yok yahu. kim bilir hangimiz nerelerden karma bir ırk oluşturuyoruz. o zihniyette bakarsak hepimiz ademle havvadan geldik nasıl olsa der işin içinden çıkardık.
bu beyanlar şey gibi oluyor; zamanında osmanlı padişahları müslüman olan ülkeleri bir arada tutmak için kendilerini halife ilan etmişler gibi.
o da kendini peygamber torunu ilan etmiş çok mu sanki.

kararsız olabilir lan.
karar vermek niye bu kadar sancılı bir süreç olabilir.
5 senedir ne tak yiycem ben bu okulda diyip duruyorum resmen.
ilk iki sene mal gibi gidip geldim sonraki iki sene aileye başkaldırı ve direniş yapamıyorum, bırakıcam demeler. sonuç tırıs tırıs geri dönüş.
ne istiyorsun diyorlar; cevap veremiyorum.
''devam etsem de olur, etmesem de olur; acaba yine sınava mı girsem,ama çalışmak istemiyorum,hem hangi bölümü yazsam acaba diye diye kendi içimi bırak milletin de içini kuruttum.

aşk meşk işlerini hiç söylemiyorum. orası gene istanbul üniversitesinde millete domates çorbası diye yutturulan şehriyeli salça çorbası kadar karmaşık.

kendimden sıkıldım yeminle.

zamanında kendi resminin çizilmesini istemediğini , çünkü insanların allah'ı unutup sanki ona taparmış gibi resimlerinin önünde eğilip secde edeceğini düşündüğü için (putlaştırılmak) izin vermemiştir.
bu saptırılmış düzende resimleri olsa kim bilir neler neler çıkardı diye de düşünmüyor değiliz.
çoğunlukta olan hülooooooğ kesimi başbakanı ay pardon cumhur başkanını kendisine benzetip torunu olduğunu bile iddaa edebilirlerdi.
gerçi resim yokken bile aynı muhabbetler dönüyor ya neyse.

Sarılmak altıncı duyu organı olmalı diye boşuna dememişler.
Abaza gibi yapışıp aklından kız kaldırmaktan başka bişey geçmeyenlerin anlamasını beklemediğimiz olaydır bu sarılma hadisesi.
Ama güzeldir. Güven verir. Mutlu eder.

Valla düşününce eline geçen hiç bir şey olmadığını farketmiş olman lazım.
Bu durumu atlatırsan umursamaz hissiz ve duygusuz bir insana dönüşüceksin ondan sonra da iyileşme safhasıyla kendine geliceksin.
Çat diye geçen bi durum değil ama çabalamazsan da olmuyor be kardeşim.
Dışarı çıkmalısın.
Ne yap et insan içine çık.
Hem sen erdalbakkalciragisin büyük düşün.

Biz bu durumlara depresyon başlangıcı diyoruz.
En iyisi mi sen bulunduğun ortamı önce bir değiştir. Seni mutlu eden şeylere doğru yol almaya bak (bigiblet sürmek olur, film izlemek olur, gezmek,içmek olur)
Bi de az düşün.
Fazla düşünmek iyi değildir.