• 7 / 7 / 7 entry
  • 1 başlık
  • 30.15 incipuan

godzillafatihh önüncü nesil normal

  • 0
    zombili hikaye
    Edit : Beyler zombili hikayem diye başka bir hikaye yazıyodum bu onun aynısı. Orada bir kac hafta entry girmedigim icin unutuldu o yüzden bu entryi açıp yazmaya başladı.Önceden yazdıklarımı hızlı hızlı atıcam ardından hikayeye devam edicem.

    Rezlerinizi alın bekleyin çok seri devam ediyorum

    Çok yüksek bir sesle gözlerimi açtım. Karsımda duran duvar saatine baktığımdaysa saat 7.30'du.Kendimi yataktan atarak solumdaki cama koştum. Ortalık resmen savaş alanı gibiydi. Kabus görüyorum sandım ama maalesef kabus degildi.Ülkemin savaşa girdigini sandım. Fakat zaman dahada ilerlediginde Ülkemizin değil tüm dünyanın bir savaşın içinde oldugunu anladım. Etrafta ölü , kaçışan ve eli, ayağı vs. kopmuş yerde yatan insanlar vardı.Ve delirmişcesine insanları katleden diğer insanlar. Vahşi bir kaplan gibi ağızlarıyla , elleriyle insanları öldürüyordular. içimi öyle bir korku kaplamıştı ki on dakika boyunca öylece durdugum yerde donmuş ve dışarıyı seyrediyordum. Bomba sandıgım ses ise arabanın patlaması oldugunu düşünüyordum.Bu insanlara nolmuştu diye düşünüyordum. Neden insanlar birbirini öldürüyordu diye düşünürken dış kapının tekmelendigini fark ettim. Sesi duymamla arkamı dönmem bir olmuştu. Odamın kapısını açtım ve dış kapım hala tekmeleniyordu. Kapının gözünden baktıgımsa bir insanın daha doğrusu bir zombinin kafasıyla kapıma vurdugunu gördüm. Kafasını bir ileri bir geri getiriyordu.Bir kulagı yoktu ve yüzü resmen sapsarıydı ve çok zayıftı.Her tarafı öldürdügü , katlettigi insanların kanlarıyla doluydu. Korkmuştum. Giremeyecegini bilmeme rağmen kapıyı kitledim.Bu yaptıgım en saçma şeydi. Kilit sesiyle tahminen üç dört tane daha zombi doluştu kapıya. Onlarda kafalarıyla ve ayaklarıyla kapıyı tekmelemeye başladı. Hepsinin yüzü ölü gibiydi ve aşırı korkunçtu. Hemen korunabilecegim bir şey aradım mutfaga geçip. Bıçak buldum. Fakat çok kısaydı. Onları uzaktan halledebilecek bir şeye ihtiyacım vardı.Bir silahım olsa hiç fena olmazdı.Ama kullanmayı bile bilmiyordum zaten bilsem bile sıradan bir üniversite öğrencisiydim nereden silahım olucaktı ki.Birden dolabın arkasındaki döner bıçağını gördüm. Aradığım şey işte bu dedim. Hemen alıp salondaki masaya koydum. Ardından okul çantamı aldım ve dolapta ne kadar hazır yiyecek ve içecek varsa doldurdum.Çoğunlukla küçük ve doyurucu şeyleri aldım.Ben resmen bir savaşa giren bir asker gibi teçhizatlanırken zombiler hala kapıyı tekmeliyorlardı. Kapıya her vurduklarında kalbim bir tık daha hızlı atmaya başladı. Elimi hızlı tutmalıydım. Okulda , televizyonda gördüklerimi yaptım.Bir depremde neler alınacagını biliyordum ve bu olayıda bir deprem gibi düşündüm. Fener , sağlık çantası vs. aldım. Kartonumdaki son 4 paket sigaramı, çakmagımı ve masanın üstüne koydugum döner bıçağınıda aldıktan sonra evden çıkmanın bir yolunu bulmalıydım. Kapıdan çıkamazdım. Evin en üst yani 4. cü katında oturuyordum. Camdanda atlayıp kacamazdım. Birden yangın merdiveni geldi aklıma. Hemen yangın merdivenine koştum. Fakat yangın merdiveninin altındada zombiler vardı. Evdeki soda şişelerini alıp atabildigimin en uzagına attım ve zombileri o yöne çekince ışık hızıyla indim merdivenleri. Zombiler şişelerden çıkan ses doğru gidiyordu. Onların zıt yönünde koşmaya başladım.Ara sokaklardan gidiyordum.Ve sağa döndüğümde 2 zombinin yerdeki bir insanı parçalara ayırdığını ve yediklerini gördüm. Midem o anda agzıma gelmişti. Bıçağımı çıkardım fakat onlar ne kadar insan olmasada hiç insan öldürmemiştim.Hem korkmuş hem de çekinmiştim. Onları öldürmek yerine koşmaya devam ettim.Şehir merkezine doğru gidiyordum ve bunun saçma oldugunu düşündüm.Çünkü orası şimdi daha kalabalıktır. Yönümü şehrin dışına ormanlıga doğru çevirdim. Yolda giderken o kadar iğrenç şeyler gördüm ki.Bunlar kesinlikle insan değillerdi.