At yalanı gibeyim inananı

Çok komik amk, ailecek gülüyoruz

Geri gidin amk

Ayraç koyalım, bekliyoruz panpa.

Dibine kadar haklısın panpa, helal.

inşallah tüm sözlüğün hayalleri gerçek olur, kalemine sağlık kardeşim.

Aq bu kadar insan bekliyo bari bitti bu kadar de gibtir ol git aq ayıptır

Diyorum panpa bunlar olsa olsa anca meslek lisesinde olur o da zorlasan adam iyi bir anadolu lisesi diyo çıkışta 50 kişi kavga ediyorlar reisler falan toplanıyo yok deve aq

Öykü geri dönsün aa seni bırakamadım buldozer desin onu da eve at birde onu gib aq

Gerçek olduğuna hep inandırmaya çalıştım kendimi de bu kadar da olmaz aq

Lise 4, gibimsonik ilişki hayatı, normal anadolu lisesinde gibimsonik kavgalar , sigaralar rakılar birde karı gibiyon yok amk gel birde beni gib. Abarttın ve batırdın sonunu.

Helal be panpa beni mi dinledin de gibtin alminayı

Efsane başlamıştı da her hikaye gibi sonunu yine batırdınız aq

Öykü gitti bari alminayı gib panpa

Hadi bitir artık bari sonunu bağlayamadın.

Bekliyoruz yaz artık

Ayraç.

Ayraç.

Hemen yanına gittik, ayrıca yerde bir tane de anahtarın olduğunu farkettik, büyük ihtimalle zaten sandıkla beraber düşmüştür diye anahtarı sandığın anahtarı olduğunu düşündük.Ve haklı da çıkmıştık anahtarla sandığı açmayı başardık. Bunlar sandığın kapağını açmaya başladılar. Oldukça zorlanıyor gibilerdi sandık ağır olsa gerek. Onlara yardım ediyim diye yanlarına yanaştım fakat sonra vazgeçtim çünkü anahtar kulplu bir anahtardı ve tam baş bölümünde küçük bir bölme vardı. Acayip garibime gitti. Hafifçe yukarı kaldırdım. içinde oldukça fazla kere katlanmış parşomen bir kağıtla karşılaştım ve açmaya başladım.

Sonunda sabah olmuştu, bizim kuzenler daha kalkmamıştı, saat 7-8 civarıydı, evden çıktım fırına gidip poğaça simit falan aldım yeriz diye.Eve geldiģimde bunlar kalkmıştı. Hemen yedik poğaçaları simitleri, sonra bunlar biz artık gidelim dediler bende tamam bende çıkıyım o zaman burda tek başıma bir halt yiyemem herhalde dedim bunlar da gel durağa kadar beraber yürürüz o zaman dediler bende tamam dedim ve kapıya doğru yöneldik,tam çıkacakken salondan bir düşme sesi geldi ama baya sarsıntılıydı, belliki büyük birşey hepimiz aynanda arkamıza döndük ve yerde büyük bir sandıkla karşılaştık.

Kapıyı açınca karşımda teyzemi görüyorum. Bildiğiniz şu büyücü olarak bilinen teyzem. Derin bir nefes alıyorum ve korkudan ne yapçağımızı şaşırdık,bu saatte burda ne arıyorsun diye soruyorum. Size bakmaya geldim. Sonuçta 3 sene önce ölmüş adamın evinde bildiğin koskoca bir gece geçiriyorsunuz diyor. Sinirlenip bak işte bişey olmamış deyip kapıyı hızlıca kapatıyorum.Çünkü cidden herkesi sırf iyi misiniz diye sormak için altına ettircekti. Yatağa doğru geri gidiyorum.Ve kendimi derinliğin kollarına bırakıp uykuya dalıyorum.

Bunlar korkudan ne yapçaklarını şaşırıyorlar, elleri ayakları birbirine dolanıyor ve sonrada üçü birden yatağın altına saklanıyorlar;sanki yatak onları koruycak 5 yaşındaki çocuklar sanki. Neyse kapı bir kere daha çalınıyor biraz mantıklı düşünmeye çalışıp normal bir insan olduğunu düşünüp ayağa kalkıp kapıya doğru yöneliyorum.

içeriden 10 luk pişmiş tavuk kanat alıp evin yolunu tekrardan tutuyorum. Garip garip sesler gelmeye başlıyor tam evin bahçesine geldiğimde. Endişelenip eve giriyorum, kuzenler garip ses taklitleri yapıyorlarmış dıbıne koyduklarım, bunlara iyice bir küfür ediyorum òlmüş adamın evinde bòyle mal mal işler mi yapılır diye; neyse yemeye başlıyoruz. Bizimkiler nerde yatıcaz diye soruyolar bende salondaki yatağı görmüyomusunuz sıkış tıkış idare etçez artık diyorum sonra da çok cesaretiniz varsa gidin mutfaktaki koltukta yatın diyorum, bunun sebebi de mutfakta ışık olmaması. Neyse 4 kişi bir şekilde sığmayı başarıyoruz ve tam da o sırada kapı tıkırdıyor. Anlamsızca birbirimize bakmakla yetinebiliyoruz o korku içerisinde.

Yeniden herkese merhaba arkadaşlar;kesinlikle bırakmak yok dedim, internetimde bir sıkıntı vardı bugün o yüzden bu kadar geçe kaldı, kusura bakmayın, neyse devam ediyorum: Nerden bunlara yemek bulucağımı kara kara düşünüyordum, mutfağa gittim,ama sonra hiçbişey bulamadıktan sonra yaptığımın saçmalık olsuğunu fark ettim,3 senedir evde kimse kalmıyor sonuçta;dışarı çıktım bizim köyün çıkışında bir benzinlik var bütün gün açık olur daima;oraya doğru yola koyuldum, saat 4 e yaklaşıyor, hava sisli ve çok karanlık;korkuyorum, içinden olabildiğince dua etmeye çalışıyorum, sonunda lokantaya varıyorum...

Arkadaşlar yazıma sabah devam edicem asla yarıda bırakmak yok sadece okuyucu azaldığı için böyle bir karar verdim. Sabah tam gaz devam edip hikayeyi bitiricem. Burda olanlara teşekkürler,iyi geceler