Mete.

Halkın ve köylünün dostudur; CHP'ye baş kaldırma süreci, CHP'nin köylüye ve çiftçiye toprak kazandırmak ve feodal ağaların gücünü kırmak istediği çiftçiyi topraklandırma kanununa karşı çıkmasıyla başlar. Köylü yerine feodal ağların yanında durmuştur kendi de feodal ağa olan köylü ve halk dostu Adnan Ağa.

Demokrasi ve dış politikada uzmanıdır; Meclise sormadan Kore'ye asker yollamıştır.

Demokrasi havarisidir; Kendine oy vermeyen bir ili ilçe(Kırşehir) oy vermeyen diğer ilden başka bir il çıkarmıştır(Malatya'nın ilçesi olan Adıyaman'ın il yapılması), demokrasiye sonsuz saygıdandır bunlar elbette. (Ha saygıdeğer başvekilin, 1954'te yaptığı değişiklikler ile partiler arası seçim işbirliğini yasaklamasından bahsetmiyorum bile, çünkü her yaptığı icraat gibi bu da adil bir demokrasi düzeni içindi.)

Halkın birliği ve bütünlüğünü savunmuştur; Vatan cephesi adlı bir cephe oluşturulmuş, DP'ye destekçi olan herkesin adı, akşamları radyolarda okunmuştur. Bu durum halkın camilerini, kahvelerini ayırması gibi durumların yaşanmasına neden olsa da, Saygıdeğer Başvekil Hazretleri bunu da halkın birliği ve ulusun geleceği için yapmıştır elbette.

Hukukun üstünlüğüne inanan, mahkemelerin işine karışmayan demokratik bir kişilikti; 18 Nisan 1960'da direk anamuhalefet partisini hedef alan ve onları yargılamak için kurulan olağanüstü yetkilerle donatılmış ve tamamen DP'lilerden oluşan tahkikat komisyonunu kurdu ama olsun her şey hukukun üstünlüğü içindi sonuçta.

Basın konusunda da özgürlükçü bir liderdi; 1951 sonrası gazetecilere hükümetinin taktirine göre ödül ve cezalandırma yoluna gitmiş ve saygıdeğer başvekil bu yöntem ile basına geniş bir özgürlük alanı açmıştır, ve tabi bir de bunun üzerine kabinesine üye bakanlar hakkında küçük düşürücü sayılan yazılara direk ceza kesiyordu ama her şey özgür basın ve demokrasi içindi...

Sonuç olarak böyle bir demokrat, özgürlükçü, adil ve halk dostu olan başvekile yeterli derece destek olamadı bu halk, cuntacı hainler onun bu özgürlükçü ve demokratik iktidarını yıkarak, 1961 Anayasasına giden yolu açtılar...
ha Türk anayasa tarihinde en özgürlükçü anayasa olduğu söyleniyor bu anayasa ama olsun Başvekilimin demokratik ve halkın adamı olduğu iktidarı gibi asla olamaz, kat'iyen olamaz.

Sipariş veriyor züt.

Anamur muzu olmayan şeyi nasıl getiriyorlardi hiç anlamadım. Olayın konseptine aykırı durumdu.

Amerikan meşrubati getiren piclere de ayrı kıldım... Bu tipler bu günlerde hep mühendis olmuş bu da tesadüf ayrıca.

Dibcik ile bir tane yavaşça vur kafasına.

Artık onun da makinesini yapmışlar kral cezve devri bitiyor..

"Kadınlar, yalan söylemeye karşı iflah olmaz bir temayüle sahiptirler."

Bugünün bu topraklardaki asıl adı. Anadolu Coğrafyasında inanan, inanmayan insanların hepsini bir kimlik altında toplayabilmek için tek bir aidiyet oluşturulması gerekirken, şu güne ramazan bayramı demek abes.

birincisi, bugün arap takvimine göre şevval aynının ilk günü, Şevval ayının ilk günü, ramazan adlı bayram kutlamak saçma, zaten arap dünyasında bugüne "ramazan" değil "fıtır" bayramı denmektedir. Araplar bunu bu isimle kutlar.

ikincisi, Etimolojik ve dilbilimi olarak baktığımızda Osmanlı Türklerinde bugüne Iyd-ı Fıtır deniyordu, şükür sadakası anldıbına gelen bu adlandırma, zamanla "şeker" olarak anılmaya başlandı. ve Şeker Bayramı olarak anılır oldu bu coğrafyada.

son olarak bir ortak kimlik oluşturmada, bu ülkedeki tüm insanlara hitap edebilmek için, şeker bayramı daha kullanışlı ve tüm kesimlere hitap eden bir adlandırma.

