabbeti bu sefer ben başlattım.

-ee sen anlat peki, var mı hayatında birisi? nasıl gidiyor okul? ne bileyim ailen nasıl?
-annemler iyi, yüksek bitti işte kadrom var artık. onun dışında, hayatımda düzenli biri yok öyle arada takıldığım kişiler oluyor dedi ve topu tekrar bana attı.
-peki siz ne durumdasınız şimdi onu anlat dedi merakla.
-nasıl ne durumdayız?
-ne bileyim parmağında yüzük göremiyorum dedi.
-haliyle deniz, daha çok erken dedim ve sustum.

o arada çorbalarımızı içtik, ben bütün gün uyumuştum ama deniz çok yorgun gözüküyordu ve bende onu otele bırakmayı teklif ettim o da kabul etti. hesabı ödedikten sonra kalktım, deniz'in otelinin önünde durdum. arabadan inmeden önce döndü ve bana baktı, ben daha ne olduğunu anlayamadan beni öptü kısacık bir süre diliminde ve arabadan indi. beni öyle orada züt gibi bırakıp arkasına bakmadan gitti...

beyler ben geldim. cenaze yoktu ayrıca tatilde de değildim. iş toplantısı için apar topar yurt dışına çıktık o yüzden yazamadım. biliyorum bu ara gereğinden fazla ara verdik ama elimde değil. part yazamadım toplantılardan dolayı ama şimdi başlıyorum yazmaya.

beyler, kusura bakmayın habersiz kayboldum. patron toplantı var diye tuttu yurt dışına zütürdü amk, internete girmeye vakti geçtim kafamı kaşıyamıyorum. 3-5 güne döneceğim, o zaman bütün isyanları üstlenirim. çok özür dilerim.

beyler kusura bakmayın, arkadaşlar ısrar edince dönemedim erkenden evime şarjım bitti amk telden de girip gecikeceğimi söyleyemedim.

@birbenekgibtim, panpa o iş öyle olmuyor her zaman be.
@mobstar, haklısın kardeşim ne diyeyim.
@efendi ol adam ol, ruh giber çok afedersin kardeşim.
@yirtici hamsi, ileri de görücez kardeşim *
@fda, bi ben bilsem o nasıl bi şans anlatıcam hepinize *
@seperator iyiym kardeşim sağolasın, eyvalah *
@otomativsektoru, zor yırttım kardeşim.
@kuru 6 pilav geldim panpa geldim.

@all, az da olsa 1 2 tane part gireceğim bu gece. yarın gün içinde atarım muhtemelen gece gelemem işlerim var biraz pazartesi toplantım var amk.

@birbenekgibtim cevap attım kardeşim.

@all, son partı atıyorum sonra yatmaya giderim. yarın gece gelirim muhtemelen daha erken gelebileceğimi sanmıyorum bir sıkıntı olursa zaten haber veririm. iyi geceler hepinize kardeşlerim.

bu da bu gecenin son şarkısı..

http://fizy.com/#s/12vbre

1. 243

o gün ilk defa babamı kaybettiğimden beri babamın yol göstericiliğine ihtiyaç duydum. o kadar allak bullak olmuştum ki ifade edecek kelime bulamıyorum amk, dağıtmıştı deniz toparladığım her şeyi. hala beni sevip sevmediğini bile bilmediğim bir kadın, beynimi gibiyordu. bir sürü olasılık vardı, denizi görmemiş gibi yapıp duruyla devam etmek, duruya denizi gördüğümü söyleyip durudan ayrılmak ama denizle de olmamak, tamamen ipleri koparıp deniz'e gitmek gibi. bunların her birinin artı ve eksi noktaları vardı, her bir ihtimali düşündüm o gün gece yarısına ve sabaha kadar. hiçbir sonuca varamayınca vurdum kafayı yattım sabaha karşı. gece 11 gibi uyandığımda telefonumda 11 tane cevapsız çağrı 6 tane mesaj vardı. mesajların 5i ve cevapsızların 8 tanesi durudandı. diğer mesaj deniz'den, 2 cevapsız can abiden diğeri de annemdendi. sırayla önce mesajları okudum, duru çok merak etmişti ve ağzıma sıçacaktı, deniz ise bir şeyler yapalım mı diyordu. sonra annemi aradım, uyuyakaldığımı söyledim o da merak ettiğini söyledi biraz konuştuktan sonra kapattım ve duruyu aradım. resmen ağzıma sıçtı, iyi olduğuma inandırana kadar göbeğim çatladı ama kızgınlığı geçmedi o yüzden suratıma kapattı. bir kaç defa daha aradım ama açmadı. bende can abiyi aradım, durumu anlattım o da çözümsüz olduklarını söyledi nazla ve kolay gelsin dedikten sonra kapadı. saat gece 11i geçmişti, deniz'i o saatte aramaya çekindiğim için durumu anlatan bir mesaj attım;

sana desem ki yeni uyandım ve mesajını yeni gördüm, kusura bakma uygun olduğun ilk vakitte haber ver bir şeyler yapalım *

ve ayılıp kendime gelmek için duşa girdim. duştan çıkıp sigaramı yaktığımda deniz'den cevap gelmişti.

