@6 haklıymışsın kardeş şukunu veriyorum

@1 Sırf konuşmak için konuşuyosun. Sanane yarram kimin ne giydiğinden beğenmiyosan işine baksana sen

@9 panpa entry-nick uyumsuzluğu ama şukunu verdim

@6 değil panpa

Bilen kimse mi yok beyler?

Yeşilcam değil beyler

Bi tane adam var. Karisi evde degil. Baska bir kadin geliyor. Koltuga oturuyor. Koltuklariniz yeni galiba tarzi bi sey soyluyor. Ardindan adami tahrik ediyor. Sonra adam birden sevismeye basliyo soyunmadan. Ardindan karisi basiyor. Bu bir turk filmi. Bulana suku selale

edit:Yeşilçam değil

Amacım hiç biri değil. Bi şeyleri savunarakta hayatta kız etkileyemezsin. Bu düşünce tarzını savunmak gibi bi şey. Abi kimsenin ne yaptığı kimseyi ilgilendirmez. Sen bakire olmayan bi kızla evlendi diye kimseye gavat diyemezsin. Bunun gibi bakire değil diye bi kıza huur da diyemezsin bu kadar basit aq

@35-@36 ikinizin de beynini gibeyim. ciksin de nasıl bi şey olduğunu falan bilmiyosunuz. ikiniz de bakire gib kafalılarsınız belli ki. Ama bi gib bilmeden konuşmak marifet aq yerinde

Sadece insanların iğrençliklerine katlanamadım

Önce bi şeylerden hiçliğe, ardından hiçlikten sonsuzluğa gidecek bir yol bu. Önce hiçlikte boğulup ardından sonsuzlukta yüceleceğiz." derken
birden sözüm kesildi.

-Hasgibtir ordan amk ne anlatıyosun yarım saattir yarram para at şuraya da ortak cips mips alalım.

Söylenen dinleyenin anladığı ve anlatanın anlatabildiği kadar bile değildir.

Bu bir devrimden ziyade bir isyan, başkaldırı olacak. Şimdiye kadar sadece dikkatli gözlerin gördüğü şeylerden insanlık adına intikamımızı alıp artık özgür olmak amacıyla yapılan bir isyan. Her zaman bir kişi bütün her şeyden değerli olacaktır. Ama bunu anlayana kadar geçen sürede sürünmeye devam edecek insanoğlu. Ve ben tabii ki. Ve sen. Biz biriz seninle. Hepimiz aynı takun lacivertiyiz. Kimsesiz olduk hep. Başkalarının da kimsesiz olmaması için olacak bu. Herkesi şoke edecek bu durum. Kafa kesen adamlara patlayan çiçekler vermek gibi.

inandığınız bütün değerleri sallayacağım. Sevdiğin insanların kötü yüzlerini anlamanızı sağlayıp sizi yalnızlaştıracağım. Saçma sapan gibindirik tabularını paramparça edip size gerçek,saf özgürlüğünüzü vereceğim. Ve güçsüzler bu mücadelede ezilerek her şeylerini kaybedecekler. Her şey bittiğinde tamamen özgür bir hiçlikler bölgesinde olacağız. Ve istediğimiz her şeyi yapabileceğiz. Ve artık saçmalıklar olmayacak. Her şey bizim istediğimiz şekilde ve o yoldan olacak. Her bir kişinin istediği şekilde ve her bir kişinin istediği gibi. Bunun için önce kendimden başlayacağım.

Buna değeceğini düşünüyorum. Bu yola gireceğim. Artık ikilikler olmayacak. Kendimi öfkemin pençeli ellerine bırakacağım. Ve insanların hepsinin annesini gibeceğim. Çünkü insanlar kendi saçma hiyerarşik düzenlerinde sürekli birbirlerini ezmeye çalışan beyinsiz binler. Onlara gerçek terörü göstereceğim. Kaos getireceğim. Durduğum yeter. Bunu önce kendimden başlatıp ardından kitlelere yayacağım. Her şey değişecek

Bunu yaparken sosyal intihar etmeden yapsam daha uygun olur. Sevdiğim şeyler, sevmediğim şeyler... vs. her şeyi değiştirmeye hazır mıyım? Bu değişimden sonra kendimden memnun olacak mıyım? Hala bir kararsızlık ve güvensizlik mevcut. Ben böyleyim işte. Her şeyi düşünüp öyle karar vermem gerekli. Ve eylemlerimde de çabukluğu severim. Bu açıdan zıtlıkların insanı olduğumu düşünürüm. Ama bunu yapmalıyım, artık bir tarafa yönelme vakti geldi. inanç eylemlerimize güç katar. Bu güç için her türlü gibimsonik değerden vazgeçeceğim sanırım

insanları sevmem. insanlara güvenmem. En çok kendime güvenirim. Fakat sorun şu ki kendimi hayal kırıklığına uğrattıkça, gittikçe daha derine gidiyorum. Ama bunlar değişicek. Umuduma sarılıyorum. Kendimi yakarak yok edeceğim ve küllerimden tekrar doğacağım. Dolu olan bir bardağı tekrar dolduramazsın. Kendimi o kadar derin bi hiçliğe sürüklemeliyim ki. Bir ben kalmamalı geriye. Bundan sonra da istediğim gibi bir değişim mümkün olacaktır.