Çünkü o kadar vahşi varlıklardı ki yaşlı , çocuk , kadın dinlemiyorlardı.Tek hedefleri vardı. Kişi , millet , cinsiyet ayırmadan tek bir hedefleri vardı.Öldürmek. Gördükleri her kişiyi resmen kutsal bir görevmişcesine öldürüyorlardı. Hatta öldürmekle kalmayıp paramparça ediyorlardı.Şehrin dışına çok vardı ve sigara içen biri oldugum icin çok yorulmus ve kesilmiştim.Ve şehrin dışına giden en kısa yoldan gidiyordum fakat önümde bir zombinin bir insanı katletmiş ve parçalara ayırıp yedigini gördüm. Ondan korktum ve başka yoldan gitmeyi düşündüm. Fakat hem yolum çok uzayacaktı hemde o yolu gidecek takatta değildim.Bu yüzden bu zamanların çok daha ilerisinde öldürmeyi meslek haline getirmemin ilk adımını atıcaktım.Onu öldürücektim.Çantamı çıkarıp kenara koydum. Döner bıçağımı çıkardım. Filmlerde gördüğüm şekilde tutuyordum. Resmen bir samuray gibiydim. Fakat korku hislerim benle aynı fikirde değildi. Zombi gittikçe yaklaşıyordu.Bir adım attım. Aramızda 2 metre oldugunda kendimi ileri attım ve karnını kestim. Mide asitim agzıma geldigini farkettim resmen kusucaktım. Zombide hiçbir acı hissi yoktu. Sanki bir sinek konmuşcasına umursamadı karnına açtıgım yarayı ve hala üzerime doğru gelmekteydi.Ne yapıcagımı bilemedim ve bacagına dik bir şekilde döner bıçağını soktum. Bıçağım bacagında kaldı. Döndüre döndüre geri çektim bıçağı. Topallaya topallaya bana gelmeye devam ediyordu. Korku ve şaşkınlık içinde geri geri adım atıyordum. (bkz: )Ve birden beynine hedef almam gerektigini düşündüm. Yukardan beynine döner bıçağını indirdim. Birden durdu ve bıçağı saniye içinde çıkartıp aynı şekilde tekrar yukardan soktum. Dahada dibe girmişti.Ve bu sefer boynuna bir darbe indirdim ve kafası kopmuştu. Artık dayanamadım ve arkamı dönüp kustum. Zombiye döndüm."Bunu ben mi yaptım ?"dercesine döner bıçağına baktım.Her yerim kan olmuştu ve iğrenç kokuyordum.Ama başarmıştım. Hemen zombinin üstünde hızlı bir şekilde silebildigim kadarıyla bıçağımı sildim arkadan gelen zombileri görünce onun üstünü bile aramayı düşünmeden çantamı alıp kaçmaya başladım. Sigara içen biri olmama rağmen öyle bir koşuyordum ki resmen bir atlet gibi. izimi kaybettirmiştim. Yavaşladım. Daha doğrusu yavaşlamak zorunda kaldm. Cebimden bir sigara çıkardım. Yakarak yoluma devam ettim. Otobana çıkmıştım artık. Yolda terkedilmiş arabalar vardı. Havada akşam olmaya başlamıştı.Şuanda kalabilecegim en güvenli yer bir arabaydı. Camları ve kapıları sağlam bir araba buldum. Camlarıda filmliydi.Bu benim için kamyonet dolusu bir yemek bulmak gibiydi.Çünkü bu sayede zombiler beni göremiyecekti. Arabada da bir sigara yaktıktan sonra.Çantamı yastık şeklinde kullanarak zorda olsa uykuya daldım.
    ···
  • 0
    doğulu kızı eve atınca basima gelenler
    Afrika takması panpa ölçeriz
    ···
  • 0
    serkan götünü siksinler bu ne aq
    Ananız aminı yalımı güzel kardesler
    ···
  • +2
    doğulu kızı eve atınca basima gelenler
    beyler olay bundan iki üç yıl evvel lise son sınıftayken başıma geldi.
    ben sınıfın hatta okulun ağır abi tiplerindenim.
    böyle boylu poslu biraz kalıplı bi tipim. ülkücüyüz tabi sapına kadar.
    son senemde sakindim, kavgalara karışmıyordum artık o işler yeni gelen ergenlerindi.
    hayatım boyunca pek kızlarla yakın olmadım, onlarda benim ağır takılmam sebebiyle bana yaklaşmadı pek.
    ocak ayının 15 iydi hiç unutmuyorum okuldan çıktım eve doğru giderken... bizim okula 5 dakka filan mesefadeki kız mesleğin önünden geçiyorum.
    tabi önü apaçi kaynıyor okulun onlarında çıkış saati belli.
    aslında bize yakışmaz ama abazan tarafıma denk geldi şöyle bende bi karı kız kesiyim dedim.
    yavaş yavaş yürüyordum.hep bizim semtin çocukları var zaten selam veriyolar hal hatır soruyorlar.
    o an bişey farkettim kızın biri bana bakıyordu ama öyle böyle değil...

