sen daha konuşamıyorsun gibtiğimin ergeni.

napıyor lan bu herif parayı alıp? şu çöplüğe kim para verir amk.

napıyor lan bu herif parayı alıp? şu çöplüğe kim para verir amk.

tepede 0.00 tl yazıyor, para havalesi falan var. böyle bir şey mi gelmiş amk vay hele vay vay vay.

lütfen haddinizi bilin arkadaşlar, haddinizi bilmiyorsanız ananızı avradınızı ben giberim. tamam mı? ananızı avradınızı gelmişinizi geçmişinizi gibiyim, orosbu çocuğu binleri lan, haa? dıbına koduğum üç kuruşluk adamsınız lan siz, haa? yorum yazmayı bilmeyen orosbu çocukları lan, haa? hepinizin anasını gibiyim lan, hepinizin avradını gibiyim lan, hepinizin kız bacısını gibiyim lan, dıbına koduğumun evlatları, lan kim bana karşı geliyorsa var ya anasını avradını gibiyim lan, haa? kim beni sevmiyorsa anasını avradını gibiyim lan, sülalesini gibiyim lan, haa? gıcık kapan kim varsa anasını avradını gibiyim lan, dıbına koduğumun orosbu çocukları kendinizi ne zannediyorsunuz lan, haa? dıbına koduğumun evlatları, haa? burda karşınızda ercik var lan ercik var! başka kimse var mı? haa? dıbına koduğumun evlatları, bir gün gelecek gücümü herkes görecek. dıbına soktuğumun binleri... dıbına koduğumun zütleri... konuşmayı bilmeyen orosbu çocukları... kendi kendine yorum yazan orosbu çocukları. bir gün gücümü göreceksiniz lan, hepiniz gücümü göreceksiniz, vaaay diyeceksiniz vaaay, ercik büyük adammış, biz kıymetini bilemedik onun, dıbına koduğumun binleri sizi.

sağ ol canıms.

lütfen haddinizi bilin arkadaşlar, haddinizi bilmiyorsanız ananızı avradınızı ben giberim. tamam mı? ananızı avradınızı gelmişinizi geçmişinizi gibiyim, orosbu çocuğu binleri lan, haa? dıbına koduğum üç kuruşluk adamsınız lan siz, haa? yorum yazmayı bilmeyen orosbu çocukları lan, haa? hepinizin anasını gibiyim lan, hepinizin avradını gibiyim lan, hepinizin kız bacısını gibiyim lan, dıbına koduğumun evlatları, lan kim bana karşı geliyorsa var ya anasını avradını gibiyim lan, haa? kim beni sevmiyorsa anasını avradını gibiyim lan, sülalesini gibiyim lan, haa? gıcık kapan kim varsa anasını avradını gibiyim lan, dıbına koduğumun orosbu çocukları kendinizi ne zannediyorsunuz lan, haa? dıbına koduğumun evlatları, haa? burda karşınızda ercik var lan ercik var! başka kimse var mı? haa? dıbına koduğumun evlatları, bir gün gelecek gücümü herkes görecek. dıbına soktuğumun binleri... dıbına koduğumun zütleri... konuşmayı bilmeyen orosbu çocukları... kendi kendine yorum yazan orosbu çocukları. bir gün gücümü göreceksiniz lan, hepiniz gücümü göreceksiniz, vaaay diyeceksiniz vaaay, ercik büyük adammış, biz kıymetini bilemedik onun, dıbına koduğumun binleri sizi.

12 yaşında bebelerle nereye anarşist oluyorsun pekekent?

evi de caminin dibinde zaten :/

"Çok eskiden rastlaşacaktık... "

"Çok eskiden de rastlaştık," dedi Galip, kadının aynadaki yüzüne bakarak.

"Okuldayken aynı sıralarda oturmazdık, ama sıcak bahar günlerinde sınıfta uzun tartışmalardan sonra pencere açıldığında, hemen arkasındaki kara tahtanın karasından aynalaşan camın içinde yansıyan yüzünü şimdiki gibi seyrederdim."

"Hmm... Çok eskiden rastlaşacaktık."

