bu hikaye yi ben yaşadım benim başımdan geçti sallamasyon yok

dinleyenleri görelim hikaye başlıyor

yolla panpa çabuuk

ve çaresizce oraya oturdum çok soğuktu ama çok neyse oturdum yemeğimi yedim ve gittim yattım yarın kaltığımda herşey normal idi ve anladımki bu bizi hüseyin amcanın 1 günlük ziyareti idi hikayem bukadar gençler istediğiniz yorumu yapabilirsiniz

annemin yanına gittim anne bu amcanın ne işi var burda dedim tam bu amca ölmüştü demeye kalmadan hüseyin amcanın oturduğu yeri işaret etti ve ne amcası oğlum oturda yemeğini ye dedi şaşırdım ama orda amca var dedim annem ise soğukkanlı ya evladım otur sen yine ne yaptın dışarda dedi

hemen apartmanın kapısını açtım girdim herzamanki gib yoktu ışığı yaktım son sürat yukarı çıktım ve bizim evden içeri daldım hüseyin amca ve benim ailemi sofranın başında gördüm ama nasıl olurduda hüseyin amcayla yemek yiyebilirlerdi

tekrar apartmana geldim ve o amcayı merdivenlerde oturur pozisyonda buldum şapkasını yüzüne indirmişti

kardeşim sallamasyon vb istediğini de bunu ancak ben anlarım ve ben yaşadım korkusunu birtek ben bilirim ve anlatmıyacaktım aslında ama yine anlattım

ee dinleyenleri görelim yoksa yarınmı anlatayım

burada öyle bir ihbar olmadı ve yapılmadı bu karakolada 1-2 saattir bir adam uğramadı beynimden vurulmuşa döndüm telefonumun ekran ışığını yıne onume tuttum ve koştum

karakola gittim ve içeri girdim karşıma çıkan bi polise dedem buraya gelmiş ve kayıp ihbarı vermiş dedemi görebilirmiyim dedim polis şaşkın bi biçimde baktı ve

sokakta bir süre nereye gittiğimi bilmeden koştum birden karakol aklıma geldi

rahatça aşşağı indim ve apartman kapısının önünde yine fötr şapkalı adamı gördüm ve korkmadım ışığı ona doğru tuttum ve hüseyin amcayı gördüm ilerlerdim kolundan tutmak istedim koşa koşa sokağın sonuna gitti hemen sokağa çıktım

adam gibi okuyun beyler fısıldayarak bağırma diye bişe kullanmadım okumayın zütünüz yemez zaten salladığım bi yanı yok

işte o an aklıma annemin lafı gelmişti hep filimlerdede öle olur zaten annem bana karanlıktaki şer kadar aydınlıkta nur vardır demişti aklıma geldi çıkarttım telefonumu ışığnı tavana tuttum

hemen aşşağı ındım ısıkları yakarak gidiyorum tabi birden ışık kapandı düğmeye basınca yanmadı 2-3 kez denedim tam yaktığım sırada arkamı döndün o şey yine arkmadaydı

camdan baktım o karanlık cisim aşşağıdan sokagın sonuna dogru kosuyordu aldım telefonumu ısıkları yokladım ve demın sıyah olan salonun her tarafını kan ıle boyandıgını gordum altıma sıçarak kaçtım ama hiç böyle bi korku hiç yaşamamıştım

dedem yattığı yerinde yoktu ve telefondan bağırma sesleri geliyordu odama koştum aklımda telefounumu alıp evden kaçmak vardı gittim odama açtım kapıyı veee işte o anda karanlık bir vücut gördüm saniyesinde kayboldu

gittim ilerledikçe ayaklarımın altındaki kan izlerini gördüm ilerlerdim ve kapımı açtım ve de gördüğüm şey ise az önce lila rengi olan salon duvarlarının siyah renge boyanıp ve ortalık yerde 3 mum yakılmasıydı korktum ödüm patlayarak dedemin yattığı yere doğru ilerlediğimde bir şok daha yaşadım

telefondaki ses hayır efendim dedeniz yanımda ve yüzüde kapkara bi halde sokakta düştüğünü söyledi dedi aklım durmuştu kalktım usulca salona gittim yani kapının girişine

buyurun efendim he bu arada dedeniz sizin adınıza kayıp ilanı verdi ve sizi burada bekliyor dedi dedim ben şikayette bulunmak istiyordum ayrıca dedemde yerde ölü yatıyor

odamdaki duvarı siyaha boyanmış bi halde buldum telefonuma sarıldım 155 i aradım numara çaldı çaldı açan olmadı 5 dk boyunca durmadan denedim ve anca açtılar

odaya girdim kapkaranlık dı ışık düğmesine elimi attım ve ışıkları yaktım

hemen kapı ağzında dedemin ceseti ve arkamda kapının ardında dedem ... nasıl oluyorduda 2si aynı anda orda oluyordu hemen kendi odama doğru gidip ev telefonunu kullanarak polisi arayacaktım

aşşağıdaki adam o idi. korkudak kapıya sarıldım ve elceği yumrukladım kapı açıldı ve içerideki manzarayla artık ben yaşamaz bir biçime geldim karşılaştığım şeyi gördüğüm anda attığım çığlık tüm apartmana rahatça gitti