+1
bu kalem en az kuduz köpekler kadar duygu yüklü .ırzına geçtiğim kaderimin üzerime saldığı
intikam mekanizması kadınlara özenle hazırladığım mektupları yazmak için kullandığım kalemim ..benim birde salak
salak konuşma dedirtecek kararlarım var. ciddiyetle verdiğim kararlar. tereddütsüz kararlarım. doğrularım var.
yanlışlarıma faişelik eden doğrular. nefretle sarıldığım göğüs ağrılarımın nedeni doğrularım. suyu olmayan kuyularda
boğulmak gibi .saklamak için yazdığım onlarca şarkı var. şarkılarım.sözlerimle bin edip kasvete itip intihara
sürüklediğim ritmlerim var.
hissedebiliyordum.son zamanlarda günler sığmıyordu ceplerine.ben günleri saymayı geçtiğimiz yılın nisan ayında
bıraktım.sen şimdi bölüyorsun zamanı yeniden. yine bölüyorsun hayatımı. yeni bir dönemi başlatmıştın bitiriyorsun
ve yeni bir döneme itiyorsun beni.hem kendini hem beni.bu yeni dönemle unutacaksın beni. unutursun.ama olan oldu
artık.ben keşkelerle yaşayamam ama sen alışıksın sanırım buna.ben keşkelerle yaşayamadığım ve keşkeleri
sevmediğim için hiçbirşeyden pişmanlık duyup keşke demem. sonuçta hayatta ne yaptıysam hepsi benden bir iz.
şu noktada sende kalma ihtimali olan hasar ve keşkeler varlığımın altın kanıtı olacak hayatın boyunca.
artık penceremin önünde hep ölü kuşlar.ben gibi kanatları dökülmüş ölü kuşlar. senin sormayı çok sevdiğin
ne yapıyorsun sorusu var ya.işte o soruyu sormaktan başka yapabileceğim birşey yok.ne yapıyorsun sen ? ben ne
için sevdim seni sen ne yapıyorsun ? ne için sevdim seni ? umut bağlamak seninle hayata
tutunmak sonrada beni terkettiğini görmek için mi sevdim ? neden ? bir smith&wessonla aşağı indirseydin beni
sıksaydın kalbime daha iyi değil miydi ? daha acısız olmazmıydı ? ne yapıyorsun sen kadın ?
devam et okumaya daha yeni başlıyoruz .
hiç gündüz ağlamak nedir bilirmisin sen ? şöyle sorayım ya da ..
geceyi bekleyememek nedir bilirmisin ? daha kadeh dolmadan sigara yanmadan şarkı başlamadan
göz yaşlarını koyuvermek nedir bilirmisin ? vazgeçtiklerini düşündükçe vazgeçilmenin ağırlığını
bilirmisin ? vazgeçilmiş bi adam olsaydın bilirdin .vazgeçilmiş kadınlar anlayamazlar bunu. tükenmişliktir
gücenmişliktir ve bildiğin tüm çöküntü içeren tabirlerdir. adam ağlar mı hiç?bak adam diyorum adam. adam
olan ağlar mı hiç? erkeklik yetmez ya hani adamlığa erkek ağlamaz derler bir ötesine geçiyorum. adam olan
ağlar mı ? ağlar ! en güzel adamlar ağlar hemde .adam bir ağlar görebilen şanslı
birkaç kişi vardır onlar der ki adam ne ağladı be.bravo! . bravo kısmı biraz abartı, kabul ..
yinede adam öyle bir ağlar ki yanaklarını eskite eskite dudaklarını ıslata ıslata sakallarını
gözyaşlarıyla yıkaya yıkaya ..kadın ağlarsa üzülme, geçer derler ağlama derler ağlamaya değmez
derler ..hatta kimileri ben gibi nefret eder kadının ağlamasından.ama adam bir ağlarsa yanındakilerde
ağlar .yani ağlamak itinayla bizim işimiz.bu kulvardan çekileceksin bebeğim.o yüzden ağlamayacaksın bir daha.
ağlama !
devam et ..kararlı biçimde devam et okumaya ..
yıllardır böyle hayat. arada ben gider gelirim. bazen o gider gelir. bazen sen gider gelirsin. böyle bir döngüde
birbirimizin hayatının içine eder dururuz .argolara bakma sen tatlı kelimeler bunlar, öfkeden yada nefretten
değil inan. cidden nefretle yada öfkeyle yazmıyorum. önceden yazardım öfkeyle.her taka kızardım. çünkü deliydim.
gençlikten değil haaaa harbiden deliydim. çok zaman öncede değil hani. hayatli bir arkadaşım bile vardı.
kimileri edebiyat sandı hani ben iyi edebiyat yapıyorum ya.sandılar ki yine edebiyat parçalıyor yine
duygusalı oynuyor. kimileri inandı buna. inanmaları lazımdı çünkü harbiden iki kişiydim ben.hem ölendim
hem öldürendim. ilaçlar formol kokan koridorlar sözde çözeceklerdi bu sıkıntıyı.gel gitlerimi gördüğüm
kabusları sevdiklerimin gibtir olup gitmelerini. morga selam çakan gözaltlarımdan dolayı uzak durdular
benden. inananlar korktular bu durumdan bilenler korktular. yalnızlık nedir o zaman öğrendim.hal böyle
olunca insanları kendimden koruma ihtiyacı hissettim. sonrasında ortada korunmayı gerektirecek bir ben kalmadı.
ama bu durum bende alışkanlık yapınca tanıdığın bu adam çıktı ortaya. korumaya devam ettim insanları.
kötülerinide iyilerinide devam ettim korumaya. zarar görebilecekleri herşeyden koruamaya.
istersen bırak burada okumayı .istersen devam et sen bilirsin .
