iDDAA ediyorum.Dinleyeceginiz EN iYi şarkılardan biri.

https://www.youtube.com/watch?v=7wfYIMyS_dI

927121571671651222142101712101128182214112681122161518112

65122424211815265627121241212

Telefonunu kapattıktan sonra Kuran okumasına devam etti.

Ben tabi kafayı yemek üzereydim. Hemen yerimden kalktım ve yatakhaneye geçtim.

ALLAH'ım bana yardım et diyordum içimden.

Şu anda tek bir amacım vardı. Buradan gitmekti.

ERTESi GÜN.

işten gelmişim. Yarında tatil uzandım yatagıma.

Aldıgım bahşişleri saymaya başladım.21 lira bahşiş almıştım.

Bir anda telefonum çalmaya başladı.O arıyordu. Namaz Hocamız arıyordu.

-Alo baba
+Neden arıyorsun gavat ,arama beni.
-Baba az dinle beni.
+Dinleyecek bir şey yok.Şimdiden yalvarma, gelemezsin bizim yanımıza.
-[Aglamaya başladım] Baba yapma lütfen çok pişmanım. istersen vereyim o parayı.
+istersen 10 katını ver biz seni sildik

dedikten sonra telefonumu suratıma kapattı.

Umudu kesmiştim ben. Agladıgımı gören biri yanıma gelerek biri "ah kıyamam" dedi.

Lan git işine dedim. Böyle dedigimi duyunca ne oldu canım dedi. Sinirlerime hakim olmalıydım.Yok bir şey dedim. Konuşmak istersen yanıma gel dedi.

Ardından "sohbet vakti gelmiş gel aşagıya inelim" dedi.

Tamam dedikten sonra beraber aşagıya inmeye başladık.

Sohbet vakitlerinde herkesin aşagıya inmesi zorunluydu. Yani hayır diyemezdim. Aksi takdirde yurttan atılırdım.

Çok büyük bir alandı burası.En az 200 kişi vardı.

Namaz hocamız 5 dakika sonra geldi. Kuran okumaya başladı.

Benim o anda aklıma yatagıma numara bırakan kişi geldi. Herkeste buradayken bunun kim oldugunu ögrenmeliydim. Diye düşünüyordum.

Numarayı gizliye aldıktan sonra numarayı çevirdim ve aradım. Kuran okuyan Namaz Hocası bir anda Kuranı okumayı bıraktı çünkü onun telefonu çalıyordu ...

ALLAH'ım bana yardım et dedim notu okuyunca. Kagıdı hemen yırttım ve çöpe attım.

Acil bir şekilde buradan gitmeliydim.O yorgunlukla hemen dışarı çıktım.Çünkü bir SSK'lı işe girip,bir kaç ay çalışıp, ardından kredi çekip buradan gitmeliydim diye düşünmüştüm.

Bir garson işi buldum. Aylık 1350 Lira veriyorlardı. Sigortası ve yemegide vardı.

Anlaştım orayla. Günlük 12 saat çalışmada olsa katlanıcaktım. Zaten 3 ay sigortam yatarsa kredi kartı alabilirim ardından 2-3 ay daha çalışırsam 15000 - 20000 kredi alabilir ve buradan gidebilirdim.

Sabah 8 akşam 8'di.1 saat yemek arası 2 tanede 10 ar dakika olmak üzere sigara molası vardı. Sigara kullanmadıgımdan o aralardada dinlenirim diye düşündüm.

Yarın oldugunda sabahtan kalkıp kahvaltı bile yapmadan üstümü başımı giyip işe gittim.

Gün sonunda yorulsamda buna degmişti.ilk başta çalışanlar çok çok iyiydi. Herkes birbirine saygılıydı.

ikinci olarak ilk günden tam 22 lira bahşiş toplamıştım. Bahşişler hep böylemiydi tabiki ilk günden bilmiyordum.

1 HAFTA SONRA.

1 .haftanın sonunda her şey tıkırında gidiyordu.190 küsür lirada bahşiş toplamıştım.