Bundan dolayı ki, bugünün adı şeker bayramıdır. Bunu Ramazan ayı boyunca ibadetini yerine getiren biri olarak söylüyorum, bireysel olarak ibadetimi yaratıcıma yaptım ama toplumsal olarak ortak bir kültür oluşturmak istememden dolayı bir kelime yüzünden Çalabım beni cezalandıracaksa ona da Amenna ve saddakna.

Ben olmayınca bu güller, bu serviler yok.
Kızıl dudaklar, mis kokulu şaraplar yok.
Sabahlar, akşamlar, sevinçler, tasalar yok.
Ben düşündükçe var dünya, ben yok o da yok!

"Bir olay olduğu zaman çok kısa mantıkla düşüneceksiniz, kimin işine yarar? Kimin işine yaradığını bilirseniz kimin yaptığını aynı adreste bulabilirsiniz"

insanlar şeref ve itibar için sürekli bir rekabet içindedirler ve bundan dolayı insanlar arasında kıskançlık ve nefret, en sonunda da savaş doğar.

amk. çinlileri amk. çinlileri, şu mevsimde birkaç zevkimiz vardı onlardan biri de ertelendi sizin yüzünüzden. huur çocukları.

Hastayım sana.

Orhan fizyolojik olarak olamazsın zaten bakire.

Lübnanlı olup da sevdiğim iki kişi var.
1- Jehan Barbur
2- Amin Maalouf

birinin sesi insanı büyülüyor, ötekinin yazdıkları alıp zütürüyor.

https://www.youtube.com/watch?v=UqRhXo56-UM

şu sesin büyüleyiciliği, rahatlatıcılığı kelimelerle ifade edilemez.

amk. oğlu kabotaj bayrdıbına bile küfür ediyorsunuz o gibiklikte, ülkenin pazar/müstemleke olmasının önüne geçmiş ne kadar milli olay varsa sayıp geçiyorsunuz. fanatiklik gözünüzü kör etmesin dünyanın en boş işi, gibeyim futbolu. gidin 6 kasıma küfür edin, uefa kupasına küfür edin, tüm ülkeye hakarete getirmeyin işi. savunması olmaz o saçmalığın holigan pekekent.

zafer bayrdıbına küfür eden marşları var muallaklerin. hainlik dolu bir besteyi çoşku ile söylüyorlar.

2010-11'den daha çok takık olduğum şey odur benim.

40 kişinin gibtiği bir huurdur diyebilir miyiz hocam?

80 öncesine ait, dönemin şartlarına bakılarak incelenmesi gereken bir slogan.

Bu sloganı atan adamlar, çiçek çocuklara karşı atmıyordu bunu, gencecik çocukların ciğerlerine hava pompalayıp, ciğerlerini patlatan canavarlara karşı kullanılan bir slogan bu.

yoksa şu sloganı salt okuduğunuz taktirde herkese korkunç gelir. Bu sloganın oluşmasına neden olan durumları incelemek elzemdir.

Ülkedeki kılıç artıklarına ve azınlıklara karşı hazırlıklı ve temkinli olunması gerektiğinin en büyük kanıtıdır bu kapı, Türk çocuğunun her zaman tetikte ve hazır beklemesi gerektiğinin göstergesidir. Bu kapı hala kapalıdır, neden? çünkü bu içleri irin dolu şeyler, vakti zamanı gelince, Mukaddes Türk Devleti zafiyet gösterdiği an, batılı abilerinin desteği ile 100 yıl önce yaptıklarını tekrar yapıp o kapının önünde mevcut Türk liderini katletmek hayali ile yanmaktadır.
Karadeniz'deki, Ege'deki, doğudaki katledilen ahali hala hafızamızdadır, Akdamar'da ırzlarına geçilip katledilen kadınlar hala aklımızdadır ve içimizde yaradır, istanbul'da ve izmir'de işgal kuvvetlerini alkışlayan, izmir'de işgalci Yunanları karşılayanlar ve Venizelos'a tapınan kişiler kimlerdir bunlar hafızamızdadır. Tarihsel gerçeklik unutulmamıştır.

ama bu tür gaflet ve ihanet içinde olanlar ve Allah korusun yine 100 yıl önceki felaket dönemi tekerrür ederse bu gaflete ve ihanete tekrar düşecek olanlar şunu bilmelidir; siz Pantenios'culuk, Gregorius'culuk, Hrisostomos'culuk, Hrisontos'culuk oynamaya kalkarsanız tekrardan bu ulustan da Benderli Paşalar, Sakallı Paşalar çıkar. Sizinle Kut Paşa Hazretlerinin, Townshend ile oynadığı gibi oynayacak vatanseverler çıkar. Biri Yıldırım Han olur, bize savaş ilan ettiğiniz meydana tekrar bir kazık çakar...