şimdi. ayrılışımızı boğazıma düğümlüyorum. öyle hatırlıyorum seni.ama birde nasıl desem unuttum bile.
bir anda tüm acıyı gidişini unuttum. neden mi ? yine mi neden diye soruyorsun içinden.ne büyük
rulet masasısın dünya. yine oyuna dahil ettin beni unutturdun yine herşeyi. nedeninide açıklayayım dur.
gel desem gelirsin sanırım. gelirmisin ? geleceğim der misin ? gelmez misin ? ben gel dermiyim ?
gelsen ne değişir bilmiyorum ama gelmeyeceğini elmacık kemiklerimde hissediyorum. inkar etmiyorsun bunu.
ama yinede gel desem geleceksin. neden mi demiyorum. istiyorumki ben gel dedim diye gelipte istemediğin
birşeyi yapmış olma. daha öncede çok kişiden çok şeyden onlar için vazgeçtim.bu son olur belki.
karşımdakinin isteklerini öne alıp onun için ondan vazgeçişim son olur. heee birde şey var
seni saatlerce öpmek istediğim gerçeği.
yoruldum biliyormusun ? ama bitmek üzere ..sayfanın sonuna geldiğimde yazmak istediğim
cümlelelerle birlikte bitecek ..biteceksin ..bu yazıyı okuyup bitirdiğinde bittiğini anlayacaksın ..
hazırmısın buna ? o zaman devam et ..
düşünsene sahiplenmek istediğin kalbin başkasına ait olduğunu ..yada düşünme vazgeçtim ..ürperdim çünkü .
uzun vadede yandı bu sigortalar. öyle bir çırpıda atmak olmaz kafadan ..bende isterdim basit cümleler kurmak.
ne gerek var böyle derin cümlelere değilmi. basit konuşmak varken. mesela : gömlek ütüleyemiyorum. olmuyor
ulan işte olmuyor.. hatun kalk gelde ütüle şu gömleği gibi ..yada ben bu anahtarları nereme sokayım
şimdi kadın gibi ..o da olmadı dinin imanın var mı kadın gibisinden ( hoş söyleyene baksan çarpılırsın ) ..
beceremiyorum işte basit konuşmayı beceremiyorum ..oysa sen ne güzelde beceriyorsun başlı başına
bir yeteneksin. git derken yetenek fışkırıyor hele birde nokta koyup lütfen diye eklemiyormusun
cümlene savruluyorum şehvetinden ama farkedemiyorsun.
ben ne desem artık ya küfür oluyor yada küfür gibi geliyor kulağa ..kızmıyorum bağırmıyorum ..artık adımlarım
geri olacak. artık kuşlar kanatsız. yıkılmış kocaman umut sahneleri. durdurduğum zaman değirmeni yine başlıyor
beni öğütmeye. içtiklerim alıyor gögüğ kafesimin ağrısını biraz olsun. azalt demeyi bırak demeyi bırakın lan artık .
anlayın şu durumu işte. hayatımdaki tüm kadınlarmı aynı kafada arkadaşım ? alınıyorum bırak şunu dediğinizde anlayın.
hep kesmemi istediğin sevmediğin sakallarımı avuçluyorum şimdi hafiften.var olmayan birileri konuşuyor
kulağımın dibinde aldırmamaya kararlıyım. canım çok sıkılırsa bir şarkı yazarım yada olmadı söylerim.
içinde umutsuz bir günüm oldumu bir yerden geldiler el verdiler hep teşekkürü unuttuysam affet diye sözleri
olan ..hiçte sevmem bu tür şarkıları bilirsin nerden takıldıysa dilime bu gece ..benim işim değil biliyorsun..
yazdığım şarkıların sonlarını hızlı getiriyorum artık kapatıyorum sayfaları ..kapatıyorum ki sözlerimde
kırmasın kimseyi.. eğer içimdeki duygu denen bu kahpeyi tutmayı başaramazsam beni üzenler için hiç iyi olmayacak
biliyorum ..korkmayın ! korkma ! zaptediyorum onu ..uzun vedalara gelemiyorum bir eyvallah yeter ..bu da
huysuzluk başlangıcının göstergesi ..
bu kadar ..hepsi bu kadar işte ..yazacağım çok cümle var ..sayısız cümlem var buraya yazacak ..ama
senin bitmen için bırakmam lazım yazmayı ..hazırmısın bitmeye ..bitmek üzeresin ..yazmak istediğim
cümleler bu kadar çünkü ..son bir cümle kuracağım şimdi devrilişime dair ..son bir cümlem var
içimde ölmekte olana dair ..hayatta kurmayı başarabildiğim tek basit cümle belkide ..
canın sağolsun ..