Bu parayla kendime telefon alayım dedim. Birde avea hat çektim kendime. Paketde alınca tam oldu.

O gün tekrar annemi aradım. Telefonuna ulaşılamıyordu. Babamı aradım. Telefonu açtı.Bu sefer telefon suratıma kapanmadı.

Telefon açıldıktan sonra "Alo anne" dedim ve bir anda telefon suratıma kapandı.

Ardından tekrar arayınca telefonu meşgule aldı.

istenmiyordum o evde. Belki yüz yüz konuşursam her şey daha farklı olabilirdi fakat birde taşınmışlardı.

Telefonu hocamıza geri verdikten sonra yatakhaneye gitmeye karar verdim.Öglen olmasına ragmen yorgundum.

Yatakhaneye geçtim ve yatagımın önüne geldim. Yorganı kaldırdıgımda bir kagıt bırakıldıgını gördüm.

Birşeyler yazıyordu okumaya başladım. Yazan şey aynen şuydu :

[Başında kalp işaretiyle] istersen bugün sex yapabiliriz. istiyorsan 05325164891 numarasını ara.

Daha kaç gün olmuştuki.Ne ara taşınmışlardı. Kafayı yemek üzereydim

Annemi arıyayım diye düşündüm. Telefonumda yoktu nereden arıyacaktım bilmiyordum.Son çare yurttan arayacaktım artık.

Yurda geri döndügümde Namaz Hocamızdan telefonunu istedim. Saolsun verdi telefonunu.

Kimsenin olmadıgı bir yere geçip annemi aradım.

Gece uyku tutmamıştı. Korkular salmıştı beni açık söylemek gerekirse.

Sabah kalktıgmda ne yapıcam diye düşünmeye başladım. Birine "bunlar ne böyle" diye sormaya korkar olmuştum.

Ne olacaksa olsun diyip uyudum.

Birinin omzuma dokunmasıyla irkildim ve uyandım. Namaz Hocamız"hadi canım kahvaltıya gel" dedi.

Tamam dedikten sonra elimi yüzümü yıkayıp aşagıya indim.

Kahvaltımı yaparken önümde oturan çocugun beni kestigini fark ettim.

Onla ilgilenmiyor gibi yapsamda ikidebir gözüm ona kayıyordu. ikidebir bana bakıyordu.

Şöyle bir sorun vardı.Bu bakış herhangi bir arkadaşça yada bir tanışma faslı gibi bir bakış degildi.

Resmen sanki vücudumu süzer gibi bir bakışı vardı.

Kahvaltımı tamamiyle bitirmeden kalktım masadan. Yatakhaneye gidip dışarı üstümü giydim. Dışarı çıkacaktım.

Gerekli kişilerden izin aldıktan sonra dışarı çıktım. Ailemin yanına gidecektim.

Özür dileyecektim. Belki insafa gelirlerdi. Gittim evin önüne fakat gitmez olaydım. Taşınmışlardı.

Yogun istek üzerine devam ediyorum birazdan.

O anki duyguyu anlatamam size.

Hani çok kötü bir şey yaparsınızda böyle ayaklarınızdan başınıza gelen bir elektrik dalgası gibi bir şey olur.

Aynısının 2-3 katı belkide.

Hiçbirşey olmamış gibi tekrardan yerime yattım.

Yatagımda şöyle dedim kendi kendime."Yakın bir zamanda buradan gitmeliyim"

Akşama dogru yurdu iyice gezdim. Neyin nerede oldugunu ögrendim. Lavabonun,yemekhanenin, Mescidin nerede oldugunu ögrendim.

Yemekten önce herkesi Namaza çagırdılar. Herkes abdestini alıp Namaza gitti bende dahil.

Namaz olayını duydugumda içimdeki bütün kötü düşünceler gitmişti.

Akşam yemeginden sonra herkese bisküvi dagıttılar. Bende bisküviyi yatakhanede yerim diye düşünüp cebe attım.