Tabi bu gafil ruhlular dışında Papa Eftim Hazretleri gibi bu ulusa sadık insanların olduğuna da inanıyorum ben, Tarih boyunca bu Cumhuriyete ve öncesi bu ulusun imparatorluğuna sadık olan Musevi yurttaşlarımız gibi, azınlık yurttaşlar olduğuna inanıyorum ben, bunlar baş tacıdır, bizim gibi Cumhuriyetin sadık evlatlarıdır.

Bunlar dışında kalanlara tekrar hatırlatmak gerekir, sizi isa'nız veyahut babası olduğunu iddia ettiğiniz uhrevi varlık değil Mukaddes ve Ulu Türk Devleti korumaktadır. Bu devlet sadık yurttaşlar olduğunuz sürece sevecen bir babadır ama ihanete ise misli ile karşılık veren bir mekanizma.

ummayın, umut bu topraklardan gitti

reelde de sanal da olsa, cahillere, itlerle, umumhane evlatlarıyla ve kılıç artıkları ile tartışamaya girme.

"Cahille girme münakaşaya. Ya sinirini zıplatır tavana, ya da yazık olur adabına" şiarından çıkma.

Hayır anasını satayım ya, hayır dıbına koyayım. Olmaz, olamaz.

illet lan bu, nereden bulaştın lan.

Bu kutlu günün Başbuğun mücadele ateşini yaktığı gün olması dışında bir farklı durumu daha vardır. işgalci işbirlikçisi, Rus ve ingiliz dostu karadenizli helenlerin geleneksel ağlama günü olma özelliği de mevcuttur bu günün.
ilk durum milli bir gururdur, herkes bilir. Yolun başında o gemiye binenden de, sonunda kalleş düşmanı izmir'den egenin suyuna dökenlerden de Tanrı razı olsun, bu kahramanların her birinden Türk Ulusu minnettardır.

Lakin bu ikinci durum üzerinde durulması gerekir çünkü bilinmez çoğu kişi tarafından, aslı da şudur bu olayın yıllarca yan yana yaşadıkları Karadenizli Müslüman Türkleri; o Türklerin devleti olan ve helenlere de yüzyıllarca hamilik yapan devlet emperyalist güçlerce işgale uğrayınca, katletmeye başlamıştır karadenizli helenler. Pontus ve Helenizm uğruna, arkalarına Rus işgalcileri alıp; kadın, çocuk, yaşlı demeden masumları katletmeye durmuştur helenler. Kaderin bir cilvesidir Çarlık rejimi çökünce işgalci Rus askerleri pis botları ile kirlettikleri bölgemizi terk etmek zorunda kalınca, ağabeylerini kaybeden rumcuklar, Türk halkının öfkesi ve gazabı ile karşı karşıya kalmıştır. sonrası malum öfke ve intikam... katiller ektiklerini biçtiler ve hak ettiklerini aldılar. Son perdede Büyük Türk, burada kalanları anavatanları olan yunan'a postaladı. işte bu geleneksel ağlamanın özeti budur.
ey helen, ey nankör, ey hain... bu topraklar, bu deniz, bu köyler, bu yaylalar, bu yeşil, bu mavi senin değil, benim. Sen ihanet ettin, işgalcilere köpeklik ettin olmayacak hayaller için, o yüzden bu toprakların yurttaşı olma şansını kaybettin hain oldun ve sonsuza dek kaybettin bu cennet coğrafyayı. Bu topraklar kıyamete kadar bizim, Türklerin bunu bil ve kavra helen çocuğu... bu topraklarda kara sudaki balığın hakkı vardır, senin yoktur. helen! nankör, işbirlikçi helen şunu bil, pontus tarihte kalmıştır, Türk yurdu Karadeniz ise bakidir.