175 gun 23 saat sonra yaziyorum bu yaziyi.Kiz iyi bisiye benziyodu. Okulumuzda pek guzel.kiz olmadigi icin kiz hos gelmisti bana.Bi iki kesmeler, kesismeler... Derken kiza karsi bi duygu olustu hoslanmaydi galiba. Konusamadik bi kac soru ve cevap. Artik gitmemiz gerekliydi. Eski arkadaslarla vedalastiktan sonra okuldan ayrildik.Ama kiz hala aklimda.Yol boyunca onu dusundum dusundukce mutlu oluyordum.Bi huzur doluyordu icime. Evet giderek hoslaniyodum ya da agib oluyordum

Selamlaştıktan sonra sonra sınıfa girdik.Şans onlarında dersi bedendi.Ama amele gibi içerdeydiler boş boş dolanıyodular hocaları sağolsun. Oturduk konuşuyoz falan tanımadığım bebeler yani o sınıftakiler gel sana şu kızı ayarlim flan diyodular içimden lan kim bu kız kesin oynaktır vs tarzı düşünceler geçiriyodum aklımda. Eski arkadaşlarda diyince erkek olanları tabi hadi bakim dedim kıza. ilgi gelirse yazcam...

Fırlama bir arkadaşımız hadi gidip arkadaşları görelim dedi gittim bende napim özledim.Öğlen sıcağıyla yürüdük; yolda uzun. Derken arkadaşımı gördüm pekekent baya uzamıştı cemaat abisine dömüştü.

giblenmesiin kardeşim ben yazarım

ilkokul 3. sınıftım sınıfımıza ilçenin uzak bölgelerinde gelen arkdaşlarımız vardı. Sırf sevisle gitmesinler diye tabi sayıda çok olunca bulundukları yere okul yaptılar ve böylece arkadaşlarımızdan ayrılmış olduk. Gelgelelim aradan 3 yıl geçti 3 yıllık hasret özlem..
Bizde sabahçı öğlenci olmadıgı için öğlen iki saatte ders görüyoduk.Son iki saatimiz beden eğitimiydi boştu..

ilkyazım yarım saat öncede yazdım giblenmedi herneyse