En yakın arkadasi atlatti diyor, ama sinifta cok gulmuyomus hatta gormemis kimse ve beni soruyomus nasil diye zamana birakiyorum be abi de surda kaldi kapanmasina 10 gun... goremiyicem bidaha

Gecmiyor be abi, 4. Gun bugun 1. Gun gibi hissediyorum acisini, okulda goruyorum her dakika yuzume bakmiyor, ben bakinca pencereden perdeyi bile suratima kapatıyor. Gecmesini de istemiyorum ki onun icin akittigim her goz yasi kalsin istiyorum. Eski flortlestigi bi cocuk vardi benim icin birakmisti simdi onu da geri takip etmis takiplesiyorlar. Ben hala umutlarimla geziyorum bana donsun istiyorum. Bitmesin istiyorum be abi.

En acıklısı da ne biliyor musunuz? Yatağımda kokusu vardı be beyler, o güzel saç tellerinden vardı. Güzel gözlerine baktığım yerdi hemde en çok hissettiğim yerdi. Her sabah kalktığınızda yanı başınızda bir boşluk hissediyorsunuz bir süre sonra. Sizi yiyor, bitiriyor, parçalara ayırıyor. Şimdi ise tek yapabildiğim bana yazdığı o güzel notu defalarca okumak. Ondan arta kalan şeylere bakmak. Videolarımıza, galerimize bakmak. Ben size uyarımı yaptım beyler. Siz siz olun sakın yapmayın gelemiyorlar böyle şeylere. Kısa sürdü ama olsun, içimi dökebildim rahatladım. Yorumlarınız varsa teker teker bakarım beyler. Allaha emanet.

Ben o kadar bencilleşmiştim ki, ben onun etrafında kendi hayatımı döndürebiliyorum diye, ondan da bunu beklemiştim. Onu olmadığı bir kişi haline getirmiştim. Şimdi her yer anıyla dolu be beyler. Bu kız her daim 1.5 senemiz boyunca benim yanımdaydı. Banka mı oturduk, kafamı çevirsem hep görürdüm. Yürüyor muyduk hemen sağımdaydı. Yemek mi yiyorduk, hemen önümdeydi. Otobüse mi biniyorduk, hemen yanımdaydı. Okula mı giriyorduk, hemen yanımdaydı. Çıkıyor muyduk? hemen yanımdaydı. Tenefüste miydik? hemen yanımdaydı. Asıl acıtan bu beyler. O kadar alışıyorsunuz ki bir anda yokluğuna dayanamaz hale geliyorsunuz. Her daim bencillik yapıp onu düşünmeyip kendi mutluluğumu düşündüm olan oldu beyler. Siz olun asla yapmayın.

Geçen gün sabah son defa konuşalım dedim, söz veriyorum bu sefer değişeceğim dedim ve beyler gerçekten bu sefer işleri yoluna koyacaktım. Dinlemedi mesajdan diye yanına son kez gideyim dedim. Yanına gittiğimde gözlerine baktım, bana gerçekten içinde hiçbir şey kalmadı mı? dedim. Daha yarım saniye düşünmeden. Evet sevmiyorum seni, sana bir şans vermeyeceğim demez mi? Orada benim kalbimi alın sökün, yakın beyler. Şimdi arkadaşlarıyla çıkarken her gün görüyorum. içim içimi yiyor parçalanıyorum. Asıl önemli kısım şimdi ama.

Bir süre sonra tabii ki bu da olmadı. Artık son noktalara geldiğimiz zaman en yakın arkadaşıyla ki bu bir kızdı ve 6 aydır görüşmüyorlardı. 1 saat konuşmasına bir ton laf yaptım. Yine dedi bana lütfen yapma senden ayrılmak zorunda kalırım dayanamıyorum vs. Ben yine kulak asmadım. Bunu da atlattık. Sonra yarın geldi bir daha dedi. Ben çileden çıktım kendimi kesicem bilmemne triplerine girdim beyler. işte orada koptu olay. Telefonda bir ağlayışı var beyler, hala aklımda yankılanıyor. Duysanız hiçbiriniz kıyamazsınız be. Haliyle ben de eridim. Ama yine de inadım inat devam ettirdim. Ağlarken ailesi de girdi mi işin içine? yaptılar mı baskıyı. Aha orda koptu işte beyler. Geldi bana ailem de istemiyor bende dedi. Kestirdi attı. Ben yıkıldım tabi.