şu an uygun mu mesela sana? *

diyordu cevabında.

uygun uygun, ne yapmak istersin? diye yazdım ve gönderdim sonra da giyinmeye gittim.

geldiğimde cevapsız bir arama vardı, denizden hemen aradım geri. bir kaç defa çaldıktan sonra açtı.

-kusura bakma duştan çıkmıştım giyiniyordum duymadım dedim.
-sorun değil, bilmem çıkalım sonra karar veririz dedi.
-tamam o zaman nerede kalıyorsun diye sordum o da otelinin adını verdi bende yarım saate onu alacağımı söylerek odadan çıktım...

panpalarım son partı uzun tutarak yazıyorum ve bu gecelik burada bırakıyorum.

@birbenekgibtim, inboxuna baksana kardeşim bi.

#242

şimdi biliyorum okuyan bir çok kişi bana küfredecek bilmiyorum lafı yüzünden fakat gerçek buydu. 5 sene acısıyla tatlısıyla her şeyi yaşadığın kadın birden seni terk edince toparlanmak zor oluyor, toparlansan başkası bile olsa hayatında tekrar o'nu gördüğünde aslında toparlanmadığını, unutmadığını, kalbinde ondan kalan yerlerle sevmeye devam ettiğini görüyorsun. ben o gecenin sabahında bunu anlamıştım ama hala ne yapacağımı bilmiyordum. evet deniz'i hala çok seviyordum, hatta duru'dan çok seviyordum ama deniz bana iyi gelmiyordu. duru basitti, olması gerektiği gibi, kolaydı. o'nu sevmek, o'nunla mutlu olmak basitti. deniz öyle değildi, çok şey yaşanmıştı, çok şey yıpranmıştı.. kafamda bu düşüncelerle deniz'le buluşmaya gittiğimde can abi ve kaan dışıdna kimseye deniz'i gördüğümü söylememiştim. kafamdaki düşünceleriyse kimseye söylememiştim, bir ben biliyordum o kadar. buluşma mekanına gittiğimde deniz gelmişti, beni görünce gülümsedi yanına gidince sarıldı bana, içten bir şekilde. oturduk, kahvaltı etmek için bir şeyler söyledikten sonra konuşmaya başladık. havadan sudan ilerledi muhabbet bir süre sonra deniz yine bombayı patlattı.

-sevgilin de mi izmirli? diye sordu laf arasında.
-hayır manisalı ama yakın izmire biliyorsun dedim geçiştirmeye çalışarak ama o kurcalamaya devam etti ve bana duru'yu anlattırdı orada. dinlerken bazı noktalarda acı çektiği belliydi ama göstermiyordu bana.

-peki sen, var mı hayatında biri dedim merak ederek gerçekten.
-öyle ciddi bir şey yok seninki gibi, ilişki bile değil aslında, takılmak diyelim dedi.

rahatsız oldum ama çaktırmadım haliyle çaktıramadım. kahvaltı sırasında daha fazla bu konulara girmedik, havadan sudan ankaradaki değişikliklerden ailelerden konuştuk. kahvaltıdan sonra o işi olduğunu söyledi, kalkarken bana yeni numarasını verdi ve gitti. beni orada kanlı bir savaşın eşiğinde bırakarak gitti..

@seperator, hoş geldin kardeşim. nasılsın?

@birbenekgibtim, kardeşim ben hoş geldin vallahi bir önceki entry'yi yazarken sen geldin aklıma mesaj atıyordum tam şimdi. bu arada ankara tanımına çok güldüm kardeşim, verdim şukunu. iyisindir umarım, yoktur bir problemde sevdiceğinle? *

bu arada uzun süredir cevap veremediğim panpalarım var kusura bakmasınlar şimdi fark ettim başlıyorum.