    yani baya kitlenmiş bana.
    kara kaşlı kara gözlü hafiften balık etli ama şişman filan değil bildiğin ele gelir cinsten.
    ben 2-3 saniye kadar kıza doğru baktım sonra utanıp kafamı çevirdim.
    yıllardır kızlara karşı hep geri durmuştum ama şimdi erkeklik hormonlarım durmuyordu.
    kafamdan o kız kimdi neydi neden o kadar dikkatli baktı diye geçirerek eve vardım.
    bi gün sonra okuldan çıktım arkadaşlar gel takılalım dedi ama ben ...
    hızlıca o kız mesleğin çıkışına gitmek istiyordum.
    ya eve gidiyim hiç keyfim yok diyerek yanlarından ayrıldım.
    bu sefer hiç ağır abi gibi değil gayet hızlı adımlarla gidiyordum.
    aslında o gün bi tesadüftü çıkışta kalabalıkta o kızı tekrardan görme ihtimalim çok zayıftı ama genede umut işte.
    okula yaklaştığımda yavaşladım çıkış zili çoktan çalmıştı okulun büyük kısmı dağılmıştı yetişememişim malesef.
    bi gün sonra...

    sabah okula giderken içimden sürekli o kızı bulmak geçiyordu ama nafileydi nerden denk gelicekti kader bi daha bizi karşılaştırırrmıydı?
    yada ben yılların verdiği abazanlıkla olayı fazla büyütmüştüm.
    sonuçta herkes birbirine bakar yolda orda burda, belkide ben yanlış yorumladım ya kız birine benzettiyse ya sadece hoş çocuk deyip geçtiyse?
    işte bu soruların hepsinin cevabını öğlen çıkışta aldım tam okuldan çıkarken... ağır ağır yürüyüp etrafa bakıyordum.
    malum çıkışta kavga olabilir öyle direk eve gitmem ben önce etrafı keserim bişey yoksa giderim .
    fakat o da ne?
    karşıda köşede gene o kız ben onu görsemde o beni farketmedi.
    gözleri birilerini arıyor gibiydi.
    sanırım sevgilisi vardı işin kötüsü sevgilisi bizim okuldandı heralde.
    boynu bükük eve doğru yürümeye başladım ki ... ayakkabımın bağına bastım hafif sendelemiştim.
    sizde ülkücüyüm diyince kundura giyiyor sanıysanız yanıldınız baya baya nike giyiyordum malum ortama ayak uydurmak lazım.
    neyse kenara çekildim ayakkabımı bağlamak için o an arkamdan (biraz uzaktan) o kızın geldiğini gördüm.
    vay be dedim yanında kimsede yok sevgilisi ekti heralde kızı dedim içimden böyle şeyler düşünürken kafamda ışık yandı...





