buna diyecek bir şey bulamadim, kulaklari çınlasın muallaknin

kesinlikle, her hafta mutlaka trendlerden düşmeyen inli cinli korku hikayelerinin yazıldığı zamanlardır. Feres vardı özellikle, ne zaman hikayesine denk gelsem usenmeden okurdum. / Burdan sonrasını yazıp yazıp 4 defa sildim. Ama eski sözlük ortdıbını tam açık bir şekilde tarif edemedim. Unutmusum, zaten kelimelerle anlatmak isteyip anlayamayacağım şeyleri eminim birkaçınız ufak bir tebessümle beraber anımsar. Iyi günler, \\\'gib salataları.

Boşandıktan, ve velayeti karıma kaptırdıktan 6 saat sonra; saatte 140km hızla, kimisi boş, kimisi daha açılmamış içki şişeleriyle beraber karanlık yolda rastgele gidiyordum. Belki dikkatim dağılırda bir yere çarparım umuduyla, ne yapıcağımı bilmiyorum... Neymiş, çok içiyormuşum. huurya bak. Ama birde bardağın dolu tarafından bakmak gerek, 12 yıl sonra ilk defa başka bir kadını gibebilir, eve istediğim saatte girebilirdim.. Tabi artık bir evim yok, orası ayrı. Fakat bu gece tek düşündüğüm, önüme gelenle ciks yapmak, içmek, artık bekar insanlar başka ne yapıyorsa..
-
Yaklaşık 2 saat süren, ve bi de 15 dakikalık kahve molası sonrası Las Vegas\'a vardım, az çok ayılmıştım. Arabaya ilk bindiğimde nereye gideceğim hakkında en ufak bir fikrim bile yoktu, hatta intihar etmeyi bile düşünüyordum fakat istemeden LV\'a yaklaştığımı sonradan farketmiştim. Bu işte Tanrı\'nın parmağı yoksa bende ne olayım. Saat akşam 12.5\'a yaklaşmasına rağmen hala ışıl ışıldı tüm şehir, her yer gibilmeyi bekleyen kaşarlarla doluydu. Bu gece o geceydi. Karım, çocuklarım, gibtirsin gitsinler. Şehirde öylesine dolanırken, 4 kişilik bir kız gurubu farkettim. Ahh özellikle grubun içinden bir hatun vardı, 25\'lerinde, kısa saçlı, açık tenli sarışın bir şeydi. Her neyse, grubun yanına arabayla yaklaşıp \'\'Hey gelin sizi bir güzel gibeyim\'\' dememi beklemiyorsunuz herhalde. 42 yaşında olabilirim, fakat gençlik tecrübelerim hala duruyor. Arabayla 5-6 dakika takip ettikten sonra bir gece kulübüne girdiklerini gördüm. Arabayı apar topar parkettikten sonra kulübe girdim..
-
Bu gece o kızı gibip, yarın sabaha bambaşka birisi olarak doğucaktım.
En azından öyle planlıyordum, fakat işler pek iyi gitmeyecekti..

edit: eger bi 4-5 kisi olursa devam edicem beyler.

Özellikle izmir'e her gittiğimde, sabah 4 gibi dışarı çıkar ve bayraklı sahilde yürüyüşe çıkar, gökyüzü o koyu maviyi yakaladığında ise, banka oturur, hem denizi, hem de ışıkları yavaş yavaş sönmeye başlayan gökdelenlerle beraber gökyüzünün renginin açılışını izlerim. Martı sesleriyle beraber, tüm sıkıntıları ve dertleri unuttuğum anlardandır. Her izlenen gündoğumu aslında insana yaşadığımız sürece hiçbir şeyin geç olmadığını anlatır bizlere. Günün en güzel saatleridir gündoğumu vakti. Tüm şehir derin bir sessizlik içindedir. (Tabii söz konusu izmir olunca bahsettiğim kadar sessiz olmuyor, o huzuru kastediyorum.)
Beyler bana hayatın ne kadar güzel olduğunu gösteren anlardan biridir bu. Bir diğeri de Dolunaydır. Tüm geceyi o loş ışığıyla aydınlatır.
Bilmiyorum ben mi çok entel bi muallakyim ama çok güzel değil mi beyler?
Peki sizi mutlu eden anlar var mı bu hayatta? (Başkalarının annesini gibmekten, attırmaktan, cinsellikten başka.)

Günümüzde, özellikle inci sözlükte ergen kitlenin her münakaşada kullandığı anancılığın tarihsel gelişimini sizlere anlatacağım.