@a35, kardeşim benim eyvallah. beklettim ama geldim.
@otomativsektoru nasılsın kardeşim?
@darksavasci5353 hep öyle olmuyor be kardeşim ama çoğunlukla öyle evet o yüzden verdim şukunu.
@15225215, panpa çok özür dilerim elimde olmayan sebepler amk.
@yarantula21, hoş buldum kardeşim sende hoş geldin özlettin yorumlarını. *
@yirtici hamsi, sağol kardeşim benim.
@missr, hoş geldin sende hikayemize ve sohbetimize.
@greyowl, panpam benim hoş geldin soruna cevap verdim hikaye içerisinde.
@delibelge panpa azmine hayran kaldım hoş geldin öncelikle. yorumun için çok teşekkür ederim, önerilerin içinde. uyuşturucu konusu ne yazık ki gerçek ama dediğin gibi anlatımdan dolayı olabilir.
@kaijean özletme kendini panpa daha sık gel.

bütün panpalarım, hepiniz ayrı ayrı iyisinizdir umarım. hepinize beklediğiniz, anlayış gösterdiğiniz ve iyi dilekleriniz için teşekkür ederim. iyi ki varsınız amk, en büyük moral siz oldunuz bana.

@ilk yardim bandi, verdim şukunu kardeşim *

#241

donup kalma deyimini o an yaşadım hayatımda ilk defa. hani kilitlendi beyin, durdu sistemler bir an için. sonra geldim kendime, yavaşça döndüğümde arkama kulağımın beni yanıltmadığını gördüm, deniz tam karşımda o mükemmel gülümsemesiyle karşımda oturuyordu.

-sende hala aynı gülümsüyorsun dedim refleks olarak.

ben öyle diyince tekrar gülümsedi, kahvesini aldı masaya geldi.

-oturabilir miyim diye sordu.
-tabi ki dedim.
-birini beklemiyorsan gidebilirim dedi.
-yok karnım acıktı yemek yemeye geldim dedim o da oturdu o arada.
-nasılsın diye sordu bana içten bir şekilde.
-iyiyim sağol, sen nasılsın dedim ben hala biraz şokun etkisinde.
-iyiyim bende dedi.
-ne işin var buralarda, isviçredesin sanıyordum dedim.
-yok 2 aydır ankaradayım, işle ilgili meseleler dedi geçiştirerek.
-izmire de geldin sanırım dedim.
-evet dedi gözlerindeki kederi saklamayarak.

o arada garson yemeğimi getirdi, deniz bir kahve daha söyledi kendisine sonra konuşmaya devam ettik.

-ee senin ne işin var ankarada diye sordu deniz, izmire taşındığını duydum sevgilinle dedi gülümseyerek ama bu sefer o kadar da içten değildi.

o öyle diyince tıkanıyordum neredeyse amk, sanki o'nu aldatmış gibi hissetim bir an için.

-tezimi teslim etmeye geldim, anca mezun oluyorum malum tembellik dedim gülerek.
-biliyorum dedi gülümseyerek o da.

ondan sonrası havadan sudan muhabbetlerle geçti, ertesi gün bir şeyler yapmak için sözleştik ben otele gittim, annemi ve duruyu aradıktan sonra kaan'a mail attım can abiyi aradım durumu anlattım ne tak yiyeceğimi sordum o da bilmiyorum dedi ne yapmak istediğimi sorduğunda benim de verdiğim cevap bilmiyorumdu...

@sagopa a.s panpa hoş geldin, nasılsın?

http://fizy.com/#s/2b4cpl

gecenin şarkısı.

2. 240

arkadaştan ayrıldıktan sonra karnımın acıktığını fark ettim ve ankaradayken düzenli gittiğim kafelerden birine gittim, hala açıktı. geçtim bir masaya oturdum, ne yiyeceğimi bildiğim için hiç menüye bakmadan garsonun gelmesini bekledim. geldiğinde siparişimi verdim ve oturdum, arkamdan duyduğum sesle irkildim.

-hala onu mu yiyorsun.

bu sesi ölmek üzereyken bile tanırdım, deniz'di...

#239

haziranın ilk haftası arabayla ankaraya gittim. yıllarımı geçirdiğim şehirde bir misafir olmak garip geldi bana ama özlemiştim amk. otele yerleştikten sonra annemi ve duruyu arayıp yattım uyudum. ertesi sabah arkadaşları aradım, akşam için plan yaptıktan sonra okula gittim tezi teslim ettim hocaya o da okuyacağını ve haber vereceğini söyledi bir hafta içinde. gezmek tozmak için bir haftam vardı kısacası. o akşam okuldan eski arkadaşlarla buluştuk, yedik içtik gezdik tozduk. geç saatte otele gittim, annemle ve duruyla konuştuktan sonra yattım. ertesi gün geç kalktım, çıktım dolandım biraz, şehirdeki değişiklikleri fark ettikçe bir garip oldum sonra yemek yedim, arkadaşlardan birinin işi yoktu beraber biraz bilardo oynadık sonra bir şeyler içtik ayrıldık...