Sadece arkadaş da değildi tabi, istiyordu ki şortlarını eteklerini giysin, giyecekti tabi. Izmirdi olum burası. Ben ilkelin tekine dönmüştüm. Herneyse beyler ben bunları daha anlayamadım tabi idrak etme olayı falan 0 daha. Dedim öyleyse bırak beni yani, düzelemem ben dedim. Sürekli onu dediğim şeye zorlamaya çalıştım. Bir ayrılık yaşadık bunun üzerine. Onu da atlattık ben yalvardım yakardım, söz veriyorum herşeyine artık izin vericem dedim. Ki beyler kız da zaten bana ne yalan söyledi, ne yanlış birşey yaptı. Ne bir erkekle birşey yaptı. Inanin bana benden önce de hiçbirşey yapmadı. Neyse işte düzelttik bi şekilde, sonra geldik yine aynı ortama. Ben yine başladım kısıtlamaya, bu sefer dedi ki; bu sefer katlanıcam bırakamam seni dedi. Bende oh be dedim rahatladım. Aslında rahatlamamam gerekirdi. Çünkü ben değişemedim, onu değişmeye zorladım be beyler.

Bunlar sadece işin yüzde 5'i falan beyler inanın. Gram sallamasyon, gram gerçek dışı birşey yoktur. Herşey başımdan geçti, hala da geçiyor. Belki döner diye bekliyorum. işte ben bunu geri kazandıktan sonra bir güzel sevdim be beyler, ama nasıl sevdim nasıl. Bir kıskançlaştım giydiğinden tutun konuştukları erkeklerden tutun, kızlara bile laf ettim. Benden başkasıyla mutlu olacaksa olmasın dıbına koyim dedim. Aynı okuldaydık birde, her tenefüs giderdim her öğle arası giderdim yanına o güzel gözlerine bakardım.O da bana bakardı, birbirimize milyarlarca, tonlarca defa seni seviyorumdan tutun ne denli sevgi sözcüğü varsa söylemiştik. Bana asla bırakmayacağına dair notlar, yazılar yazmıştı. Neyse geldik şimdi 8. aya falan beyler. işte başlayan başladı. Bana ben arkadaşlarımı da özlüyorum onlarla da olmak istiyorum dedi mi? Ben bir delirdim. Neden ben yetmiyorum dedim, hep yanındayim dedim herşeyi yapıyorum dedim neden olmuyor be dedim. Kızdım kendime.

Neyse beyler burda olan olsa da olmasa da ben bunu yazayim bekletmeyeyim sizi, neyse işte ben bu çocuğu öğrenince bir kahroldum. içim cız etti dedim ne yaptım ben. Kız da o kadar tatlı ki beyler, dudakları deseniz ölüyorum, yüzü deseniz bitiyorum, kaşları bile güzeldi ama en güzeli neydi biliyor musunuz? O deniz mavisi pasparlak gözleriydi. Doyamazdım bakmaya onlara. Gel gelelim çocuk konusuna ben delirdim, ilk defa içimde bir şey hissettim dedim ulan ben bu kızı seviyorum. Ki benim önceki sevgililerimle de ne bir kere kıskançlık yapmışımdır beyler ne bir kere bir şeye laf etmişimdir aha bunda da böyle devam ettirmiştim. Ben buna yazdım dedim, özledim. O da bana başkası var dedi. Biliyorum dedim. Ben çok pişmanım seni gerçekten özledim dedim. Şansıma beyler onun da aklı bende kaldı çocuğu bıraktı geldi bana. O milyonda bir şansı yakaladım be beyler.

Öncelikle herkese selamlar beyler, bu benim ilk entry'im olacak. Bazı insanların burada dertlerini güzel paylaştığını gördüm, siz güzel dostlarımın da yaptığı güzel samimi yorumları gördüm. Belki derdime derman olursunuz diye düşündüm. Hafiften başlayalım beyler. Ne yazık ki tüm hikayeyi anlatmayacağım çünkü benim özelim olan şeyleri ve onunla aramızda geçen şeyleri yaymak istemiyorum ama şu anlatacağım kısma eğer içiniz yanmaz ise ben de bir şey bilmiyorum be beyler. Başlayalım. ilk önce küçük bir giriş yapayım. Gerçekten o kadar çok değer verdiğim bir kız vardı ki beyler, ki hala veriyorum. ilişkimizin ilk başlarında ben ona hiç pas vermezdim, benimle buluşmak ister dururdu. Bende evde oyun oynar, film izlerdim. Neyse bir gün geldi çattı beyler, kız bana beni sevmiyorsun dedi. Tabi o aralar benim kafa nerde iyi tamam dedim bıraktım gittim. Sonra ne zaman pişman oldum beyler biliyor musunuz? Gitmiş başkasıyla devam etmeye çalışmış.