Hakan sen misin aq

Pazar günü mü normalde sevgilim ile geçirmek için söz vermiştim. Kahvaltımı yaptıktan sonra bi sigara içmek için balkona çıktım. Sokakta oynayan çocukları görünce ne kadar mutlu olduğumu anlatamam. Kendi çocukluğum geldi aklıma sokaklara iyi bakin oralarda yaşayan çocuklar hâlâ var. Kız arkadaşımı arayıp işimin çıktığını söyledim. Oturdum hâlâ onları seyrediyorum. Büyük bir zevk ile.

Fotoyu kendim çektim .

Tren gelmişti. Trene binip boş ilk vagon da bir yere oturdum. Pencere kenarı olması güzeldi, en azından dışarıyi izleyip vakit geçirmeyi planliyordum.
Az zaman sonra bilet kontrolü yapan memur yanıma gelip nereye doğru gidiyorsun delikanlı cümlesiyle sessizliği bozmuştu.
B: Karacasu köyü varmış tayinim oraya çıktı oraya gidiyorum.
Birden yüzü beyazladi bir süre sessiz kaldıktan sonra
M: O köy hakkında hiç iyi şeyler söylemiyorlar. Oraya gittiğin de göreceğin şeyler seni korkutabilir. Akşam ezanindan sonra o köyde kimse dışarı çıkmaz ta ki sabah ezanı duyulana kadar.
Neyse 2 durak sonra ineceksin hazırlan diyip yanımdan ayrıldı.
Ne dediğini anlamamistim neyden bahsediyordu. Bu soruların cevabını ancak köye gittiğim zaman anlarım deyip trenin durması ile indim.
Saat 11 e geliyordu. Köye giden yol baya zordu. Her yer çamur ve çakıl taşları ile doluydu. Uzaktan birkaç ev lambası görüyordum. Yoluma devam ederken birden birinin bana seslendigini duyar gibi oldum. Bu ses annemin sesi idi. Ormana doğru baktım bende başka yaşam belirtisi yoktu. Yanlış duyduğumu zannedip köye nihayetinde vardım.

Birazdan anlatılacak olaylar Y.K isimli kişinin başına gelmiş esrarengiz olaylardır. Bu şahıs ın günlüğü uzun çabalar sonunda elime ulaştı.
ANLATACAGIM OLAYLARDA IBRANICE KELIMELER GECMEKTE LÜTFEN OKUMAYIN. EĞER OKURSANIZ DA HEMEN NAS SURESINI OKUYUN

1.gun: Tayin belgem elime geçtiğinde gidip gitmeme konusunda kararsız kalmıştım. Bilmediğim bir yere gidip ne yapacaktım. Ama sonra öğretmen olduğumu ve beni bekleyen öğrenciler olduğunu hatırladım. Gitmeliydim.
Akşam erken yatıp sabah erken uyanmayi planliyordum. Fakat gördüğüm rüya daha erken uyanmama neden oldu.

Annemi görmüştüm. Bana o köye gitmemem gerektiğini söyledi. Sadece rüya olduğunu düşünüp duşa girdim. Güzel bir kahvaltıdan sonra tren istasyonuna doğru yürümeye başladım. Bugün kalkacak olan 2 tren vardı. Biri 3.30 da idi. Buna yetişmem imkânsızdı. Bu yüzden akşam 8.45 trenine bilet alıp hazırlanmak üzere eve döndüm.

Ufak bir valiz hazırladım kendime. Zaten pek eşyam da yoktu. Evden çıkarken son bir kez bakıp istasyona doğru yola koyuldum. Treninin gelmesine 15 dakika vardı. Bir sigara yakıp treni bekledim.

