0
Merhaba gençler. Burda yeniyim. Size anlatacaklrımı ne olur iyi okuyun ve ona göre yazın.
Şırnak ın en ücra köyünün birinde oturuyorum.26 yaşındayım 13 çocukluk bir ailenin en büyük ferdiyim.
ilkokulu ve liseyi burda okudum.3 odalı bir evde 13 çocuk baba ve iki anne yaşayıp gidiyoruz.Çocukluğumdan hiç bir şey anlamadım. Annemin sürekli ağlamasından dolayı o gün bugündür pgibolojim bozuk. Hiç bir zaman kendim için bir plan yapmadım.Hep annemi ve kardeşlerimi düşündüm onlara nasıl güzel bir hayat yaşatırım diye.
Liseyi bitirdikten sonra üniversite sınavlarına hazırlandım ama emin olun sadece bu lanet olası yerden uzaklaşmak için gitmek istedim.Ve kazandım Trakya kamu bölümünü bitirdim. Gerek üniversite hayatımda gerekse daha öncesinde hiç ız arkadaşım olmadı. Olmamamsını bırakın onlarla düzenli bir ilişki bile kuramadım. Ssürekli yalnız kaldım hep annemi düşündüm.O zalim adamın elinden nasıl kurtarabilirim diye.Ama annem çevrenin vereceği tepkiden çekinerek sürekli ondan yana taraf tuttu.Üniversiteyi bitirdiğimin ikinci senesinde özel bir şirkette 2000 lira maaşla işe başladım.1 yıl oluyor ve emin olun toplasanız ayda 200 lira yemişliğim yoktur.Hep babama verdim. Dünyada ne kadar pislik varsa onda mevcut utanmadan sıkılmadan verdiğim para ile kumar oynuyor.vs.v.s
Şimdi bazı radikal kararlar almak istiyorum annemi de alıp onun yanından taşınmak ama çocukluğun verdiği eziklik olsa gerek bir türlü söyleyemiyorum.Ne olursunuz şu kardaşınıza bir yok gösterin.
Kaç kere pgibiyatriste gittim ilaç aldım, sevgili yap kendine dedi ama olmadı beceremedim. Artık kendim içinde bir şeyler yapmak istiyorum bir yol gösterin bana.
