+1
Sümbülzade Vehbi Efendi’nin müstesna
bir eseridir. şiirin hikayesi ise şöyle: Bir gün
padişah Vehbi Efendi’yi yanına çağırır ve: “Bana öyle
bir şiir yaz ki bir mısrasını okuyunca içimden seni
öldürmek, bir sonrakini okuyunca ise ödüllendirmek
gelsin” der. Ve işte sonuç aşağıda:
Azm-u hamam edelim, sürtüştürem ben sana,
Kese ile sabunu, rahat etsin cism-u can.
•
* *
Lal-u şarap içurem ve ıslatıp geçirem,
Parmağına yüzüğü, hatem-i zer drahsan.
•
* *
Eğil eğil sokayım, iki tutam az mıdır?
Lale ile sümbülü kakülüne nevcivan.
•
* *
Diz çökerek önüne ılık ılık akıtam,
Bir gümüş ibrik ile destine ab-i revan.
•
* *
Salınarak giderken arkandan ben sokayım,
Ard eteğin beline, olmasın çamur aman.
•
* *
Kulaklarından tutam, dibine kadar sokam,
Sahtiyenden çizmeyi, olasın yola revan.
•
* *
Öyle bir sokayım ki, kalmasın dışarda hiç,
Düşmanın bağrına, hançerimi nagehan.
•
* *
Eğer arzu edersen, ben ağzına vereyim,
Yeter ki sen kulundan lokum iste her zaman.
•
* *
Herkese vermektesin, bir de bana versene,
Avuç avuç altını, olsun kulun şaduman.
•
* *
Sen her zaman gelesin, ben Vehbi’ye veresin,
Esselamun aleyküm ve aleykümselam.