"Çok eskiden rastlaştık," dedi Galip. "ilk rastlaştığımızda bacakların o kadar ince, o kadar narin gözükmüştü ki bana, onların kırılıvereceğinden korkmuştum. Tenin sanki çocukken daha sertti de, büyüdükçe, ortaokuldan sonra renklenerek inanılmaz bir incelikle yumuşadı. Evin içinde oynamaktan kudurduğumuz sıcak yaz günlerinde, bizi bir plaja zütürmüşlerse eğer, dönüş yolunda, ellerimizde Tarabya'dan aldığımız dondurmalarla yürürken, sivri tırnaklarımızla kollarımıza, üzerindeki tuzu kazıyarak harfler yazardık. ince kollarının üzerindeki küçük tüyleri severdim. Güneş yanığıyla pembeleşen bacaklarını severdim. Başımın üzerindeki raftan bir şey almak için uzandığında yüzüne dökülüveren saçlarını severdim... "

"Çok eskiden rastlaşacaktık."

"Annenden alıp giydiğin askılı mayonun sırtında bıraktığı askı izlerini, sinirlendiğin zaman saçlarını dalgın dalgın çekiştirmeni, filtresiz sigara içerken ortanca ve baş parmaklarınla dilinin ucundaki tütün parçasını yakalayışını, film seyrederken ağzını açışını, kitap okurken elinin altındaki bir tabakta bulduğun leblebileri ve fındıkları farkında olmadan yiyişini, anahtarlarını kaybedişini, miyopluğunu kabul etmediğin gözlerini kısışını severdim. Gözlerini kısıp uzaktaki bir noktaya bakarken başka bir yere gittiğini, başka birşey düşündüğünü anlayınca seni endişeyle severdim. Aklının içindekilerin bildiğim kadarını ve daha çok da bilmediğim kadarını korkuyla korkuyla severdim, Allahım!"

Tam bir hafta önce, birisi sana selâm söyledi. "Tabii ki söylerim selâmını," dedim, ama arabaya binene kadar da unutmuşum. Selâmı değil, selâm söyleyen adamı. Üzülüyor da değilim hani buna. Bana kalırsa, akıllı bir koca, karısına selâm söyleyen bütün erkeklerin selâmını unutmalıdır. Çünkü ne olur ne olmaz.

Hele karınız ev kadınıysa: Çarşı pazarda gördüğü bakkalla çakkalın ve akraba çevresinin dışında, ev kadını denen talihsiz kişi zaten o bıktırıcı kocasından başka erkek de görmez hayatında. O zaman, biri ona selâm söylerse düşünür o ince kişiyi, buna vakti de olur. Gerçekten de incedir ya bu kişiler. Eskiden böyle bir gelenek mi vardı Allahaşkına? ince kişiler olsa olsa kimliksiz, belirsiz bir hareme saygı yollardı o güzel eski zamanlarda. Eski tramvaylar daha iyiydi.

Evlenmediğimi, hiç evlenmediğimi, gazeteci olduğum için hiç evlenemeyeceğimi bilen okurlarım ilk cümleden başlayarak bir şaşırtmaca verdiğimi anlamışlardır.

Kimdi bu seslendiğim "sen"? Hokus-pokus! Yaşlı köşe yazarınız yavaş yavaş kaybettiği hafızasından sözedecek; benimle birlikte bahçemin solan güllerini koklamaya buyurun siz de gelin, anlarsınız. Ama fazla sokulmayın, iki adım ötede durun bakalım, da çok da aman aman bir şey olmayan yazı numaramızı, hilelerimiz anlaşılmadan rahat rahat yapalım.

Şöyle bir otuz yıl önce, gazeteciliğimin ilk yıllarında Beyoğlu muhabiriyken kapı kapı dolaşır haber yakalamaya çalışırdım. Pavyonlarda, esrar tüccarları, Beyoğlu gangsterleri arasında yeni bir cinayet, intiharla biten bir aşk hikâyesi var mı diye bakar, otel otel gezer, istanbul'a ünlü bir yabancı geldi mi, ya da ünlü bir yabancı diye okurlarına sunabileceğim ilgi çekici bir Batılı şehrimize uğradı mı diye, ayda bir, bir iki buçukluk toka ettiğim kâtiplerden kayıt defterlerini alır okurdum. O zamanlar dünya şimdiki gibi ünlülerle dolup taşmıyordu; hiçbiri gelmezdi istanbul'a. Kendi ülkelerinde hiç tanınmadıkları halde, gazetemde ünlü diye tanıttıklarım da, gazetedeki resimlerini gördüklerinde, sonucu hep vefasızlık olan bir şaşkınlığa kapılmışlardır.