Gece oldugunda herkes yatakhanelere geçti. Bende yatagıma uzandım ve düşünmeye başladım.

Eve geri dönmeliydim.Ama dönecek yüzüm yoktu. Belkide beni hiç düşünmüyorlardır diye düşünüyordum.

Bu düşünceler kapılırken bisküvimi çıkartıp yemeye başladım.Çikolatalı ikram dagıtmışlardı bu arada.

Bisküviyi yerken yaptıgım yanlışları düşünmeye başladım.Bu duruma gelmemin sebebi yapmış oldugum büyük hatalardı. Bardagı taşırmayı bırak. Bardagı kırmıştım artık.

Bisküvimi yedikten sonra çöpe atmak için yerimden kalktım.Çöp kutusu ayagınla basıp kovanın agzı açılanlardandı.

Ayagımla basıp bisküvi poşetini çöpe atacagım anda içine baktıgımda onlarca kullanılmış prezervatif gördüm ...

Yurda o gün girdim. Bana bir yatak ayarladılar. Sıcak su ve yemek vardı.

Yurt ücretsiz degildi.4.Aydan sonra aylık 80 lira vermek zorundaydın. Kabul ettim bende.

Yurtta sabah oldugunda ilk dikkatimi çeken şuydu. Yurtta zaten bir kız ögrenci olmasını bırakın bir kız çalışan bile yoktu.

Ne temizlikçi,ne bir aşcı,ne bir görevli. Herhangi bir şekilde kız yoktu.

Kahvaltı yapmaya indigimizde. Yurttaki diger kalan kişiler arasında aşırı bir samimiyet vardı.

Bu samimiyet herhangi bir arkadaşlık seviyesinde degildi. ikidebir birbirlerinin yanaklarına elini uzatıp "bir yanak alayım bakayım" demek, agızlarını egerek bir travesti gibi konuşmak, hocaları bir kenara bırakalım, çalışanların bile bu kadar samimi olması "ne oluyor lan" dememe sebep olmuştu.

Tabiki ön yargıyla yanaşmadım. Biraz daha bekliyeyim diye düşündüm. Zaten ilk gündü. Belkide denk gelmiştir diye düşünüyordum.

Zaten sınıfta bir kere kalmışım.Üstüne ikinci senede dersleri boşladım.Ne ders çalışıyorum nede işe gidiyorum. Okula gidip zaman geçiriyordum.

Hocalar zaten artık illahlah etti. Kaç kere annemi aradıda yalvar yakar anneme babama söyleme dedim.

Ama bu hata artık kabul edilemez bir hataydı. Zaten annem bir tekstil firmasında çalışıyor. Haftalık aldıgı miktar zaten 300 lira.3 günlük parasını gittim iddaya bastım. Birde yatınca artık o evde duramazdım.

Kendinizi bir anda sokak ortasında bulunca,bir anda gidecek bir yerinizin olmadıgını anlayınca, ailenizin,akrabalarınız, dostlarınızın evlerinin kapıları bir bir suratınıza kapanınca. Karşınıza 2 seçenek çıkıyor.

1. Ya sokakta kalacaksınız.
2. Ya devlet yurdunda kalacaksınız.

ikinciyi seçtim bende. Seçmez olaydım.

Nereden başlasam bilmiyorum.En iyisi yurtta neden kalmaya başladım onu anlatayım.

Ailemle zaten papazdım. Birde okuldan para istiyorlar diyip babamdan 150 lira alıp onu birde iddaaya basıp kaybettigimde, babamın okulu arayıp "150 lira istiyormuşsunuz nedir bu işin aslı" diye sorup gerçegi ögrendiginde kendimi kapının önünde buldum.

Analar çocuklarına acır diye bir laf var.O her anne için geçerli demicem.O her çocuk için geçerli degil.

Ne yapıcam bilmiyorum. Ailemle kavga ettik bir yurda yerleşeyim dedim başıma dert aldım.2 rez alında başlıyayım anlatmaya.