"Elin bini gelip baklavanın ortasını en tatlı yerini yiyecek, size de kenarları kalacak. üstelik siz elinize kadın eli değmesi için düğün gecenizi beklemişken o kim bilir kaç kişininkini eline, ağzına, makadına aldı ve size; bakirelikse bakireyim, eski sevgilim ... ruhuma sahip olamadı ... hikayeleri okuyorsa inanmayacaksınız." .
Benim asosyal bakir biraderlerimi üzüp onlara sigaraları yaktırdınız. Evlenmek için benim adam gibi adam biraderlerime umut verdiniz. giberler böyle adaleti. O sigaraların paketleri her çiçeği tadıp elin biniyle seviştikten sonra sigara içen xx cinsiyet kromozomlarını taşıyanlara girsin. Elin binine kalırsınız inşallah. Hakkımızı yiyen elin bini de layığını bulsun inşallah (temiz kızları kandıranlar)
Yaşasın tam bağımsız pipiler

bi de yapmacıklığı da ekle pnp. instagramda ortalama bir fotoğrafa yapılan yorumlara hitaben

3 yıldır kızla nasıl konuştuğuna bağlı. git kızın hayattaki amaçlarını, hedeflerini vs. sor. konu konuyu açacaktır. doğal olmaya bak anladığım kadarıyla bunu bir görev olarak görüyon. koyver zütüne gitsin

bekliyoruz

krdş hepimiz yozlaşıyoruz ancak onlar daha çok etkilendikleri için bizim durumumuz kötünün iyisi. popüler kültür vs. girmeyeceğim. en basitinden sosyal medya, arkadaşlık siteleri vs. kızların beğenilme arzuları fazlasıyla tatmin ediliyor. ülkede abazandan bol ne var ki... abazanlık yeni bir durum değil. bu durum kızların arz- talep dengesini olumsuz etkiliyor ve kezban nüfusunun oldukça yükselmesine neden oluyor. teşhircilik de cabası ayrıca (bkz: annem göster ama elletme dedi)
"namus bacak arasında değildir" deyince kadınların "huur" olarak yaftalanması doğru değil bence. ama burda adil olmanız gerekiyor beyler. herkes sevişme konusunda her önüne gelene atlamasın mk. mümkünse evleninceye kadar kendinizi tutun. ve en önemlisi feminazist zırvalarına prim vermeyin.
özetle bu kızları fabrika ayarlarını döndürmek elimizde (sağ elimizde değil)
not: bakirim.

evka 1 pnp

izmir buca apaçilerin diyarı

not: apaçi ve gavat değilim

intikam ateşiyle yanıyorum pnp dediklerin neredeyse bire bir. eğer denk gelirsem öyle birisine ona stres topu muamelesi yapacağım. sürekli küfür ederdim ve nefretimi kusardım. kafayı sıyırdığımda işkence konusuna gelecek olursak düşünmüyorum ama fikrim değişirse yapacağım işkence ile en sonunda kendisini öldürecek cinsten bir şey. ağır aşağılama içerir.

dışarı yansıtmıyorum zaten içimde fırtınalar kopuyor. sevgiye olan inancımı kaybetmek üzereyim

bu kızlar pohpohlanmayı hak etmiyorlar kardeş. acı da olsa öğrenmişsin :(

sevgisizlik kesinlikle. galiba durumumu tam olarak açıklayabildin pnp. şükür ki birkaç gerçek dostum var ve bunlardan sadece 1 i dişi.
dişilerin sevgi göstermemesi ve yaptığım yatırımların karşılığını alamadığım için sevgisizlik hissi. kaldı ki şimdiki dişilerin ve erkeklerin halini biliyorsunuz. bu sevgisizlik hissine tepki olarak insanlara genel bir nefret ve öfke var. ama bu durumu düzeltme konusunda da çaresiz ve umutsuzum. bir kuyuya düştük bu kuyunun dibi yok. hayatın sillesini yedik beyler...