Devam etmemi isteyen olursa devam edeceğim arkadaşlar

Araba uzun bir tepeden aşağı doğru süzülüyordu. Otobüs de ben ile birlikte bir düzine insan vardı. Muavin in yanıma gelip yolculuk ne tarafa diye sormasiyla sessizlik bozuldu:
B: Dereliorman köyü varmış oraya doğru gidiyorum.
M: Pek oranın insanına benzemiyorsun.
B: Yok öğrenciyim ben abi ödevim için oraya gidiyorum.
M: O köy ile ilgili hiç iyi şeyler söylemiyorlar.
B: Nasıl abi?
M: Geceleri o köyde kimseyi goremezsin. Herkes yatsı namazından sonra evine gider ta ki sabah ezanı duyulana kadar.
B: Neden ki abi geceleri yırtıcı hayvanlar mı geliyor?
M: Hayvan değil başka birşeyler. Neyse ilerde yol ayrımında senin köye geleceğiz. Hazirlansan iyi olur.

Birazdan okuyacaklarınız tamamı başıma gelmiş olmaktadır. Etkilenecek olan arkadaşlarımızın okumamasini rica ederim.

Üniversite son senem de sınıfı gecmem için hocanın verdiği ödevi yapmam gerekiyordu. Proje ödevim ise toprak şekilleri idi. başta gideceğim yeri pek beğenmedim. Biraz araştırma yaptıktan sonra pek de kötü bir yere benzemiyordu. Aydın garaj da biletimi alıp arabayi beklemek üzere bir sigara yaktım.

Muavin in anonsundan sonra cantami alıp arabaya binmek üzere perona doğru yürüdüm.

Okumak isteyen arkadaşlar var ise devam edeyim.

Sirkan ın yıllardır bizden sakladığı inci sözlük ün bir diğer kurucusu iSMAiL ALPEN dir. Her ne kadar ganyotçu ya benzesede inci sözlük kurulmasında büyük rol oynamıştır. Programlama mühendisi olan bu zat inci sözlük ün kurucusudur.
HER şuku ismail reize.
HADI BEYLER TRENDE SOKALIM SERKANDAN BiR AÇIKLAMA BEKLiYORUZ

Bu benim kendi tespitimdir beyler.
Tanıdığım bütün zazalar Ülkücüdür. Kürt diye anilmalari son zamanlarda siyasi çıkar uğruna yapılmış yalanlamalardir. Zazalarin milliyetçi olduğunun en büyük kanıtı ise Mahmut Yıldırım namı diğer "yeşil" dir.
Kendisi de Zaza olup pkk ya yapılan ağır baskınların Komutanlığını yapan mit elemanı Kontrgerilla dır. Abdullah Öcalan öldürülmesi için de görev verilmiş. görev iptal olduktan sonra isyan edip vatan haini ilan edilmiştir.
Zazalar hem köken hem ırk olarak kürtlerden farklı bir millettir.

Elimi atmam ile polis ile göz göze geldim. Fakat gözleri çok farklı idi. Tamamen kana bulaşmış gözleri karşısında ne yapacağımı bilemedim. Sanırım onlardan biri olma zamanım gelmişti. Birden kulakları sağır eden bir silah sesi duydum. Sonrasında polisin yüzüme bulaşan kan ları hissettim. Polisin arkasında belirlenen 40 lı yaşlarda esmer uzun boylu yeşil gözlü bir adam. Silahı nı bana doğru çevirip seni ısırdımi diye sordu? Hayır kesinlikle temizim dememle silahını beline koydu. Mavi kot pantolonuna bulaşan kan lekelerinden anlaşılıyor ki öldürdüğü tek insan bu değildi. Tabi bunlara insan denilirse. Bana doğru yürüyüp elini uzattı. Ve bana burda ne aradığını sordu?