Anancılık, IV.Murat döneminde, bir esnafın, sattığı ürünü beğenmeyen bir müşteriyle girdiği sözlü tartışmada, Valideni kaynatayım demesiyle, tarihte ki ilk anancılık yapılmıştır. Bunun üzerine şaşıran müşteri, esnafa saldırmış, ve çıkan kavga sonucu iki zat Kadı efendi tarafından 50'şer falakaya, ağır ve alışıla gelmedik bir hakarette bulunduğu için esnafı ise ayırıca 15 akçe cezaya çarptırmıştır. Bu valideye yönelik hakaret, belli bir zaman sonra dönen dedikodularla beraber tüm Istanbula yayılmıştır. Ve o günden itibaren anancılık, masum annelerimizi paçavra eden bir virus misali, günümüze kadar gelmiştir. Günümüzde, başta belirttiğim gibi kavgadan çok, anancılık yapınca kendini komik sanan, gibi annesinin yediği yannanın boyunu geçmeyen embesil bir kitle tarafından hala sürdürülmektedir. Anancılık, aynı zamanda islami olarakta, küfür ettiğimiz, belki de tanımadığımız bir kadının kul hakkını almamızı sağlar.
inanıyorum ki, birgün anancılık denen illet son bulucak, ve annelerimizin ruhu özgürlüğe kavuşacaktır. Annenizin gibilmediği bir hayat yaşamanız dileğiyle.

13 yıl önce, Kuşadası efe internet kafedeydi, Hatırlıyorum. cs 1.5 le başlamıştım. Kulağınızın dıbına koyan süngersiz kulaklıkla, mousepadsiz, 5 tl lik hepimizin bir zamanlar kullandığı mouse la oynuyordum. Aradan zaman geçti, bilgisayar aldım. Almamla beraber ilk yaptığım şeylerden birisiydi CSyi kurmak. Daha sonra 1.6 yı keşfettim, o daha çok sardı, bu da yetmezmiş gibi jail, fun, zombie ve deathrun serverları keşfettim, inanılmaz dostluklar kurdum, kimi zaman kavgalar çıkmıştı. Ama çok güzel günlerdi. Jailde, cumartesi akşamları adminlik oyunları oynanırdı. Belki hatırlarsınız, Zeybek, Osmanlı, Leadder, daha aklıma gelmeyen nice serverlar vardı. 2015 e girdiğimizde babam motor kazası geçirdiği için 4 ay çalışamadı. Bununla beraber parasal durumdan dolayı bilgisayarımı satmak zorunda kalmıştım. Onlarca anı o bilgisayarla beraber gitmişti. sonra 2017 yılına girmemle beraber, csgo yu satın aldım. Başlarda zorlansamda, zaman geçtikçe alıştım. Elbette cs 1.5-6'nın zevki, ruhu, dostluklarıyla karşılaştırılamaz. Her neyse. 3 yılda, haftada boş vakitlerimde bulduğum zamanla internet kafeye gidip 1-2 rekabetçiyle supremeye kadar yükseldim. 'Bi global olmadan ölmicem' diyordum kendime. Fakat, MG den en az 13 defa düşe düşe, saatlerimi emeğimi vererek supreme olmuşken, corona muhabbeti çıktı, internet kafeye gidemedim ve rankım 0 landı. O an, cs bitmişti gözümde. Daha önce de cs yi bıraktım bıraktım diyip sigarada olduğu gibi tekrar başlamıştım, fakat bu sefer bitti beyler bitti. Böyle şansın dıbına koyayım. Şimdiyse, kendimi şöyle hissediyorum. Bilirsiniz, uyuşturucudan, içkiden rehabilitasyona giden ve çıktıktan sonra viski içen birisini gördAüğünde eli ayağı titreyen tipler olur. Bende ara sıra cs videosuna, veya bana onu anımsatıcak bir şey gördüğümde kafayı yiyorum. içim acıyor. Ve beyler, diyorum ki, ulan keşke o 2010-11 zamanlarına geri dönsek, Akşamları adminlik yarışlarına katsak, serverde komutçu olmak için diğerleriyle tartışsak, ulan diyorum. Ne güzel günlerdi. Ama birdaha gelmicek beyler. Sadece içimi sizlere dökmek istedim.

https://steamcommunity.co...rofiles/76561198332262179

Bu da steam hesabım. isterseniz ekleyin, kendim oynamam ama rankınıza göre size beraber oynayabiliceğiniz arkadaşlar önerebilirim.

heyt be

Aldığı nefese, yaşam enerjisine kadar her şeyi yoluna giren tek Fenerbahçeli ben miyim? kanser olmak yok, tolga ciğerci yok, rahat kazanıcağın maçta ilk dakikadan gol yiyip 90 da züt zoruyla çevirme derdi yok. Koronayı falan boşver bence bu böyle kalsın.

Eski hesabımdır, vay be.. çok özledim

(bkz: ilhan08)

Selamun aleyküm, bazı sorunlardan dolayı kendi isteğimle kapatmıştım hesabı, yaklaşık 2.5 yıl oldu, açarsanız çok sevinirim, teşekkürler.