O zaman iyi şanslar

Erkekler konusunda seçici misin demek istemiştim. Onla mutlu olacağına inanıyorsan pekala konuşabilirsin.
Ama peşinden koşmak da ne bileyim kaçan kovalanır misali ters tepebilir. Bence konuş ama ısrar etme

seviyorsan git konuş bence diye bir klişe vardır. çocuğun dediğin gibi gerçekten efendi olduğuna inanıyorsan tabi. bir kızın ilk adımı atmasının sonucu biraz da sana bağlı.

biz herkese gereğinden fazla güveniyor ve değer veriyoruz. insan değer verdiklerine yönelik kaybetme korkusu yaşar.
bir kız erkekten ayrılalım dediğinde:
1-kızın köpeği olan erkek elbet gibtiri yiyecektir. çünkü kız onu elde etti ve seni kullanma konusunda amacına ulaştı. ("büyük bir neden yokken bu cümleyi kuran kızın ne mal olduğunu" anlayamadın ve kız egosunu tatmin etti.)
2-kızı giblemeyen erkek kızı bir süre sonra yola getirebilir. burda kızımızın egosunu sarstık. köpeği olmadık. gerçekten ayrılmak istiyorsa ayrılabilir.

kıza sırf istediğini vermediğin için tepki almışsın pnp. bazı yerlerde okumuştum(gibicidede başlığı olabilir) : bir kız erkekten ayrılalım dediğinde kızın köpeği olan erkek elbet gibtiri yiyecektir ama kızı giblemeyen erkek kızı bir süre sonra yola getirebilir. bu kaybetme korkusu ile özdeşebilir. bu korkuyu alt edersek hepimiz adına iyi olacak. biraz da herkese güvenmekle hataların en büyüğünü yapmışız.

özet: adam haklı beyler

pnp fobilerle yüzleşmenin temel mantığı "o şeyden de o kadar korkmak saçmalık" olduğunu düşünebilmek. yüzleşirsek saçma olduğunu anlayabiliriz. korkularımızın çoğu doğal değil.

aynı sorundan fazlasıyla muzdaribim pnp bu vakit nasıl geçecek bilmiyorum

Şimdi ne durumdayım?
7 ay boyunca nofap e devam ettim ancak son 1 aya doğru haftada en azından 1-2 kez gece ağlıyordum. Geçmişim sürekli kendini hatırlatıyordu. O zamanlar fazla stres altındayım. Ders başarım iyiydi, biraz da zor denilen dönemden kalmamak adına ve çaresiz bir biçimde çalışıyordum. Çünkü dönemden kalsaydım iyice çökebilirdim. Neyse ki geçtim. Sosyal ortamım kısmen iyileşti. Erkekler arasında saygı duyulmaya başladım. Ancak taşak kokusu giderek yükseliyordu ve onlara da fazla yakınlaşmamam gerekiyor. Kızlara karşı da genel anlamda uzak durdum ama onlardan arkadaşlarım oldu yine de. Asıl problem etrafımdakilerin de fazla sosyal olmaması. Galiba birşeyler ters gidiyordu bende. En sonunda seriyi bırakmamdan 6 hafta kadar dayanabildim ve patladım.
Bu süreçte antidepresan(paxil) kullanmaya başladım. Mecut kötü durumumdan ötürü. Ama bu durum seriyi iyice baltaladı. Bugün bıraktım. Antidepresanlar çözüm değil gerekmedikçe kullanmayın.
9 ay giden ferre serisini de 17 haziran da bozdum. 3 gece 3 postadan sonra tekrar başladım. Şu an 3. Gündeyim…
4 gün önce dolmuşta bir kızla tanıştım ve muhabbet ettim. Bu olayı bir şeyleri başardığıma kanıt olarak görüyorum. Kızlara yönelik düşüncem bu uzunca nofap serisinde kesinlikle değişti ve bir şeylerin farkına vardım.
Beyler eğer yapacak bir şey bulamıyorsanız telefonda saçma oyunlar oynayarak vakit kaybetmek yerine beyninizi geliştirmenizi tavsiye ederim. Neuronation adlı uygulama gerçekten müthiş. Gerçi pc de çok vakit kaybediyorum. Tatilden ötürü hayvan gibi boşluğum var. Piyano kursum da iyi gidiyor bu arada.