Şimdi ne yapacaktım gidip kurtarabilecegim hiç kimse yoktu. Daha doğrusu kendimi nasıl korurum hiçbir fikrim dahi yoktu. Ağır kapınin aralığından bakıp sokağın güvenilir olup olmadığına baktım. Güvende olduğunu anladigim an adimimi atıp sokağa çıktım. Yol ayrımında karakol a kendimi atıp güvende olabilecegimi düşündüm. Karakol levhası ileride belirlendi. Adımınmı bahçeye atıp kapıya doğru yürüdüm. Ama içerde sadece kan lekesi ve yerde yatan bir polis memurundan başka kimse yoktu. Acaba gidip yaşıyor diye bakmalı mıyım yoksa çıkıp saklanabilecegim başka bir yer mi aramaliyim? Ne yapacağımı bilmiyordum. Kalbimin sesini dinleyip yerde yatan polise yaklaştım. Elimi boynuna atıp yaşıyor mu diye baktım

11 eylül 2019 perşembe saat:16.20
3 Gün önce
Her zaman ki sabah geç uyanıp acilen evden dışarı çıktım. Iş yerine varmadan bir sigara daha yakıp yoluma devam ediyordum. Herşey yolunda garipsenecek bir durum yoktu. Taki köşeden bagrisma sesi duyana kadar. Birden kalabalığın içine doğru dalan takım elbiseli bir adam gördüm. Beyaz gömleği kan lekesinden kırmızı ya dönmüştü. Kacisan insan toplulukları daha büyük sorunlara neden oluyordu. Kendimi ilk gördüğüm apartmana yaka paça zor attım.

Ilgi olursa devamı uzun partlar halinde gelecek arkadaşlar

Kitabın adı ne beyler merak ettim

Hadi la rez

Beyler 3.dunya savaşı kapıda sizin için savaştan kurtulmak için gidilecek yerleri söylüyorum
1. Izlanda: Birçok Avrupa ülkesine binlerce kilometre uzakta hiçbir şekilde zarar görmesiniz bol bol balık yer sarışın mavi gözlü kızları zütürürsünüz.
2. Chaing Mai dağları: Güney Asya ülkesi Tayland da olan yerdir. Bol bol ot yiyip rahatça hayalini kurduğunuz asyalı kızları zütürürsünüz
3.Denver: Amerika nın benzin merkezidir denizden 1 mil yüksek oluşu ve dağlarla çevrili olmasi açısından rahat tır
4.Cape Town: Güney Afrika şehri burası asirlardan beridir her türlü belayı atlatmıştır. Bol altın madenleri de mevcuttur.
5.Necker Adası:Virgin adlı sirketin CEO suna aittir. çevresine en yakın olan yer binlerce kilometre uzaktadir. Sahibi iyi birisi olup ararsanız yardimci olur.

SUKUYU ÇOK GORMEYIN BEYLER

Yaşamak için herhangi bir neden olmaksızın. Mutluluk duygularımızı hareketlendirecek bir etken yok hayatımızda. Keyfi düşünceler içinde Raks eden hayatımızda başka insanlar için hiçbir şey yapmadan yaşayıp gidiyoruz. Dünyanın sadece bizim için döndüğünü düşünüyoruz.
Ne ara bu kadar bencil olduk. O zaman neden topluma faydası olan insan larda bizim gibi düşünmedi? Graham Bell kaç defa telefon ile konuşabildi? Ya da Tesla kaç defa yaptığı icatları kullanabildi? Ama şundan eminiz ki bu icatları yapmak için kendi hayatlarından vazgectiler.
Açılar içinde olan bu kadar insan varken bizler nasıl rahat olabiliyoruz. Afrika da bir anne çocuğuna ne zaman " o tabaktaki yemekler bitecek" diyebilecek. Halep te ki çocuğun sorduğu soruya kim cevap verebilecek? "Anne çocuklar ölürken acı cekmezler değil mi?" Sanirim ölmüştük bunca dertler varken hiçbir şey olmamış gibi yaşıyoruz. Bütün dünyayı değiştiremeyebiliriz ama en azından cevremizi değiştirebiliriz.
Zaten dünya denen şey çevremizdekilerin toplamı ile olusmuyor mu?
Herhangi bir prim amacında değilim arkadaşlar sadece okumanız değil anlamanız benim için yeterlidir