Yalnızlıktan değil. Bu saatte kimse olmadığından buraya yazıyorum. Bunda da yanlış yapıyorum aslında. insanlarla konuşabileceğim bi platform bulup yeni insanlara anlatmam gerekirdi bunu. Ama herkesin bi hikayesi var. Anlatmak için çırpınıyorlar. Ve hiç kimse başkasını dinlemiyor. Dinlemeye zamanı yok ve kendininkini anlatmak daha önemli. Dinleyiciler ise hikayesi olmayanlar gibi bir ezikliğe uğruyor. insanlar iğrenç, basit,ikiyüzlü, güvenilmez.

Kısacık hayatımda çok güzel ve çok kötü şeyler yaşadım. Tecrübeli, akıllı veya bi gib olduğumu ileri süremem. Ben bu değilim. Yavaş düşünürüm, ama iyi düşünürüm. Bi şeylerde kötü olmakta iyiyimdir. Kendi kendimi hayal kırıklığına uğratmakta çok çok iyiyimdir. Bu başkasını hayal kırıklığına uğratmaktan bile daha kötü bir durum bence. Kendi kendine ihanet etmek gibi. Ne uğruna yapıyorum bunu peki? Buna değer mi?

Başarısızlıklarım ve kendimi tatmin edemediğim için, sigaraya başladım. Yavaş yavaş hafif sigaralardan. Daha önce de içerdim ben. Yaşamanın nasıl bir şey olduğunu unuttum. Artık hatırlamam gerek. Bunun için semt takımının maçlarına katılmayı planlıyorum en yakın zamanda. Kendime güvenimin yerine gelmesi için böyle bir şeye ihtiyacım var.

Hayallerindeki dünya nasıl bir yer? O dünyada sen kimsin? Nasıl birisin? Nasıl bir hayat yaşıyorsun? Yanında kimler var?

Hepsi saçmalık. Hiç bir tutarlı tarafı yok. Herkesin dilinde bir ekonomi iyiye gidiyor yalanı. Gitmiyor aq ekonomi iyiye. Daha en temelden yazın çöküyor burda. iran amborgosu kısmı zaten saçma. Her şeyi geçtim,bu yazdıklarına kendin inanıyor musun?

Sen en iyisi bilim-kurguya yönel de, o sektörde başarılı olursun

Sokakta ve müzikte başarmak istediğim şeyler muhtemelen hayal olarak kalacak. Bu beni ne kadar süre etkileyecek. Belki yarın unuturum veya onlarca yıl sonra. farketmez. Önemli olan şu andır bence. Ve şu an umutsuz hissediyorum. Bunu bana en çok insanlar yaptı. Onlardan daha çok ise kendim yaptım. Yeterince cesur olamadım. Denemekten korktum. insanları üzmekten, toplumdan dışlanmaktan korktum. Korktukça dışlandım, üzmedikçe üzüldüm. Artık yeter demek istiyorum. Ama bu da kendimi kandırmak olur sadece. Değişim, asla yazıldığı veya söylendiği kadar kolay olmadı. Kendime inanmak için küçücük bir umut kırıntım var sadece. O da öfkem ve gençliğim. Yarın veya önümüzdeki günlerde sigaraya başlıycam tekrar. Bakalım bu sefer her şey değişecek mi.

-Söylerken bende inanmadım.

Gecenin bu vaktinde uyumak bile gelmiyor içimden. Bir sevgilim var. Yine başarısız bir ilişki. Artık uzatmaları oynuyoruz. Ve dünyaya dert çekmeye geldiğimi düşünüyorum. Hiç bir zaman yeterli duruma gelemeyeceğim. Kendimi tatmin edemeyeceğim. Akademik olarak başarılı sayılabilirim. Akademik başarı "bence" hayattaki başarıların yanında küçük bir nokta sadece. Kimsem yok gibi hissediyorum. Bu duruma nasıl geldim bilmiyorum. Daha çok gencim. Fakat karamsarım.

Başarılı olamadım. Ve olamayacağımda sanırım. Bu akademik başarıyla ilgili değil. Bu sokaklardaki ve müzikteki başarıyla ilgili. Şarkı söylemek, fark yaratmak. Muhteşem bir rock yıldızı olmak hayalim. Kalın bir sesim var sanırım bass. Kontrolu zor ve eğitim alamadım. Alamayacağım da heralde. Sokaklarda ise asla istediğim saygınlığa ulaşamadım. içimdeki öfke bitmiyor. Kendimi hayal kırıklığına uğrattım. Hayatımızda asla sandığımız kadar söz sahibi olamadığımızı farkettim. Hayatımızı birden bire değiştiremiyoruz işte. O zaman irademiz ne kadar önemli ki?

Bir gib olmayacak. Bu ülkede bir çocuk yetiştirmek istemiyorum. Bu ülkede ben yeterince gördüm, mesleğime başladığım zaman ilk hedefim yurtdışına yerleşmek