ulan ne uzun yazmışım keşke zamanında okusaydım tekrar. kafamı gibeyim

Geçen yıl bu başlığı keşfettim. @1 kesinlikle adamdır adamın hasıdır. ferre ve os1 e ve kesinlikle veda ettim(buyuk konusmayayim yine de). Bu meretlerle 6 yıl kadar ilgileniyordum. Bu süreç sadece nofap ile yürüyecek bir süreç değil öncelikle. Birkaç uğraş edineceksiniz, kendinizi geliştireceksiniz panpalar kurtuluşunuz yok. iletişim kurma isteğimi doğru bir biçimde kullandım. Genel olarak mutluyum ancak bazen depresif oluyorum. Ruh halim kötü olduğunda göz temasından bazen kaçıyorum. Muhabbeti yönetme konusu da aynı şekilde. Ama kesinlike eski ben değilim. Normalde kızlara dokunmaktan bile aciz iken şu anki halime hayret ediyorum. Kimseden korkmuyorum! KESiNLiKLE DEĞiŞTiM! Ama bu iş kesin olarak bitmedi çünkü hala sosyal anlamda ekgiblerim var. Sözlükte güzel bir başlık var mesela:

http://www.incisozluk.com...panpalar%C4%B1m/sahibi/1/

Bu sıralarda yaptıklarimi sayayım: Tiyatro, fitness(biraktim) , tango, piyano, kitap okuma (uzun zamandır yoktu) ,go (*oyun), satranç, gitarla da bir ara ilgilendim, pc oyunlarını tamamen bıraktım. pc+tel I toplam 2 saat kullanıyorum. Müzik alışkanlığımı değiştirdim sayılır. Okuduğum kitap sayısı 15 civarı rüya da 18 falan. Testo yüksek.Gündüz son 3 dk soğuk duş olmazsa olmaz. Ders performansımın artığını düşünüyorum ama bazen odaklanamıyorum.

Şu an 20 yaşındayım. Bu süreci devam ettirmeme yardımcı olan dostlarım oldu. Kendilerinin bundan haberi yoktu. Ama onlar arasında beni en çok etkileyen biri hayatıma girdi. Sürecin 20.günüydü. Bu benim için önemli bir kilometre taşı. O zamanlardan bu kadar etkili olacağını kestiremezdim. Cemre’nin birkaç ilginç özelliği vardı: Çok yönlülük. Birçok uğraşı vardı ve çevresi tarafından takdir edilen birisiydi bence. Hatta 33. Günde bahsettiğim kız oydu. Kendime rol model belledim onu. Onun arkadaşlarından birinin onun sevgilisi çıkması bana çok koydu. Bu zamana kadarki kayıplarımı telafi etmeye çalıştım. Burada ayrıntıya girmek istemiyorum. Bu süreçte sosyal faaliyetlerde yer almakta, yeni arkadaşlıklar kurmaktayım.
Bu yolda iyi güzel ilerlerken şubatta 1 hafta boyunca çocuk pgibiyatrisi bölümüne gidip geldim. Çalışma sırasında kendi doktoruma beyaz önlükle çıktım beyler kadının yüz ifadesini görmeliydiniz. Böyle bir şeyi ilk defa yaşıyordu.(153.gün) Onla irtibatımı kesmem artık. Bu çalışma sırasında tanıştığım bir kıza bu durumumu anlattım çünkü ona kısa sürede ısınmıştım. Merve durumumu yadırgamadı ve şu an iyi olduğumu onayladı. Onun da bana iyi bir arkadaş olacağını düşünüyorum. -olamadı-
Özetle beni geliştiren herkese teşekkür etmek istiyorum.

Not: 18-23 nisan da serilerimi bozdum ancak yeni bir seri için yol almaktayım.

panpalar size yazmam gereken entry vardı aklımdan çıkmış uzun bir gecikme ile yazıyorum. word metini. 213 günlük serimden. işbu metin 18 martta oluşturulmuş olup 24 nisan da düzenlenmiştir. bir kısmı 2.entry de. uzun olabilir.

