0
Yalnızlık nedir bence biliyor musun? Derdini anlattığın en yakınlarını dinlediğin zaman onların düşüncelerinin başka olduğunu görürsün; derdinin çevirirler kendi dertlerine getirirler. Asla senin anlatmaya çalıştığını anlamazlar, anlamak istemezler. Başka dünyalarda yaşıyorsundur. Tamam beni anlayamıyor olabilirler, peki ben haksızsam diye düşünürsün sonra. Onların düşündükleri bana göre doğru değil, benimkiler doğru mu? Kendi derdinin doğru olmadığını sorguladığın zaman asıl yalnızlık giriyor işe. Onlar anlamadılar ama bende anlamıyorum, şimdi ne olacak? Çok fazla soruyla cavapsız bir şekilde baş başa kalırsın. Cevapların bile yoksa derdine. Kendi başına bile anlayamıyorsan asıl yalnızlık orada başlıyor. Yazdığın hiçbir şeyden emin olamıyorsun. Çünkü bir söylediğin her şeye karşılık var, seni haksız çıkarmak için bekleyen bir sürü olasılık. Her şey çok basitken aynı zamanda çok karmaşıktır. Genel ve özele baktığın zaman arasındaki büyük uçurumu görürsün. Kendi dertlerin önemli değilir ama aslında o önemi bütünüyle yaşarsın. Önemsiz dediğin her şey canını çok yakar. Değerli hissetmeni bekler hayat sonra yüzüne vurur değersizliğini. Başkalarının derdi çocuk oyuncağı olur gözünde ama dert aynı dert değil mi?
Çok yalnızdım, bu günkünden farklıydı yalnızlığım. Sanki birinin dindirebileceği bir yalnızlıktı. O özel insan hayatıma girse bütün yalnızlığım bütün problemim çözüleceki. Ölünceye kadar dindirecekti acılarımı. Çok salakatım geçmişe bakmayacak kadar. Onu beklediğim bir akşam bulmuştu beni. Her şey çözülecekti o olacaktı ve bütün problemlerim bitecekti. Geldi ve hayatımı ona göre şekillendirdim. Ağzıma aldığım her lokmada, sigaradan çektiğim her nefeste o vardı, her sabahımda her acımda. Bütün umutlarım ona bağlamıştım. Çokta güzel değildi ama bana yeterdi. Bir gün açıldım yüzüne doğru. Dedim ya hayat bekler tam umutların doruktayken vurmayı seni seni dibe diye, öyle de oldu. Bozuntuya vermedim, bütün acıma rağmen devam ettim onla olamaya. Bütün yalnızlığına umursamaz gözüküp bir o kadarda dahil oldum. Hep korudum yapabildiğimce. Umutlandım, kırıldım,yine umutlandım. Biraz daha dedim, dayan dedim kendime. Güçsüzlüğüme rağmen dayandım, çıldıracak seviyelere geldim ama dayandım.
Sonra ne oldu? Başkasına gitti. Öyle bir gitti ki bütün inancımı sarsı gitti. O gün hiç uyanmadığım saatte bir anda uyanıp hayırdır diye sormuştum kendime. Meğersem sezmişim başıma gelenleri. Bütün dnyam yıkıldı. Çıldırdım, ağladım bütün gurumu çiğneyip, günlerce yemedim içmedim. Göz yaşından susuz kaldım. Yinede bırakamadım seni. Hep intihara sıcaktımda senden sonra intiahara bile soğudum. Beni bitirdin. Beni bitirdin.
Tek önerimse hiç bir önerimin olamaması. Deneyin yanılın... Alkollüyüm. Bu entynin amk