Aralarında biri, onun için gazetemde öngördüğüm şan ve şöhrete yıllar sonra gerçekten ülkesinde ulaştı da: Ünlü kadın modacısı filanca dün şehrimizdeydi, diye ben haberi geçtikten yirmi yıl sonra, gerçekten ünlü bir Fransız -ve egzistansiyalist- modacısı oldu, ama bana bir teşekkür yok; Batılı nankördü.

Vasıfsız ünlüler ve yerli gangsterlerle (şimdi bunlara Mafya deniyor) uğraştığım o günlerin birinde, ilginç bir haber olabilecek ihtiyar bir eczacıyla tanıştım.

Bu adam, benim şimdi çektiğim uykusuzluk ve hafıza kaybı hastalıklarının ikisine de yakalanmıştı. Bu iki hastalığın yan yana gelmesindeki korkunç yan, biriyle (uykusuzluk sonucu fazla zaman) ötekini (hafıza ekgibleri) kapatacağınızı sanırken, tam tersi olmasıdır bunun: Uykusuzluk gecelerinde, tıpkı benim gibi, anıları ihtiyardan öyle bir kaçıyormuş ki, bir türlü geçmeyen zamanın ve gecenin ortasında, kimliksiz, kişiliksiz, kokusuz, renksiz bir dünyada, o zamanlar yabancı dergilerden çeviri yazılarda sözü çok edilen "Ay'ın öteki yüzünde" yapayalnız olduğunu sanıyormuş adam.

ihtiyar, hastalığını benim gibi yazı yazarak tedavi edeceğine, eczanesinin laboratuvarında bir ilaç icat etmişti. Benimle birlikte, bir de, bir akşam gazetesinden esrarkeş bir muhabirin katıldığı iki kişilik (eczacıyla birlikte üç ediyorduk) basın toplantısında, kamuoyuna tanıttığı pembe renkli sıvısını şişesinden bir bardağa gösterişle doldurup doldurup içtikten sonra, gerçekten yıllardır aradığı uykusuna kavuşmuştu da. Uykusu kadar hafızasının cennet anılarına da kavuştu mu, ihtiyar eczacı hiç uyanmadığı için, bir Türk, en sonunda bir şey icat etti heyecanına kapılan kamuoyu bunu hiç öğrenemedi.

Karanlık bir gün, sanırım iki gün sonra, gittiğimiz cenazesinde, hatırlamak istediği şeyin ne olduğunu düşünmüştüm hep. Hâlâ da düşünürüm: Hafızamızın, biz yaşlandıkça fazla yük taşımak istemeyen huysuz bir yük hayvanı gibi attığı ağırlıklar en sevmediği yükler midir, en ağırları mı, yoksa en kolay düşenler mi?

masama portakal suyu döktüm, yapış yapış oldu. her klavyeye basışımda rahatsız ediyor.

bu başlığa bir daha kimse uğramamış. çok saçma değil mi lan? her şey saçma geliyor zaten.

güzel güzel. sen de bunu dinle: https://www.youtube.com/watch?v=azGh07lBAIg

hâlâ giblenmiyor entry'ler, bu değişmemiş en azından.

lan sözlük eskiden gibi yeni kalkan ergenlerin mekânıydı tamam da, fotoğraflar falan iyice gib gibi olmuş.
şöyle dert falan anlatın da gib gibi hayatımız daha da gib gibi olsun.

cidden nefret ediyorum lan hepinizden. tüm kıtalar tek tek yok olsa da ben yok oluşunuzu izlesem.

lütfen haddinizi bilin arkadaşlar, haddinizi bilmiyorsanız ananızı avradınızı ben giberim. tamam mı? ananızı avradınızı gelmişinizi geçmişinizi gibiyim, orosbu çocuğu binleri lan, haa? dıbına koduğum üç kuruşluk adamsınız lan siz, haa? yorum yazmayı bilmeyen orosbu çocukları lan, haa? hepinizin anasını gibiyim lan, hepinizin avradını gibiyim lan, hepinizin kız bacısını gibiyim lan, dıbına koduğumun evlatları, lan kim bana karşı geliyorsa var ya anasını avradını gibiyim lan, haa? kim beni sevmiyorsa anasını avradını gibiyim lan, sülalesini gibiyim lan, haa? gıcık kapan kim varsa anasını avradını gibiyim lan, dıbına koduğumun orosbu çocukları kendinizi ne zannediyorsunuz lan, haa? dıbına koduğumun evlatları, haa? burda karşınızda ercik var lan ercik var! başka kimse var mı? haa? dıbına koduğumun evlatları, bir gün gelecek gücümü herkes görecek. dıbına soktuğumun binleri... dıbına koduğumun zütleri... konuşmayı bilmeyen orosbu çocukları... kendi kendine yorum yazan orosbu çocukları. bir gün gücümü göreceksiniz lan, hepiniz gücümü göreceksiniz, vaaay diyeceksiniz vaaay, ercik büyük adammış, biz kıymetini bilemedik onun, dıbına koduğumun binleri sizi.