200.güne doğru size hikayemi anlatayım panpalar

Öncelikle durumumdan bahsedeyim sizlere. Çocukluktan beri çalışkan, zeki ama çekingen, sessiz ve ezik (?) olarak tanınan birisiyim. Buradaki olumsuz tanımlardan bu sıralar büyük ölçüde kurtulmuş bulunmaktayım. Bundan kurtulmak için yapmadığım şey yok.
Liseye kadar sürekli ezildim. Şakalar, alaylar vs… Bu dönemde yaşadığım olumsuz deneyimler bende sosyal anksiyeteyi(kaygı) fazlasıyla körükledi. Gerçek anlamda arkadaş sayım 0-1 falandı. Lise dönemini de geçmişten büyük ölçüde sıyrılmanın etkisiyle bu şikayetlerim devam etse de mutsuz değildim en azından. Birkaç arkadaşım vardı. iyi kötü çalışıyordum derslerime ve okulda ortalama bir öğrenciydim.
10. Sınıftayken benzer durumları tekrar yaşamaya başladım ve sonucunda şiddet eğilimim baş gösterdi. Çünkü kaybedecek bir şeyim kalmamıştı ve kendimi her türlü savunmaya hazırdım. Bir yandan kalıcı bir çözüm aramaya çalışıyordum. Sorunumun sosyal fobi(korku) olduğunu düşünüyordum çünkü benzer sorunlarım vardı. bu siteyi keşfetmiştim : http://www.sosyal-fobi.net/ . Yaşıtlarım benden kesinlikle daha iyi durumdayken ben zincirlerimden kurtulmak için çabalıyordum. Bu sıralar bir kızdan(aslı) hoşlanıyordum. ilk kez bir kıza açıldım ve ondan red cevabı aldım.
Yine bu sıralar (yaklaşık 4 sene önce) pgibiyatriste gitmeye başladım. Dr a durumumu anlattım ve kesin tanı olarak sosyal anksiyete tanısını aldım. Ygb-bta şüphesi de mevcuttu. Doğru bir tanı koymuştu(m). çünkü
-6 yaşında konuşmaya başladım (ana sınıfına başladıktan 1 hafta sonra)
-sosyal becerilerim kötüydü.
-zorlama bir biçimde dahi göz teması kurmakta zorlanıyordum.
-3 yaşından beri pc kullanıyorum (çok büyük süresi oyunlar içindi).
ilaç olarak risperdal ve lustral kullandım 2 yıl boyunca. 2 yıl önce tedaviyi bitirdim sınavlar gerekçesiyle ve şikayetlerim büyük ölçüde dinmişti. Pgibiyatrik tedavi boyunca masa tenisi ve tiyatro kursuna gittim(yaz tatilinde). internette din, illuminati vs konularına merak salmıştım. Tedavi sonunda insanlardan kaçmamayı öğrendiğimi söyleyebilirim ama kızlar konusunda çuvallamaya devam etmekteydim hala.
Ygs ve lys dönemini de güzelce atlattıktan sonra tıp’ı kazandım. Buradaki ortamımı sevdim zaten kalabalık bir dönemiz elbet kafa dengim birilerini bulacaktım ve buldum da. ilk günlerde bir sürü kişiyle tanıştım lakin çoğuyla arkadaş bile olamadım. Tiyatro topluluğuna katıldım ve iyi işler yapmaktayım ancak orada da yakın arkadaşım yok. 2.sınıfın başlarında bu sürece kesin olarak başladığım için ona sonraki entryde devam edeceğim.

Geçmişten gelen durumum bu.

panpa hiç bir şey boşa gitmedi sen devam etmeye bak. başarılı olursun.

1-3-5-6-8-11-17 olmazsa olmazım. zaten kızların çoğu bu kriterlerden eleniyor mk forever alone

Düzenli yapan arkadaşlarım var.(saçma olduğunu düşünenler aynı zamanda) yani onlarda böyle bir durum gözlemlemedim(belki de yaşıyorlardır da belli etmiyor da olabilirler). onların durumu bana göre çok daha iyi. dediğin gibi olabilir de.

uzun bir entry girmeyi planlıyordum ama özet geçebilirim. vaktimin daha verimli geçtiğini ve eskisi gibi olmadığımı kesinlikle hissediyorum. insanlarla konuşmaktan çekinmiyorum daha baskın oluyorum eskisine göre ancak elimde olmayan sebeplerden ve düşük düzeyde anksiyetenin devam etmesinden dolayı hala bazı sorunlarım var. Bu zamana kadar kız meselelerinde girişken ve istekli olmadım bu yüzden kesin kurtulduğumu düşünmüyorum. Yani değişim sürecinde kızlar ayağınıza gelmiyor. Mutlu olacağım bir ilişkiye girersem o zaman bu görev kesin tamamlanmış diyebilirim.
Dediğim gibi uzun bir entry gireceğim birkaç gün sonra