    kız ilk gün beni kesmişti.
    sonra bi kaç gün sonra okulumun çıkışında gözleri birini arıyordu.
    son olarak arkamdan geliyordu yoksa bu kız beni mi takip ediyor ?
    bi an kafamda bu düşünce belirdi. ama nasıl emin olabilirdim.
    direk ilk bulduğum sokaktan girdim. yürüyüşümüde hızlandırdım sürekli bulduğum sokaklardan girdim .
    arada çaktırmadan kıza bakıyordum belliki beni takip ediyordu yoksa bu kadar tesadüf olamazdı.
    o an cesaretimi topladım ve... Kızı bnimle gelirmisin dedim geldi ve zütürdüm kahve yapımı dedim evet icine uyku ilacı ve yatırdım tam soydum kızı bide ne görüm?

    32cm takma yannak. Korktum hem giydirip atım basına bişeyler gelmeZ umarım beyler
    ···
  • 0
    ilkokuldaki rezil anım
    Selam panpalar öncelikle olaya hızlı giricem. Okulda ilk gunüm herkes ağlıyor bende annem gittiği için fazla ağlamadım 2dk sonra zütünden gibilmis bı karı geldi huur çocuğu . Tanışma faslı oldu sonra dağıldık .3 hafta sonra toplana öğrendik . Hiç ummadığım anda B'ni tahtaya kaldirdi. B:ben h:huur H:godzilla çık tahtaya B:tamam huur. Yapamamıştım düşünüyordum ve gazım geliyordu. Hocanın karnıma ittirmesiyle bnin karının yüzüne ossurmam bir oldu sonra annemi aradı huur gün bitti. Özet : huzurun yüzüne ossurdum. Edit:suku yapın yaaa{[InciListeHaberYap]}
    [[
    {{baslik:}}
    {{resim:}}
    {{yazı:}}
    ]]

    [[
    {{baslik:}}
    {{resim:}}
    {{yazı:}}
    ]]

    [[
    {{baslik:}}
    {{resim:}}
    {{yazı:}}
    ]]
    ···
  • 0
    ilkokuldaki rezil anım
    Selam panpalar öncelikle olaya hızlı giricem. Okulda ilk gunüm herkes ağlıyor bende annem gittiği için fazla ağlamadım 2dk sonra zütünden gibilmis bı karı geldi huur çocuğu . Tanışma faslı oldu sonra dağıldık .3 hafta sonra toplana öğrendik . Hiç ummadığım anda B'ni tahtaya kaldirdi. B:ben h:huur H:godzilla çık tahtaya B:tamam huur. Yapamamıştım düşünüyordum ve gazım geliyordu. Hocanın karnıma ittirmesiyle bnin karının yüzüne ossurmam bir oldu sonra annemi aradı huur gün bitti. Özet : huzurun yüzüne ossurdum. Edit:suku yapın yaaa{[InciListeHaberYap]}
    [[
    {{baslik:}}
    {{resim:}}
    {{yazı:}}
    ]]

    [[
    {{baslik:}}
    {{resim:}}
    {{yazı:}}
    ]]

    [[
    {{baslik:}}
    {{resim:}}
    {{yazı:}}
    ]]
    ···
  • 0
    ilkokuldaki rezil anım
    Selam panpalar öncelikle olaya hızlı giricem. Okulda ilk gunüm herkes ağlıyor bende annem gittiği için fazla ağlamadım 2dk sonra zütünden gibilmis bı karı geldi huur çocuğu . Tanışma faslı oldu sonra dağıldık .3 hafta sonra toplana öğrendik . Hiç ummadığım anda B'ni tahtaya kaldirdi. B:ben h:huur H:godzilla çık tahtaya B:tamam huur. Yapamamıştım düşünüyordum ve gazım geliyordu. Hocanın karnıma ittirmesiyle bnin karının yüzüne ossurmam bir oldu sonra annemi aradı huur gün bitti. Özet : huzurun yüzüne ossurdum. Edit:suku yapın yaaa{[InciListeHaberYap]}
    [[
    {{baslik:}}
    {{resim:}}
    {{yazı:}}
    ]]

    [[
    {{baslik:}}
    {{resim:}}
    {{yazı:}}
    ]]

    [[
    {{baslik:}}
    {{resim:}}
    {{yazı:}}
    ]]
    ···