+1
öncelikle seldıbınaleyküm gençler size küçük bi anı anlatmak istedim o zaman lise 1 e gidiyorum çok sevdiğim bir kız vardı ne derse yapmaya çalışırdım bir gün annesi hastalanmış evine geçmiş olsun a gittim samimiydik kızın da durumu perişandı bende üzülüyodum bu duruma dışarı sigara içmeye çıktım babasını fark ettim köşede telefonla konuşuyodu bunun bi çaresi filan yok mu diyodu beni görünce birden panikledi telefonu kapattı bende bana kızacak sandım ama adam durduk yere ağlamaya başladı o gün eve gittiğimde hep o adamı düşündüm onun yerinde olmak istemezdim özelliklede annesinin hastalığını kıza söylemiyordu babası bu da beni korkutuyordu bizim ve onların ailesi samimiydi benim birde ablam vardır sevdiğim kız ablamı da tanır annemide ama kızın annesinin durumu çok kötüye gidiyodu benim annemde belki kız kafa dağıtır diye bize çağırmıştı o gün ablamın odasında kalmıştı ablamla konuşuyorlardı kız çok kötü olmuştu 2 gün bizde kaldı en son sabah kahvaltısını yapıyorduk babasını kendisini alması için aradı ama babası bugün de kalmasını istedi ve 1 dkka ardından annemi aradı bişeyler konuştular annemin yüzü düştü anladım bişeyler olduğunu bende böyle bi pozisyon da kıza yavşamayı düşündüm ama kötü anlamda deil 3. Gün babasını aramadı direk eve gitmeye çalıştı önceden de evden getirdiği 1-2 parça eşyası vardı yanında bende ona yardım etmek için eşyalarını taşımasına yardım ettim eve kadar geldik kapıyı açtı eve baktı kimse yoktu evde korktu biraz ilk önce ne oluyo filan dedi korkma ya bi yere filan gitmişlerdir diye geçiştirdim inanamadı ama tek ümidi buydu tekrardan bizim eve geçtik eve geldiğimizde annem hep beraber bir yere gideceğimizi söyledi hastaneye gittik kız anlamıştı galiba hastaneye girdiğimizde çok suskundu babası perişan görünüyordu babası kızına sarıldı kız annesini görmek istediğini söyledi babasıyla gittiler sanırsam yoğun bakım ünitesi yaklaşık 1.5 saat geçti kapıda bekliyodum canım sıkılmıştı bende onların gittiği yoldan gittim en sonunda kızı bi odada annesinin yanında gördüm annesi yatıyordu cihazlara bağlıydı kız göz yaşlarını tutamıyordu en son annesi yaşama gözlerini yumdu babası yanımdaydı o içeri gitmemişti ve bana dediği tek şey kızımı getir dedi ağlamış bir sesle kız çıktı sarıldı bana ağladı uzun bi süre ama kalbim çıkıcak gibiydi çok sevdiğim gülüşüne aşık olduğum kız bana sarılmış tı ama ağlıyordu yani ben yine mutlu olamıyordum cenaze işleri filan çok sonradan oldu orayı geçiyorum en son onların evine gittik salak gibi annesinin en son yattığı yatağa baktık babası içeri girmeye korktu sanki kapının önüne çöktü girmedi içeri biz hayla içerdeyiz dayanamadım onu teselli ederken bak ben seni çok seviyorum ben seni bırakmam dedim 1 dkkalığına ağlaması durdu gözlerime baktı çok utandığımı anladı sonra yine ağlamaya devam etti hiç bişry demedi babası aşağıdan seslendi ve kızı yanına çağırdı biraz konuştular kız yanıma geldi ve buralardan taşınıcaklarını ve o eve bidaha girmek istemediğini söyledi yıkılmıştım aradan 1.5 sene geçti her evinin önünden geçtiğimde durar mal gibi bakarım ve o kızı bidaha hiç görmedim