lütfen haddinizi bilin arkadaşlar, haddinizi bilmiyorsanız ananızı avradınızı ben giberim. tamam mı? ananızı avradınızı gelmişinizi geçmişinizi gibiyim, orosbu çocuğu binleri lan, haa? dıbına koduğum üç kuruşluk adamsınız lan siz, haa? yorum yazmayı bilmeyen orosbu çocukları lan, haa? hepinizin anasını gibiyim lan, hepinizin avradını gibiyim lan, hepinizin kız bacısını gibiyim lan, dıbına koduğumun evlatları, lan kim bana karşı geliyorsa var ya anasını avradını gibiyim lan, haa? kim beni sevmiyorsa anasını avradını gibiyim lan, sülalesini gibiyim lan, haa? gıcık kapan kim varsa anasını avradını gibiyim lan, dıbına koduğumun orosbu çocukları kendinizi ne zannediyorsunuz lan, haa? dıbına koduğumun evlatları, haa? burda karşınızda ercik var lan ercik var! başka kimse var mı? haa? dıbına koduğumun evlatları, bir gün gelecek gücümü herkes görecek. dıbına soktuğumun binleri... dıbına koduğumun zütleri... konuşmayı bilmeyen orosbu çocukları... kendi kendine yorum yazan orosbu çocukları. bir gün gücümü göreceksiniz lan, hepiniz gücümü göreceksiniz, vaaay diyeceksiniz vaaay, ercik büyük adammış, biz kıymetini bilemedik onun, dıbına koduğumun binleri sizi.

hacı son boş ver. hayat ne tuhaf vapurlar falan işte. boş ver sen. sıkma canını. ha bir de lütfen, ama lütfen üreme.

tabi sizin gibi hayvan oğlu hayvanlar ne anlasın bu derin şiirden.

ne renkti aidiyet açmazının sarmalları
rigor mortis kadar apaydınlık
ve büsbütün ayrıksı bir antoloji?

şeklinde devam eden efsanevi şiir. şimdiye kadar başlığının açılmaması sözlük ayıbı, ayıbımız, ayıplarımız, ayıplamacalarımız.

yinee dee şaahlanıyooor amaaaan
kolbaşııının yandım daa kıııır atııı

yaşıyor musun hâlâ huur çocuğu?

ütfen haddinizi bilin arkadaşlar, haddinizi bilmiyorsanız ananızı avradınızı ben giberim. tamam mı? ananızı avradınızı gelmişinizi geçmişinizi gibiyim, orosbu çocuğu binleri lan, haa? dıbına koduğum üç kuruşluk adamsınız lan siz, haa? yorum yazmayı bilmeyen orosbu çocukları lan, haa? hepinizin anasını gibiyim lan, hepinizin avradını gibiyim lan, hepinizin kız bacısını gibiyim lan, dıbına koduğumun evlatları, lan kim bana karşı geliyorsa var ya anasını avradını gibiyim lan, haa? kim beni sevmiyorsa anasını avradını gibiyim lan, sülalesini gibiyim lan, haa? gıcık kapan kim varsa anasını avradını gibiyim lan, dıbına koduğumun orosbu çocukları kendinizi ne zannediyorsunuz lan, haa? dıbına koduğumun evlatları, haa? burda karşınızda ercik var lan ercik var! başka kimse var mı? haa? dıbına koduğumun evlatları, bir gün gelecek gücümü herkes görecek. dıbına soktuğumun binleri... dıbına koduğumun zütleri... konuşmayı bilmeyen orosbu çocukları... kendi kendine yorum yazan orosbu çocukları. bir gün gücümü göreceksiniz lan, hepiniz gücümü göreceksiniz, vaaay diyeceksiniz vaaay, ercik büyük adammış, biz kıymetini bilemedik onun, dıbına koduğumun binleri sizi.